
6E208F


என் தம்பிக்காக-06
இதுவரை :
பதினோரு மணி போல் அம்மா, மகளை தலைக்கு தேய்ச்சு குளிக்க வைத்தாள்.
மகளுக்கும் உடல்..., நன்கு வளர்ச்சி அடைந்திருப்பதை கவனித்தாள். சொம்பை கவிழ்த்து வச்ச மாதிரி
மார்பகங்கள், நிமிர்ந்து நிற்பதை கண்டு, இப்படி வளர்ந்து நிக்கிறவளை நாமே கெடுத்துடுவோமோ என்று
லேசான பயம் தோன்றியது.
மகள் குளித்துவிட்டு சிறிது நேரம் டிவி பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள். அம்மா தம்பிக்கு தண்ணி
ஊத்திவிடும் சத்தம் கேட்டது.
இனிமேல் :
எழுந்து பாத்ரூம் அருகே சென்று,
ஏம்மா.. என்கிட்டே சொன்னா, நா குளிப்பாட்டி விட மாட்டேனா?... என்று சற்று கடிந்த படி கூறினாள்.
நீ டிவி பாத்துகிட்டு இருந்தே.... அதனால தான், நான் தண்ணி ஊத்த வந்தேன்... சரிசரி, நீயே ஊத்திவிடு....,
என்று வெளியே வந்தாள்.
இடுப்பில் துண்டை கட்டிய படி, முக்காலியில் உக்கார்ந்து இருந்த தம்பியின் தலையில் வெதுவெதுன்னு,
சுடு தண்ணீரை மொண்டு ஊத்தினாள்.
தலைக்கு ஷாம்பு போட்டு, முதுகுக்கு தேய்ச்சு, சோப்பு போட்டு விட்டுட்டு,
ம்ம்... துண்டை அவுருடா, டோங்கோவுக்கு சோப்பு போடனும் என்றாள்.
அவன் உடனே துண்டை அவுத்து போட்டுட்டு...., அம்மணமாக நின்றான்.
சோப்பை இரு கைகளிலேயும் தடவிக்கொண்டு, அவனது மர்ம ஸ்தானத்தில் சோப்பு போட தொடங்க.....,
அதுவரை சும்மா கிடந்த அவனது டோங்கோ, வழக்கத்தைவிட பெரிதாக விறைத்தது.
என்னடா நெனைச்சு கிட்டு இருக்கே? இவ்வளவு பெருசா ஆக்கி வச்சிருக்கே.
ஏங்க நா என்னங்க செய்வேன். அது தானா அப்படி ஆயிடுச்சு.
தானா எப்படிடா ஆவும்?...
அதற்கு பதில் சொல்ல தெரியாமல் முழித்தான்.
இதை வச்சுகிட்டு தான், ராத்திரி அம்மாகிட்ட அப்படி வேலை செஞ்சுக்கிட்டு இருந்தியா...?
ஏங்க, சத்தியமாங்க, நா ஒன்னும் செய்யலைங்க, என்றான்.
மறைக்காம உண்மைய சொல்லு, நேத்து ராத்திரி அம்மாவை என்ன பண்ணிகிட்டு இருந்தே? சொல்லு...
ம்ஹும், ஒன்னும் பண்ணலைங்க...
வேணும்னா அம்மாவையே கேளுங்க... என்று சாதித்தான்.
போடா, போடா எனக்கு எல்லாம் தெரியும்.
உங்க ரெண்டு பேரையும் அப்புறமா பேசிக்கிறேன் என்று அவனை குளிப்பாட்டி அனுப்பி விட்டாள்.
அன்றைய பொழுது வேகமாக சென்றது.
இவளுக்கு படிக்கிற வேலை இருந்ததால, படித்துக் கொண்டிருந்தாள்.
அம்மாகாரியும், அக்கா படிக்கிறாள், இன்னைக்கு எதுவும் வேண்டாம், நாளைக்கு செய்து கொள்ளலாம்,
என்று மகனை சமாதான படுத்தி தூங்க வைத்தாள்.
பண்ணிரண்டு மணி வரை படித்துக் கொண்டிருந்தவள், தூக்கம் கண்ணை சொருக,
எல்லாத்தையும் எடுத்து வச்சுட்டு, தூங்கி விட்டாள்.
விடியற்காலை ஒரு நாலு மணி இருக்கும். அம்மாகாரிக்கு, ஒரு நீண்ட கனவு.
கனவில், ஒரு பெரியவர், பழுத்த பழமாக தோற்றமளித்தார்.சாமியார் போல தெரிந்தது.
உனக்கு வேண்டுவதை கேள், இந்த நிமிடமே நிறைவேற ஆசீர்வாதம் செய்கிறேன், என்றார்.
இவள் சற்றும் தயங்காமல் என் மகனை குணப்படுத்த வேண்டும்.
இதுவே என்னோட நீண்ட நாள் ஆசை என்றாள்.
சரி அப்படி என்றால் எனக்கு என்ன தட்சனை தருவாய்? என்றார்.
என்ன வேண்டுமானாலும் தருகிறேன், என் மகனை மட்டும் குணமாக்கி விடுங்கள் என்று கூறினாள்.
சரி குணமாக்குகிறேன், நீ என் அருகில் வா என்றார்.
அருகில் சென்ற அவளை, அந்த சாமியார் அவளின் கையை பிடித்து தன் மடியில் அமர வைப்பது போலவும்,
இறுக்கி கட்டி பிடிப்பது போலவும், தன்னோட திரண்ட மார்பகங்களை பிடித்து அழுத்துவதைப் போலவும்,
கனவு கண்டு அதிர்ச்சியடைந்தாள்.
சாமியார் அதோடு நிற்காமல், அவள் ரவிக்கையை அவிழ்க்க முயற்சி செய்கிறார்.
வேண்டாம் சாமி இது தப்பு, நீங்க வயசுல பெரியவங்க, எனக்கு அப்பா மாதிரி, இது மகா கொடிய பாவம் என்றாள்.
இதில் தவறொன்றும் இல்லை. உன் மகன் குணமாக வேண்டுமென்றால், இதை பாவமாக எண்ணாதே என்று கூறி,
ரவிக்கையை அவிழ்த்து, ஒரு மார்பகத்தை கையில் பிடித்துக் கொள்கிறார்.
இது தவறு விடுங்கள் என்றாள்.
நானாவது உன் அப்பா..... வயதில் தான் இருக்கிறேன்.
ஆனால் நீயோ...., நிஜமான.... உன் மகனுடனேயே உறவு கொள்கிறாய்.
அது அவனை குணப்படுத்துவதற்காக..., நான் செய்யும் முயற்சி....., அதுல தப்பென்ன இருக்கிறது, என்றாள் அம்மாகாரி.
நீ... சொல்வதும் வாஸ்தவம் தான். உனது மகனுக்காக நீ உன்னை அர்ப்பணிக்கின்றாய்....,
அதில் ஒன்றும் தவறில்லை...., ஆனால், அதை நிறைவேற்றித் தர,
நான் உன்னை கேட்பது மட்டும் தவறாகுமா....? சொல்..... என்று சாமியார் கேட்க,
வாயடைத்து நின்றாள்.
இவள் அமைதியானதை பார்த்து கையில் பிடித்து இருந்த மார்பகத்தை வாயில் வைத்துக் கொண்டு,
அவள் மகனை குணமாக்க ஆசி வழங்கினார்.
இப்படி கணவு கண்டு விழித்துக் கொண்டவள்.
தான் கண்டது கனவு என்று உணரும் போது தான்,
மகன் மார்பகத்தை, வாயில் வைத்து சுவைத்துக் கொண்டு இருப்பதை உணர்ந்தாள்.
ரவிக்கையை அவிழ்தது....., மார்பை பிடித்தது......, வாயை வைத்தது......, இது எல்லாம் சாமியார் இல்லை,
தன் மகன் தான் என்று புரிந்தது. அப்போ நான் கனவில் பேசியது..., சாமியார் பேசியது....,
மகனை குணமாக்க ஆசி வழங்கியது..., இதெல்லாம் பொய்யா.....?
இப்படி எல்லாவற்றையும், யோசித்த படியே..., படுத்துக்கொண்டு இருந்தாள்.
மகன் மார்பில், வாயை வைத்துக்கொண்டு இருப்பதை பற்றி, கண்டு கொள்ளாமல் இருந்தாள்.
விடியற்காலை கண்ட கனவு......, இது கண்டிப்பா பலிக்கும், என்று சந்தோஷமடைந்தாள்.
மகனின் தலையை கோதிக் கொடுத்தாள்.
கனவில்...., கடவுள்தான்...., சாமியார் ரூபத்தில் வந்து, ஆசி வழங்கினார் என்று நம்பினாள்.
மகன் எழுந்திரிச்சு அமர்ந்து, அம்மாவின் புடவையை தூக்கி உள்ளே பார்த்தான்.
இருட்டில் எதுவும் தெரியவில்லை. அவளும் அவனை தடுக்கவில்லை.
அடுத்து புடவையை இடுப்பு வரை மேலே ஏற்றினான். இவள் ஏதும் சொல்லவில்லை.
காரணம், இந்த மாதிரி எந்தவொரு வேலையையும், மகன் செய்ததே இல்லை.
அது பத்து முறை பழகின காரியமா இருந்தாலும்...,
பதினோராவது முறை...., யாராவது, அடுத்தவங்க தான் அதை அவனுக்கு செய்து கொடுக்கனும்.
எதையும் செய்து பழகிக் கொள்ளும் பழக்கமே மகனிடம் கிடையாது.
இப்பொழுது அந்த பழக்கம் வந்திருக்கிறது.
இவள் மேற்கொண்டு எதுவும் சொல்லாமல், என்னதான் செய்கிறான் என்று பார்த்துக் கொண்டு இருந்தாள்.
இடுப்பு வரை மேலே ஏற்றிய புடவையை, மீண்டும் இடைஞ்சல் செய்யாதபடி, சுருட்டி விட்டான்.
சிறிது நேரம், அம்மாவின் தொடைகளை, தடவி கொடுத்துக் கொண்டு இருந்தான்.
அவன் தடவுறது..., தன் கணவனை ஞாபகப்படுத்தியது.
டாக்டரும் இப்படித்தான், வழுவழு வழுன்னு இருக்கும் அவள் தொடையின் அழகில் மயங்கிப் போய்...,
ரொம்ப நேரம்...., அதை தடவிக்கொண்டே இருப்பார்.
அதே போல் மகனும் தடவ தடவ, அம்மாகாரியிடம் காம இச்சை அதிகமானது.
மெல்ல மெல்ல உடல் சூடேற தொடங்கியது.
மகனே, அவளது கால்களை விரிக்க முயற்சிக்க, அவள் மறுப்பேதும் சொல்லாமல்,
அகட்டி விரித்து வைத்தாள்.
அம்மாவின் விரித்த கால்களுக்கு நடுவில் மண்டியிட்டு அமர்ந்து, தன் நீண்ட ஆணுறுப்பை எடுத்து
தாயின் மர்ம ஸ்தானத்தில் வைத்து அழுத்தினான்.
இவளுக்கு, காம மயக்கத்தில் கண்கள் சொருகியது.
உடலெங்கும் மின்சாரம் பரவ ஆரம்பித்தது.
தனக்கே தெரியாமல்...., கீழ்ப் பகுதி முழுவதும்...... ஈரமாகி வழிவதை, உணர்ந்தாள்.
இவள் சொல்லித் தர வேண்டிய அவசியமே இல்லாமல், அவனே தனது முழு உறுப்பையும், உள்ளே நுழைத்தான்.
அது உள்ளே நுழைந்து....., இடைவெளியின்றி, கருவறை வரை சென்று அடைத்து கொண்டது.
உள்ளே நுழைந்த ஆணுறுப்பை, அவள் பெண்மைக்குள் இருந்த சதைகள் இறுக்கமாக......, கவ்வி கவ்வி, பிடித்தன.
கடவுளே கனவுல வந்து, சாமியார் ரூபத்தில் ஆசி வழங்கிய பிறகு,
அவளிடத்தில் அம்மா, மகன் என்ற உறவெல்லாம், அற்று போனது.
மகனை தெளிவாக்க, காமக் குளத்தில் இறங்கி, அவள் தெளிவில்லாமல் போனாள்.
மகன் தனது உறுப்பை உள்ளே, அழுத்த அழுத்த......, அவளுடைய மனசுக்கு பித்து பிடித்துப் போனது.
தன் உடலுக்குள் என்ன நடக்கிறது என்று அவளே அறிய முடியாத..., ஒரு நிலை ஏற்பட்டது.
உடல் முழுவதும் சுகம் ஏறிப்போய், பிதற்றக் கூடிய நிலைக்கு போய் விட்டாள்.
தன் பெண்மையின் சதைகள், மகனின் ஆணுறுப்பை...,
உள்ளே பிடித்து இழுப்பதை, உணர்ந்தாள்.
விடியற்காலை நேரம் என்பதால் காமம் மிகவும் அதீதமாக இருந்தது.
மகன் இயங்க ஆரம்பித்தான். இவள் தன்னை மறந்து பிதற்ற ஆரம்பித்தாள்.
மகனின் இயக்கம் சீராக இருந்தது. அம்மாகாரி துடித்துப் போனாள்.
அறை முழுவதும் இவளின் பிதற்றல் குரல் எதிரொளித்தது.
அருகில் ஆழ்ந்து, தூங்கிக் கொண்டிருக்கும் மகளே,
விழித்துக் கொள்ளும் அளவுக்கு இவளுடைய முனகல் சத்தம் இருந்தது.
தாயின் முனகல் சத்தத்தில் விழித்துக்கொண்ட மகள், மணியை பார்த்தாள்.
நாலரை மணி ஆகி இருந்தது.
நேற்று மாதிரியே, தாய் அடியிலேயும், தம்பி மேலேயும் இருந்து செய்வதை கண்டு, சுசீயின் கண்கள்,
அகலமாக விரிந்தன. கூர்ந்து கவணித்தாள்,
தன் அம்மா கால்களை விரித்தபடி, தூக்கி பிடித்து கொண்டு இருப்பதையும்,
தம்பி மேலே இருந்து, தன்னுடைய டோங்கோவை, அம்மாவின் சிறுநீர் கழிக்கும்,
துவாரத்தில் நுழைத்து நுழைத்து, வெளியே எடுப்பதையும் பார்த்து அதிர்ச்சி அடைந்தாள்.
தப்பியோட ஆணுறுப்பின் அபார வளர்ச்சியை கண்டு, வாயடைத்துப் போனாள்.
தான் படுத்திருந்த இடத்தில் இருந்து, சற்றே தள்ளி அவர்கள் படுத்து இருந்ததால்,
அந்த இருட்டிலும், அவர்கள் செய்வது தெளிவாக தெரிந்தது.
அசையாமல் படுத்து கொண்டு, அவர்களையே பார்த்துக் கொண்டு இருந்தாள்.
அம்மாவின் முனகல் சத்தம், தனக்குள் ஏதோ செய்வதை உணர்ந்து, காதை பொத்திக் கொண்டாள்.
ஒரு இருபது நிமிடம் ஆகி இருக்கும்,
திடீரென அம்மாவின் உடம்பு தூக்கி தூக்கி போட்டது.




இயங்கிக கொண்டு இருந்த தம்பி, தன் இயக்கத்தை நிறுத்தி விட்டு,
அம்மாவின் சிறுநீர் துவாரத்தோடு, தன்னுடைய டோங்கோவை, அழுத்தி பிடித்துக் கொண்டான்.
சிறிது நேரம் அம்மாவின் உடல் வெட்டிக் கொண்டே இருந்தது. பின்னர் சிறிது நேரத்தில் அடங்கி போனது.
தம்பி அம்மாவின் மேலேயே படுத்துக் கொண்டான்.
சுசீ, கீழே ஏதோ ஈரமாக இருப்பதை உணர்ந்து, தொட்டுப் பார்த்தாள்.
இன்று அவள் பேண்ட்டியும், போடவில்லை. நேற்று மாதிரியே வழவழவென்று இருந்தது.
ஆனால் இன்று அதிகமாக இருந்தது. பாவாடையில் துடைத்துக் கொண்டாள்.
ஒரு பத்து நிமிடம் கழித்து, அம்மா மேலே படுத்திருந்தவன், அப்படியே திரும்பவும் இயங்க ஆரம்பித்தான்.
அம்மாவும், அதற்கு உடன்பட்டாள். ஆனால் மெதுவாக செய்யும்படி கூறியதோடு அல்லாமல்,
தம்பியை நிறுத்தி நிதானமாக செய்யவும் வைத்தாள்.
அம்மா என்ன சொன்னாலும் தட்டாமல், அதை அப்படியே செய்தான்.
அம்மா திடீரென மீண்டும் முனக ஆரம்பித்து விட்டாள்.
தம்பி மேல் மூச்சு, கீழ் மூச்சு வாங்க செய்து கொண்டு இருந்தான்.
அம்மா முனகுவதை பார்த்தால், வலியில் முனகுவது போல் தெரியவில்லை.
சுகம் தாங்க முடியாமல் முனகுவது போல் இருந்தது.
தம்பி ஏன் தன்னிடம் இப்படி நடந்து கொள்வதில்லை.......?
என்ற கேள்வியும் எழுந்தது...., ஆசையும்.... அவளிடம் எழுந்தது.
நாம அடித்து விடுவோம், அம்மா அவனை ஒரு நாளும் அடித்ததே கிடையாது.
அம்மா செல்லமும் கொடுப்பாள்.
நாமும் இனிமேல் அவனை அடிக்க கூடாது என்று முடிவெடுத்தாள்.
அம்மாவால் உணர்ச்சி தாங்க முடியாமல், தன் கால்களால் தம்பியின் இடுப்பை சுற்றி வளைத்து, இறுக்கமாக
தன்னோடு சேர்த்து அழுத்தி பிடித்து கொண்டாள்.
ஒரு இருபது நிமிடத்திற்க்கு பின் தம்பியின் உடம்பு முறுக்கியது.
சற்று நேரத்தில் அம்மாவின் மேல் படுத்துக் கொண்டான்.
அக்காகாரி கண்கொட்டாமல் பார்த்துக்கொண்டு இருந்தாள்.
ஒரு பத்து நிமிடம் கழித்து, அம்மா தம்பியை அழைத்துக் கொண்டு பாத்ரூமுக்கு சென்றாள்.
தம்பியும், அவனோட டோங்கோ ஆடியபடியே..., அம்மா பின்னாடி சென்றான்.
நான் இழுத்து போர்த்தி படுத்துக் கொண்டு, சின்ன இடுக்கு வழியாக
அவர்களை பார்த்துக்கொண்டு இருந்தேன்.
சற்று நேரத்தில் தம்பி வெளியே வந்து, பாத்ரூம் வாசலிலேயே நின்றான்.
போடா, அம்மா வர்றேன், என்று அம்மா தம்பியை போகச் சொன்னாள்.
தம்பி போக மாட்டேன்... என்று பிடிவாதம் பிடித்தான்.
வேறு வழியின்றி அம்மா, அவன் முன்னாலேயே தன்னுடையதை கழுவினாள்.
தம்பி கண் கொட்டாமல், அதையே பார்த்துக் கொண்டு நின்றான்.
சற்று நேரத்தில் அம்மா சுடு தண்ணீருக்காக, கெய்சரை ஆன்
செய்துவிட்டு வந்து படுத்தாள்.
ஓ... விடிந்தால் வெள்ளிக்கிழமை. அம்மா குளித்துவிட்டு தான் சமைக்கவே ஆரம்பிப்பாள்.
படுக்கையில் வந்து படுத்த அம்மாவை, தம்பி தொந்தரவு செய்து கொண்டே இருந்தான்.
அம்மா ப்ளீஸ்மா... என்று கெஞ்சுவது காதில் கேட்டது.
கம்முனு படு... உடம்பு வீணாப் போய்டும்.
நாளைக்கு செஞ்சுக்கலாம் என்று சமாதானப் படுத்தினாள்.
தம்பி அம்மாவின் மார்பை பிடித்து கசக்கிக் கொண்டே கெஞ்சியபடி இருந்தான்.
அம்மா திரும்பி, நான் தூங்குகிறேனா என்று பார்த்தாள்.
நான் போர்வைக்குள் இருக்கவும், அம்மாவால் கண்டுபிடிக்க முடியவில்லை.
பிறகு தம்பியிடம், ஒரு தடவைதான் என்று கண்டிஷன் போட்டு விட்டு, தம்பியை அனுமதித்தாள்.
தம்பியோட டோங்கோ பார்க்கவே பயமுறுத்தற மாதிரி இருந்தது.
நீளமா... பெருசா... நேரா நின்னுச்சு.
பாத்ரூமில் லைட்டை அம்மா ஆஃப் பண்ண மறந்து விட்டாள்.
கதவும் பாதி திறந்து இருந்தது. கதவு வழியாக, பாத்ரூம் வெளிச்சம், பெட்ரூமிற்குள் வந்தது.
வெளிச்சம் வந்தாலும், பெருசா ஒன்னும் பளிச்சுன்னு தெரியலை. மங்களாகத்தான் தெரிஞ்சுது.
அம்மா, கட்டிலின் அந்த ஓரத்தில்...,
கால் மாட்டு பக்கமா தலையை வச்சு... என் பக்கமாக கால்களை அகட்டி விரிச்சு வச்சபடி படுத்துக் கொண்டாள்.
தம்பி அம்மாவோட, இரு தொடைகளுக்கு நடுப்புற வந்து, மண்டியிட்டு நின்றான்,
அம்மா கால்களை மடக்கி, மேலே தூக்கியபடி விரித்தாள்.
பாத்ரூமிலிருந்து வந்த அரைகுறை வெளிச்சத்தில், அம்மாவின் சிறுநீர் துவாரம், தெளிவாக தெரிந்தது.
அதன் முன்னால் மண்டியிட்டு, தன் பெரிய டோங்கோவுடன் நெருங்க,
எனக்கு திக், திக்கென்று இருந்தது.
அம்மாவே தம்பியின் டோங்கோவை பிடித்து, தன் சிறுநீர் துவாரத்தின் நுனியில் வைத்தாள்.
தம்பி இடுப்பை அழுத்த, மெல்ல மெல்ல, சிறிது சிறிதாக,
தம்பியோட டோங்கோ, முழுவதுமாக உள்ளே நுழைந்து கொண்டது.
எனக்கு பயத்தில் மூச்சே நின்று போவது போல் ஆகிவிட்டது. ஆனாலும், ஆர்வம் என்னை விடவில்லை.
கண் கொட்டாமல் பார்த்துக் கொண்டு இருந்தேன்.
தம்பி தன் இடுப்பை அசைத்து, டோங்கோவை, வெளியே இழுத்து, இழுத்து உள்ளே சொருகி, இயங்க தொடங்கினான்.
இந்த முறை தம்பி ரொம்ப நேரம் செய்து கொண்டு இருந்தான்.
ஒரு அரைமணி நேரம் கழித்து, எங்கள் வீட்டில் இருந்த பழைய காலத்து கடிகாரத்தில்,
மணி ஆறு முறை அடித்து ஓய்ந்தது. தம்பியும் ஒரு வழியாக ஓய்ந்தான்.
அம்மா தான் பாவம், துவண்டு போய் படுத்திருந்தாள்.
இருந்தாலும், சற்று நேரத்தில் எழுந்து போய், குளித்துவிட்டு கீழே போய்விட்டாள்.
தம்பி அப்படியே படுத்து தூங்க ஆரம்பித்தான்.
ஒரு அரை மணி நேரம் கழித்து, நான் கீழே போனேன். அம்மா பால் காய்ச்சிக் கொண்டு இருந்தாள்.
அம்மா காஃபி... கொடு... என்றேன். அம்மா திரும்பி பார்த்தாள்.
அதுக்குள்ள எழுந்திரிச்சுட்டியா?
ம்ம்... ம்ம்... எந்திரிச்சுட்டேன். அம்மா இந்த தம்பியை பாரும்மா... என்றேன்.
அம்மா சடக்கென்று திரும்பி பார்த்து, ஏன்டீ.. என்ன விசயம்? என்றாள்.
ம்ம்... டிரெஸ்ஸே போடமல் படுத்து கிடக்குறான்.
காலைலங்காட்டியும், அவனோட டோங்கோ முகத்துல முழிக்க வேண்டியதா போச்சு.....
இன்னைக்கு மட்டும் ஏதாவது அபசகுனமா நடக்கட்டும், அப்புறமா இருக்கு அவனுக்கு.....
ஏன்டீ, அது என்ன இன்னைக்கு நேத்திக்காடீ நடக்குது.... தெரிஞ்ச விசயம் தானே.....
நமக்குதான் தம்பியை பத்தி நல்லா தெரியுமில்லடீ......
நாமலே அவனை குறை சொன்னா எப்படி-டீ..... அப்படி படுத்திருந்தா,
ஒரு போர்வையை எடுத்து போத்திவிடு. என்றாள்.
ம்ம்...ம்ம்.... போத்தி விட்டுட்டு தான் வந்தேன்..... இவன் மாறவே மாட்டானாம்மா...?
மாறுவான் மாறுவான், கொஞ்ச காலம் பொறு, நான் அவனை மாத்தறேன்.
என்ன செஞ்சா மாறுவான்?... சொல்லு...., நானும் அவனை மாத்த ட்ரை பண்றேன்... என்றேன்.
அதெல்லாம் ஒன்னும் தேவையில்லை, அவனே மாறுவான்... என்றாள்.
எப்படி பேசுனாலும் நழுவி நழுவி போறாங்களே இந்த அம்மா...
வேற எப்படி பேசி உண்மையை வரவழைக்கிறது... ம்ம்ம்,
சரி வேற வழியில்லை, ஒரே ஒரு வழிதான் இருக்குன்னு யோசித்து கொண்டே...,
அம்மா... சீக்கிரம் காஃபி கொடு, ஒரே தலைவலி என்றேன்.
ஏன் என்ன ஆச்சு?... தலைவலி வர்ற அளவுக்கு, என்றாள்.
ராத்திரி முழுக்க தூக்கமே இல்லைம்மா, ஒரே கெட்ட கெட்ட கனவு....
அம்மாவுக்கு தூக்கி வாரி போட்டது. தூக்கமே இல்லைங்கறாளே... !!! எல்லாத்தையும் பார்த்திருப்பாளோ... !!!
அப்படி என்ன கெட்ட கனவு கண்டே.....? என்னைய எழுப்பலாம்ல, என்று
சமாளித்தபடி திருப்பி கேட்டாள்.
நீயே பாவம்...... தம்பியை பத்தின கவலையே உனக்கு பெரிய கவலை.
அதுவுமில்லாமல், நீ அசந்து தூங்கும் போது உன்னை எப்படி எழுப்பறது? என்றேன்.
என்ன கனவு கனவு கண்டே, என்று அம்மா விசாரித்தாள்.
தம்பி உம் மேல ஏறி உட்காரந்து....என்று சற்று இழுத்தேன்.
ஏறி உட்கார்ந்து...... என்று கேட்டபடி, முகத்தில் ஒருவித பதட்டத்துடன்
அம்மா என்னைய பார்த்தாள்.
கத்தியால குத்தற மாதிரி கனவு கண்டேம்மா... என்றேன்.
அம்மா என்னை ஒரு மாதிரி பார்த்துக் கொண்டே காஃபியை, என் முன்னால் வைத்தாள்.
நான் அம்மாவின் முகத்தை பார்த்தேன்,
அம்மா முகத்தை வேறு பக்கமாக திருப்பி என்னை நேருக்கு நேராக பார்ப்பதை தவிர்த்தாள்.
உனக்கு அவனை கண்டாலே ஆகலை, எப்ப பார்த்தாலும் திட்டிகிட்டே இருக்குறே....
அதனால தான் உனக்கு அப்படி எல்லாம் கனவு வருது என்றாள்.
அம்மா.... என்ன பேசறே நீ.... அப்படித்தான் இவ்வளவு நாளா நா அவனை பாத்துகிட்டேனா...?
அவன் என் தம்பிம்மா... நான் அப்படி எல்லாம் நினைப்பேனா?
என் வாழ்நாள் முழுவதும், அவனுக்காகவே வாழப் போறேன்னு,
உன்கிட்ட எத்தனையோ தடவை சொல்லி இருக்கிறேன்...
தப்பு செஞ்சா கண்டிக்கிறது தப்பா?
சரி விடு, இனிமேல் அவன் எது செஞ்சாலும் நான் கண்டிக்கலை, போதுமா...? என்றவுடன்,
அம்மா சற்று அமைதியா இருந்தாள்.
நான் காஃபியை குடித்துவிட்டு குளிக்க போய்விட்டேன்.
அம்மா காரி யோசித்துக் கொண்டு இருந்தாள். இவள் எதையும் பாக்கலைன்னு நம்பறதா?....
இல்லை இவளுக்கு விசயம் தெரிஞ்சு போச்சுன்னு நினைக்கிறதா?
ஒன்னும் புரியலையே..... என்று குழப்பமாக, சமைக்க தொடங்கினாள்.
இரண்டு மணி நேரம் வேகமாக ஓடி மறைந்தது.
மகள் டிஃபன் சாப்பிட்டு விட்டு காலேஜுக்கு கிளம்பி விட்டாள்.
இனி மகள் இருக்கும் போது, மகனோடு உடலுறவு என்பது கூடாது என்று முடிவுக்கு வந்தாள்.
அடுத்த இரண்டு நாட்கள் மகனை...,
சுசீ காலேஜுக்கு போன பிறகு, பகலிலேயே சமாளித்தாள்.
அடுத்த இரண்டாவது நாள் இரவு, சுமார் ஒரு மூனு மணி இருக்கும்,
அம்மா காரி, நல்லா... அசந்துபோய்...... தூங்கிக் கொண்டிருந்தாள்.
அவளோட பிளவுஸ் கொக்கிகள் கழற்றப்பட்டு,
இருபுறமும் அழகாக விலக்கி வைக்கப்பட்டு இருந்தன.
இத்தனையையும் சத்தமின்றி செய்து முடித்துவிட்டு,
மெதுவாக அவள் கால்களை விரித்து வைத்து தன்னோட விறைத்த ஆணுறுப்பை, அழுங்காமல் உள்ளே
இன்ச், இன்ச்சாக சொருகி நிறுத்தினான்.
அவளிடம் இருந்து ஏந்த அசைவும் இல்லை.
அவளுடைய கண்கள் மட்டும் மூடிய நிலையிலேயே, லேசாக சுருங்கி விரிந்தன.
கண்கள் தான் திறக்கவில்லையே தவிர, அவளோட உணர்ச்சி நரம்புகள், அத்தனையும் விழித்துக்
கொண்டன.




