நான் மெழுகுவர்த்தி ஏற்றி வச்ச நேரமோ என்னமோ, யூபிஎஸ் டவுன் ஆகி...., எரிந்து கொண்டிருந்த ஒற்றை ட்யூப் லைட்டும் அணைந்து போனது. அறையில் மெழுகுவர்த்தி வெளிச்சம் மட்டுமே இருந்தது.
நான் கீழே மண்டி போட்டு அமர்ந்து, டிரௌசரை விரிச்சு பிடிச்சேன். இவ்வளோ பெரிய பையன், இன்னும் சின்ன பசங்க மாதிரி, என் தோளை பிடிச்சுகிட்டு டிரௌசர் போட்டான்.
மனசு சுசீக்கும், இறந்து போன அத்தைக்கும் கோடானு கோடி நன்றிகளை தெரிவித்தது. எனக்கே இப்படி இருக்குதுன்னா...!! அப்ப இவனை ரசிச்சு அனுபவிச்ச அத்தைக்கு எப்படி இருந்திருக்கும்.
அப்ப நீங்க வந்து என்னைய குளிப்பாட்டி விடுங்க.... என்றான். சரி வான்னு கூட்டி போய், ராத்திரி செஞ்சதுனால ஏற்பட்ட வடவடப்பை எல்லாம் சுத்தமா சோப்பு போட்டு கழுவிவிட்டு....., நீட்டா..... குளிக்க வச்சு....., கூட்டி வந்தேன்.
ரம்யாவின் முந்தானையை எடுத்து கையையும், வாயையும் துடைத்து கொண்டு அவள் அருகிலேயே நின்றான். அவன் பிறப்பு உறுப்பு நீண்டு தொங்கிக் கொண்டு இருந்ததே தவிர முழுசா விறைக்கலை.