கும்பகோணத்து இரவுகள்-16

கட்டி அணைத்து தன் அந்தரங்கத்துக்குள் விரலை நுழைத்து நிரடியதும்….,
பட்டக்ஸை பிடிச்சு பிசைந்ததையும்…..,
தன் மாங்கனிகளை கசக்கி திராட்சைகளை நசுக்கியதையும்…..,
நினைத்தபடியே வெகு நேரம் விழித்திருந்தாள்.
ரொம்ப நேரம் ஆகியும் அவர் வராததால் பின் கண் அசந்து தூங்கிவிட்டாள்.
என்ன இவர்….. வீட்டுல யாருமில்லைங்கிற தைரியத்துல,
இன்னைக்கு முழுக்க இப்படியே அம்மணமாகவே இருக்க போறாரா….?
ராதாவுக்கு தர்மசங்கடமா இருந்துச்சு.
ஒரு வேஷ்டியை எடுத்துக் கொண்டு போய், ஃபோன் டேபிள்கிட்டே நின்ற அவரிடம் நீட்டினாள்.
அவர் ஃபோன் பேசிகிட்டே, வேஷ்டியை வாங்கி தோள்ல போட்டுக் கொண்டு
தொடர்ந்து பேசிக் கொண்டிருந்தார்.
அவரோட ஒரு கை ஆணுறுப்பை உருவி விட்டுக் கொண்டே இருந்தது.
அது என்னடான்னா நல்லா நீளமா வளர்ந்து ஒரு அடிக்கு நீட்டிகிட்டு இருந்துச்சு.
அதை எடுத்து டேபிள் மேல போட்டு உருட்டிகிட்டே இருந்தார்.
நிஜமாலுமே ஏதோ ஒரு ஜந்து கிடப்பதை போலவே இருந்தது.
ராதா சோஃபாவுல போய் அந்த பக்கமா திரும்பி உக்கார்ந்து கொண்டு டிவியை ஆன் செய்தாள்.
ஃபோன் பேசி முடிப்பதற்கு அரை மணி நேரம் ஆகியது.
ராதா ஒரு குட்டி தூக்கமே போட்டு முடித்திருந்தாள்.
கடைசியில் ஃபோன் பேசிவிட்டு வந்தவர்,
பசிக்குது ராதா டிஃபன் போடுன்னு சொன்னார்.
கருமம், கருமம்….., மொதல்ல வேஷ்டியை கட்டிகிட்டு வாங்க……
டிஃபன் எடுத்து வைக்கிறேன்….. என்றாள்.
ம்ஹும்……. அதெல்லாம் கட்ட மாட்டேன்…….
நீயா வர்ற வரைக்கும் என் கை உன் மேல படாது……
ஆனால், இப்படி அம்மணமாதான் இன்னைக்கு முழுவதும் இருக்க போறேன்….. என்றார்.
சாயங்காலம் புள்ளை வந்துருவா ஸ்கூல்ல இருந்து……
நினைப்புல இருக்குதா, இல்லையா…..? என்றாள்.
அவள் இன்னைக்கு ஸ்கூல் டூர் போகனும்னு போன வாரமே சொன்னாளே….. மறந்துட்டியா ராதா……
அட ஆமாம்……. போன வாரமே அதுக்கு தன் கிட்டேதான் காசு வாங்கிட்டு போனாள்……
நாம் தான் காசும் குடுத்தோம்…… காலையில் எழுந்திரிக்க லேட் ஆனதால்…….
அவள் அவங்க பெரியப்பாகிட்டே சொல்லிட்டு துனிமணியெல்லாம் எடுத்துகிட்டு கிளம்பிவிட்டாள்.
அப்ப இன்னைக்கு நம்ம கதை அம்பேல் தான்னு நினைத்தாள்.
அதான் தொட மாட்டேன்னு சொல்றாரே…. பார்க்கலாம்……
நாம் மனசை கொஞ்சம் கண்ட்ரோல வச்சுக்கனும்னு ஒரு முடிவோட,
அவருக்கு டிஃபன் எடுத்து வைக்க எழுந்து நடந்தாள்.
நீளமா நீட்டிகிட்டு நின்ன கருந்தடியோட அவள் பின்னாடியே நெருக்கமா நடந்தார்.
ராதாவுக்கோ உரசுர மாதிரியே ஒரு ஃபீலிங் இருந்துச்சு.
அடுப்படிக்கு போய் அடுப்பை பற்ற வைத்து, தோசை கல்லை எடுத்து அடுப்பில் வைத்தாள்.
பீன்னாடியே வந்து நின்றார்.
மாமா…., என் மனசை ஏன் புரிஞ்சுக்க மாட்டேங்கிறீங்க…….
எனக்கு அவரோட மட்டும் தான் இருக்கனும்னு ஆசை…… வேற யார் கூடவும் மனம் ஒப்பலை……
தயவு செய்து புரிஞ்சுக்குங்க……. என்றாள்.
ஆனால் எனக்கு உன்னை விட்டா வேற யார் மேலேயும் ஆசை வர மாட்டேங்குதே……..
அன்னையில இருந்து இன்னைக்கு வரைக்கும் பத்து வருஷமா நீ தான் என் மனசுல இருக்கறே……
நான் என்ன பண்ணட்டும்……. உன்னை அடையத்தான் இந்த பாடு படறேன்…… தெரியுமா உனக்கு…..?
ஐயோ….. நான் என்னன்னு சொல்ல……. நான் உங்க தம்பியோட பொண்டாட்டி…….
என்னையை நீங்க அப்படியெல்லாம் நினைக்க கூடாது…… என்று தத்துவம் பேசினாள்.
ம்ஹும்….. பிரயோஜனமே இல்லை. அதையெல்லாம் அவர் காதுலயே வாங்கவில்லை.
ரொம்ப பக்கத்துல வந்து அவரோட கருந்தடி அவளோட குண்டியில உரசி கிட்டு நின்னாரு.
என்னமோ என் கை உன் மேல படாதுன்னு சொன்னீங்க…….
ஆமாம்…… சொன்னேன்…….
அப்ப… இப்படி வந்து உரசிகிட்டு நிக்கறீங்க…… என்றாள்.
கை தானே படாதுன்னு சொன்னேன்……. இப்பவும் என் கை உன் மேல படலையே……. என்றார்.
இதெல்லாம் உங்களுக்கே நல்லாவா இருக்கு…….?
நல்லா இருக்கவும் தான் இப்படி பன்றேன்……. எவ்வளவு சுகமா இருக்கு தெரியுமா……?
உனக்கெங்கே தெரியப் போகுது…… நீ வேணும்னா இன்னும் கொஞ்சம் பின்னாடி வந்து பாரு……
எவ்வளவு நல்லா இருக்கும்னு தெரியும்…….
சீ……. அசிங்கமா பேசாதீங்க மாமா…….
அந்த அசிங்கத்துல இருந்து தான் நீயும் நானும் பொறந்தோம்……. நீ படிச்சதில்லையா…..?
அதற்கு மேல் அவளால் பேச முடியவில்லை.
அவர் ஒரு முடிவோட இருக்கிறார்.
இதுல மறைமுகமா என் புருஷனும் உடந்தை. நான் ஒருத்தி மட்டும் என்ன செய்ய முடியும்….?
எல்லாம் காலத்தின் கட்டாயம். அமைதியாக தோசையை சுட்டுக் கொண்டிருந்தாள்.
சந்துரு அவள் சேலைக்கு மேலேயே, அவளுடைய பட்டக்ஸ் பிளவில் தன் கருந்தடியால்
முன்னும் பின்னும் கோடு போட்டுக் கொண்டிருந்தார்.
ராதாவுக்கு ஒரு மாதிரி கூசிகிட்டு, மெல்ல மெல்ல உடல் சூடேற ஆரம்பித்தது.
மெதுவா இந்த பக்கமும் அந்த பக்கமும் சைடுல,
எதேச்சையா அசையற மாதிரி அசைந்து கொடுத்தாள்.
அவளுக்குள்ளே ஆசை துளிர் விட ஆரம்பிக்கிறது என்பதை புரிந்து கொண்டார்.
மெதுவா அவள் குண்டியில் இன்னும் கொஞ்சம் அழுத்தினார்.
அவள் நகராமல் தாங்கி நிற்பது போல் உணர்ந்தார்.
கருந்தடியை எடுத்து எடுத்து டப்… டப்புன்னு அவள் பட்டக்ஸுல தட்டிக் கொண்டிருந்தார்.
இதென்ன விளையாட்டு……. அந்த இடத்துல போய்……
இந்தாங்க போய் டேபிள்ல உக்கார்ந்து தோசையை சாப்பிடுங்க…….
போங்கன்னு அவரை துரத்தினாள்.
ஆனால் அவர் போகவில்லை. அவள் நீட்டிய தட்டை வாங்கிக் கொண்டு,
பழையபடியே அவளை உரசிய மாதிரி நின்று கொண்டு சாப்பிட ஆரம்பித்தார்.