கும்பகோணத்து இரவுகள்-01
கதை ஆரம்பிக்கிறதுக்கு முன்னாடி சில வரிகள்.
ராதா ( கதாநாயகி ) - சொந்த ஊர் கோயம்புத்தூர்.
அமைதியான பொண்ணு, படிச்சவள், மாநிறம் தான், ஆனால் அழகு சிலை,
கல் ஆனாலும் கணவன், புல் ஆனாலும் புருஷன்
என்ற பழமொழியை அப்படியே கடை பிடிக்கிறவள்.
பணத்துக்கு ஆசைபட்டு இவளோட அப்பா இவளை ஒரு குடிகாரனுக்கு கல்யாணம் பண்ணிக் கொடுத்துட்டார்.
கல்யாணம் ஆன புதுசுல இருந்த செல்வமும் செழுசெழிப்பும், போகப் போக குறைந்து கொண்டே போய்
ஒரு பத்து பதினோரு வருஷத்துல போண்டியாகி கடைசியில கோயம்புத்தூரிலேயே
ஒரு பெட்டிகடை வச்சு பொழைக்கிற அளவுக்கு போயிட்டாங்க.
இவளுக்கு மீனா என்கிற ஒன்பதாவது படிக்கிற பெண் குழந்தை இருக்கிறாள்.
மோகன் ( ராதாவின் புருஷன் ) - சொந்த ஊர் கும்பகோணம்.
பொண்டாட்டி கூட கோயம்புத்தூர்ல செட்டில் ஆகிட்டான். பயங்கர குடிகாரன் ஆனால் நல்லவன்.
செக்ஸுல அளவு கடந்த ஆசை கொண்டவன். இடம் பொருள் ஏவல் எல்லாம் கிடையாது.
எந்த இடம்… என்ன நேரம்…. எதுவும் கிடையாது.
அதுவும் ராத்திரி நேரத்துல போதையில என்ன செய்யறோம், சுத்தியிலும் யார் இருக்கா…,
இது எதுவும் பார்க்க மாட்டான். அவனுக்கு வேணும்னா வேணும்.
இதுக்காவே அவன் கல்யாண வீடு, கருமாதி வீடு இங்கெல்லாம் போனால், ராத்திரி தங்க மாட்டான்.
சந்துரு ( மோகனோட சொந்த அண்ணன் ) - சொந்த ஊர் கும்பகோணம்.
தன் தாயாரோடு கும்பகோணத்திலேயே வசிக்கிறார்.
மணைவி இறந்து பதினோரு வருடங்கள் ஆகிவிட்டது. குழந்தைகள் எதுவும் இல்லை.
நாற்பது ஏக்கர் தென்னந்தோப்பு வச்சிருக்கிறார். பெரும் சொத்துக்காரர்.
எந்த கெட்ட பழக்கமும் இல்லை. தம்பி குடும்பத்தின் மேல் பாசம் கொண்டவர்.
தம்பி பொண்ணு மீனாவை இவருக்கு ரொம்ப பிடிக்கும். பயங்கர செல்லம்.
இவர் குடுக்கிற செல்லமே அவளை பிடிவாத காரியா மாத்தி வச்சிருந்தது.
மீனா - மோகனோட பொண்ணு. ஒன்பதாம் வகுப்பு படிக்கிறாள்.
அவ்வளவா படிப்பு வராது. சுமார்னா ரொம்ப சுமார், ஆனால் மக்கு கிடையாது.
அம்மாவோட அழகை அப்படியே வாங்கிட்டு வந்திருந்தாள்.
இப்பவே மேலே எல்லாம் டென்னிஸ் பால் சைஸுக்கு வளர்ந்திருந்தது.
பொழுதுக்கும் டிவி பார்க்கறது ஒன்னுதான் வேலை.
அவ்வளவுதான் அறிமுகம். இனி கதைக்கு போகலாமா…..
அது ஒரு அக்டோபர் மாதம். தமிழ்நாட்டுல புயல்.
கடலூர், நாகப்பட்டிணம், காரைக்கால், கும்பகோணம், தஞ்சாவூர் ஏரியா
எல்லாம் மழை கொட்டு கொட்டுன்னு கொட்டிகிட்டு இருந்துச்சு.
இன்னைக்கு மூனாவது நாளா தொடர்ந்து பெய்து கொண்டு இருந்தது.
கும்பகோணம், தஞ்சாவூர் எல்லாம் ஒரே வெள்ளக் காடா மாறியிருந்தது.
சந்துரு தன்னோட அம்மாவுக்கு உடல் நிலை சரியில்லை என்று அம்மாவை
ஹாஸ்பிட்டலில் சேர்த்துவிட்டு வீட்டுக்கும் ஆஸ்பத்திரிக்கும் அலைஞ்சுகிட்டு இருந்தார்.
அம்மாவை பார்த்துவிட்டு போகலாம்னு கோவையிலிருந்து வந்த மோகன் - ராதா குடும்பம்,
மழையின் காரணமாக மீண்டும் ஊர் திரும்ப முடியாமல் கும்பகோணத்திலேயே
தங்க வேண்டிய சூழ்நிலை ஏற்பட்டது.
சாலைகள் எல்லாம் அரித்துக் கொண்டு போனதால் பஸ் வசதி பாதிக்கப்பட்டு இருந்தது.
மோகனுக்கு எங்கேன்னாலும் ஒன்னுதான்.
டாஸ்மாக் ஒன்னு இருந்தால் போதும்,
அவனுக்கு கும்பகோணமும் ஒன்னுதான்…., கோயம்புத்தூரும் ஒன்னுதான்….
இந்த வேளையில்தான் பள்ளி கல்லூரிகளுக்கு காலவரையறை இன்றி விடுமுறை விட்டனர்.
மீனாவுக்கு ரொம்ப வசதியாக போய்விட்டது.
ராதா தன் மாமியாருக்கும், சந்துருவுக்கும் அங்கேயே தங்கி சமைத்துக் கொடுக்க வேண்டிய சூழ்நிலை ஏற்பட்டது.
அதையும் சந்தோஷமாகவே செய்து கொடுத்துக் கொண்டிருந்தாள்.
அன்று மோகன் நிறையவே குடித்துவிட்டு வந்திருந்தான்.
ஏங்க…., வந்த இடத்துலேயும் இப்படி குடிச்சுட்டு வர்றீங்களே….. இது உங்களுக்கே சரியா படுதா….?
ஆமா...., மொதல்ல காசு ஏது குடிகிறதுக்கு….? என்றாள்.
நம்ம பீமராஜ் வந்து தேங்காய் பணம் ஐயாயிரம் குடுத்துட்டு போனார்....
அட கருமமே….. உங்கண்ணன் காசை திருடியா குடிச்சுட்டு வர்றீங்க….. என்றாள்.
ஏய்…. திருடினேன்… கிருடினேன்னு எல்லாம் சொல்லாதே…..
அண்ணன் கிட்டே கேட்டுட்டுதான் எடுத்துகிட்டேன்…..
ஏம்ப்பா…. பெரியப்பா காசை எடுத்து குடிச்சுட்டு வர்றியே….
பெரியப்பா நம்மளை என்ன நினைப்பாரு….. என்றாள் மீனா.
ஏய்…. கேட்டுட்டுதான் எடுத்தேன்னு சொல்றேன்…..
அப்புறமென்ன ஆயாளும், மவளும் சேர்ந்துகிட்டு பேசறீங்க….. போங்கடீ… தூர…. என்றான்.
சரி அது இருக்கட்டும்….. இவ்வளவு வளர்ந்து இருக்கிறா….
இன்னமும் அவங்க பெரியப்பா மடியில ஏறி உக்கார்ந்துகிட்டு இருக்கிறா….
இதை என்னன்னு கேட்க மாட்டீங்களா…..? என்றாள் ராதா.
ஏம்மா…. நான் நம்ம பெரியப்பா மடியில தானே ஏறி உக்கார்ந்துக்கறேன்….
அது போய் தப்பா….? என்றாள் மீனா.
ஆமா தப்புதாண்டீ….. ஒரு கழுதை வயசாகுது…..
இன்னும் என்ன அடுத்தவங்க மடி மேல ஏறி உக்காருற பழக்கம்….?
ஏய்….. விடுடீ…… எங்கண்ணன் மடியில தானடீ உக்கார்ந்தாள்….. பக்கத்துவீட்டு காரன் மடியிலயா உக்கார்ந்தாள்…..
இதெல்லாம் ஒரு பேச்சுன்னு பேசிகிட்டு இருக்கிறே….. போடீ பொழப்பத்தவளே…..
அப்படி சொல்லுப்பா….. நம்ம பெரியப்பா மடியில உக்கார்ந்ததுக்கு போய் இப்படி பேசறாங்க….. என்றாள் மீனா.
நல்ல அப்பன், நல்ல பொண்ணு, எக்கேடு கெட்டா எனக்கென்னா…..
என்னமோ பண்ணித் தொலைங்க….. என்றபடி ராதா எழுந்து சமையறைக்குள் சென்றுவிட்டாள்.
அடுத்தநாள் காலையில் சந்துரு சாப்பிட வந்த பொழுது…..
மீனா பெரியவளாயிகிட்டே வர்றாள்……. அவளை இனிமேல் மடியில எல்லாம் உக்கார வச்சுக்காதீங்க…..
தப்பா நினைக்காதீங்க பெரியவங்க கிட்டே மரியாதையா இருக்க பழக வேண்டிய வயசு…..
அதனால அவளை கொஞ்சம் தள்ளியே வைங்க….. என்றாள்.
குழந்தை வந்து உக்காரும் போது நான் என்ன பண்ண முடியும்….?
சரி முடிஞ்ச வரைக்கும் தள்ளி இருக்க பழகிக்கிறேன் என்று சொல்லிவிட்டு எழுந்து போய் விட்டார்.
ராதாவுக்கே கொஞ்சம் கஷ்டமா போச்சு, ஏன்…டா சொன்னோம்னு இருந்துச்சு…..
அன்றைக்கு ராத்திரி ஒரு பதினோரு மணி இருக்கும்.
திடீர்னு தண்ணி தாகம் அடிக்கவும் தண்ணீர் குடிக்க சந்துரு எழுந்து சமையல் அறைக்கு சென்றார்.
மோகனும் ராதாவும் படுத்திருக்கிற ரூமை தாண்டித்தான் சமையல் அறைக்கு செல்ல வேண்டும்.
மோகன் ரூமில் லைட் எரிந்து கொண்டு இருப்பதை கவனித்தார்.
கூடவே ராதாவின் முனகல் சத்தம் கேட்பதையும் கவனித்தார்.
அவர்களின் அறை ஜன்னல் வேறு திறந்தே இருந்தது.
அருகில் சென்று உள்ளே எட்டி பார்க்க, ஒரு வினாடி உறைந்து போய் நின்றார்.
ராதா முழு அம்மணமாக மல்லாக்க படுத்து கிடக்க மோகன் அவள் மேலே ஏறி இயங்கிக் கொண்டிருந்தான்.
அடப்பாவிங்களா…… லைட்டை போட்டுகிட்டேவா செய்வாங்க.....ன்னு
மனசுல நெனைச்சுகிட்டே அவர்களை கவனித்தார்.
மாநிறம் என்றாலும், அவளின் உருண்டு திரண்ட முலைகள் கண்களை விரிவடைய செய்தன.
மோகன் குடி போதையில் கண்களை மூடி அண்ணாந்தபடி இயங்கிக் கொண்டிருந்தான்.
ராதா காம மயக்கத்தில் கண்களை மூடியபடி அணத்திக்கொண்டே படுத்திருந்தாள்.
மோகனின் அசைவுக்கு ஏற்ப அவளின் திரண்ட முலைகள் மேலும் கீழுமாக ஆடிக் கொண்டிருந்தன.
ரூமிற்குள் வெளிச்சம் இருப்பதால் வெளியே இருட்டுக்குள் நிற்கும் இவரை,
அவர்களுக்கு தெரிய வாய்ப்பே இல்லை.
நகரலாம் என்று நினைத்தாலும் ராதாவின் பால் குடங்களின் ஆட்டம்…
அவரை இன்னும் கொஞ்ச நேரம் இருந்து பார்த்துவிட்டு போக சொன்னது.
அப்போதுதான் போர்வைக்குள் இருந்து மீனா இவர்களை பார்த்துக் கொண்டிருப்பதை கவனித்தார்.
கொஞ்ச நேரம் ராதாவின் அழகை ரசித்துக் கொண்டிருந்து விட்டு,
இப்படி லைட்டை போட்டுக் கொண்டே செய்தால், அப்புறம் புள்ளை ஏன் கெட்டுப் போகாது….
என்று எண்ணிக் கொண்டே அங்கிருந்து நகர்ந்தார்.
அடுத்த நாள் காலையிலேயே மோகனை கூப்பிட்டு கண்டபடி திட்டிவிட்டார்.
மோகன் அவர் திட்ட திட்ட அமைதியாகவே நின்று கொண்டிருந்தான்.
இனி அப்படி நடக்காமல் பார்த்துக் கொள்வதாக கூறினான்.
இத்தனையையும் ராதா கேட்டுக் கொண்டுதான் இருந்தாள்.
மடியில உக்காருவதற்க்கு அப்படி சொன்னோமே, இப்ப நாமளே இப்படி பண்ணிட்டோமேன்னு
நினைத்து வருத்தப் பட்டாள். டிஃபன் சாப்பிடும் போது ராதாவிடமும் சொன்னார்,
மடியில உக்காருவதால பிரச்சனை ஒன்னும் வந்துடாது,
நீங்க ரெண்டு பேரும் இப்படி இருக்கறதை குழந்தை பார்த்துவிட்டால்…..,
அவ்வளவுதான் அந்த குழந்தை கெட்டு குட்டி சுவரா போறதுக்கு வேற வழியே வேண்டாம்….. என்றார்.
மீனா அவர்களை வேடிக்கை பார்த்துக் கொண்டிருந்ததை அவளிடம் சொல்லவில்லை.
எனக்கெல்லாம் ஒன்னும் தெரியாது….. உங்க தம்பியை கேளுங்க….
அவர்தான் ரொம்ப தொல்லை பண்ணுவார்….. என்றாள்.
சரி அப்படீன்னா…. லைட்டை ஆஃப் பண்ணிட்டாவது இருக்க வேண்டியதுதானே….. என்றார்.
அவர் தான் ரொம்ப பிடிவாதம் பிடிக்கிறார்…. நான் என்ன செய்யட்டும்….. என்றாள்.
அவனை சொல்லாதம்மா….. அவனே ஒரு குடிகாரப் பயல்…. விடிஞ்சு எழுந்திரிச்சா எதுவுமே தெரியாது….
நீ தான் பார்த்து நடந்துக்கனும்….
குழந்தையை காரணம் காட்டியாவது, லைட்டை ஆஃப் பண்ணிட்டு இருக்க வேண்டியதுதானே….?
எனக்கும் இருட்டுன்னா கொஞ்சம் பயம்தான் மாமா….
ஏதாவது பூச்சி பொட்டு வந்து கடிச்சுட்டா….. என்ன பண்றது…..? என்றாள்.
ஏம்மா…. இப்படி பேசுனா எப்படிம்மா…..?
பேசாம ஒன்னு பண்ணு…., இனிமேல் குழந்தையை என் ரூமுல படுக்க வை…..
நிங்க என்னத்தையோ பண்ணிட்டு போங்க…… என்றார்.
ராதாவுக்கும் அது சரியாக பட்டது. தங்களுக்கும் இடைஞ்சல் இல்லாமல் போவதை நினைத்து சந்தோசப் பட்டாள்.
கேட்கறேன்னு தப்பா நினைக்காதீங்க மாமா…..
தம்பியும், தம்பி பொண்ட்டாடியும் ஒன்னா இருக்கறதை….,
இப்படி ஒளிஞ்சு நின்னு பார்க்கறது சரியா மாமா…..? என்றாள்.
நீங்க லைட்டை போட்டுகிட்டு செஞ்சது தப்பா தெரியலை…..
தண்ணி குடிக்க வந்தப்போ கண்ணுல பட்டதை பார்த்ததுதான் தப்பா போயிடுச்சா….. என்று
சொல்லிவிட்டு அங்கிருந்து எழுந்து சென்றார்.
ராதா தான் கேட்டதற்கு சரியான பதில் கிடைக்காததால் அவரையே முறைத்து பார்த்தபடி நின்றாள்.
அன்று மதியம் சந்துரு ஹாஸ்பிட்டலில் இருந்து அசதியாக வந்து சாய்வு நாற்காலியில் சாய்ந்து படுத்தார்.
மோகனும் ராதாவும் அம்மாவை பார்க்க ஹாஸ்பிட்டலுக்கு போயிருந்தார்கள்.
பெரியப்பா….ன்னு என்று சொல்லிக் கொண்டே, மீனா ஓடிவந்து
அவரோட முழங்கால் மேல ஏறி, ரெண்டு பக்கமும் கால் போட்டு உக்கார்ந்து கொண்டாள்.
பெரியப்பா…., அம்மாவும், அப்பாவும் நேத்து ராத்திரியும் டிரெஸ்ஸே இல்லாம
ரெண்டு பேரும் கட்டி பிடிச்சுகிட்டு படுத்து இருந்தாங்க.
எதுனால எப்பவுமே ராத்திரி ஆயிடுச்சுன்னா அப்படி செய்யறாங்க….. என்று கேட்டாள்.
இந்த மாதிரி கேள்வி கேட்பது இது முதல் முறை அல்ல.
ஏற்கனவே இவர் கோயம்புத்தூருக்கு, தேங்காய் பணம் வசூலிக்க போகும் போதெல்லாம்,
இதே மாதிரி, இந்த கேள்வியை அவரிடம் பலமுறை கேட்டிருக்கிறாள்.
அப்பொழுதெல்லாம் அவர் என்ன பதில் சொல்வதென்று புரியாமல்…..,
அப்பாவுக்கு உடம்பு வலிச்சுருக்கும் அம்மா அமுக்கி விட்டிருப்பா,
அது உனக்கு கட்டிபிடிச்சுகிட்டு இருக்கிற மாதிரி தோனியிருக்கும் என்று ஏதாவது சொல்லி சமாளிப்பார்.
அப்பொழுதே ஜாடை மாடையாக ராதாவிடமும், மோகனிடமும், குழந்தை முழிச்சிருக்கும் போது கசமுசன்னு
ஏதும் செய்யாதீங்க என்று சொல்லியிருக்கிறார். அப்போதைக்கு அவர்கள் அமைதியாக இருப்பார்கள்.
ஆனால் அவர்களை சொல்லியும் தப்பில்லை. அவர்கள் வீட்டில் இருப்பது ஒரே ஒரு ரூம்.
அவர்களும் வேறு எங்குதான் போவார்கள்.
பாப்பா தூங்கிடுச்சுன்னு நினைச்சுகிட்டு அவர்கள் தங்கள் கச்சேரியை ஆரம்பிக்க,
இவள் திருட்டுத்தனமா முழிச்சுகிட்டு இருந்து பார்பதற்கு யார்தான் என்ன செய்ய முடியும்.
இந்த லச்சணத்துல என் மடியில குழந்தை உக்காருவதற்கு தப்பு கண்டு பிடிக்கிறாள் அம்மாகாரி…..
சொல்லு பெரியப்பா…… என்ன பண்ணுனாங்க…..? என்று அவரை உலுப்பினாள்.
அவரும் சட்டென்று உணர்வு வந்தவராக, ம்ம்ம்…. என்ன பண்ணுனாங்கன்னு சொல்றே…..? என்றார்.
நீயும் தானே நின்னு பாரத்துகிட்டு இருந்தே….. அப்புறம் என்னையை கேட்கிறே…… சொல்லு பெரியப்பா….
அவருக்கு தூக்கி வாரி போட்டது. இவள் எப்படி பார்ப்பதை பார்த்தாள்…..!!!!! என்று யோசித்தார்.
என்ன யோசிக்கறே சொல்லு பெரியப்பா….. அம்மாவும் அப்பாவும் என்ன பண்ணுனாங்க……? என்று
அவரோட முழங்கால்ல சீ… ஸா….. அப் அண்ட் டவுன் விளையாடினாள்.
சந்துருவுக்கு அவள் அப்படி செய்வது சங்கடமாக இருந்தது.
மீனா தன்னோட யூரின் போற இடத்தை தனது முழங்காலில் வைத்து அரக்குவது, அவருக்கு தெரியாமல் இல்லை.
அவள் என்னமோ விளையாட்டா செய்யற மாதிரி தான் தெரிஞ்சுது.
ஆனால் அப்படி செய்யும் போது அவள் வாய் பேசாமல் அமைதியாக இருப்பதை வைத்து,
அப்படி செய்வது அவளுக்கு சுகமாக இருக்கிறது என்பது மட்டும் அவருக்கு புரிந்தது.
எல்லாம் அவளோட அப்பா அம்மாவை ராத்திரியில அந்த கோலத்துல பார்ப்பதோட விளைவு…..
அப்படி செய்யாதே…ன்னு சொன்னா… உடனே ஏன் எதுக்குன்னு கேட்பாள்.
அதனால அதை தடுத்து, அவளுக்குள்ளே அந்த விசயத்தை வளர்த்துவிட அவர் விரும்பவில்லை.
தெரியலை…டா என்றார்.
பொய் சொல்லாதே…… அப்புறம் எதுக்கு அவ்வளவு நேரம் நின்னு பார்த்துகிட்டு இருந்தே…..
என்று அவர் மடி மேல ஏறி அமர்ந்து கொண்டாள்.
கரெக்ட்டா அவரோட ஆண்மையின் மேலேயே ஏறி உக்கார்ந்து இருந்தாள்.
சின்ன பொண்ணுதான் என்றாலும், அவளோட பட்டக்ஸோட மென்மையும்,
அதன் பிளவும் சேர்ந்து அவரது ஆண்மையை விறைக்க வைத்தது.
அவள் தன் தம்பி மகள் என்று தன் புத்திக்கு தெரிவது அவர் குஞ்சுக்கு தெரியவில்லையே….
இது சரிபட்டு வராது என்று, நீ… மொதல்ல கீழ இறங்கு…… என்றார்.
முடியாது…. போ…. நீ பதில் சொல்லு மொதல்ல…. என்று சினுங்கிகிட்டே இன்னும் கொஞ்சம் ஆடினாள்.
அவ்வளவுதான் அவருக்கு இன்னும் விறைப்பானத.
சரி… சரி… நீ மொதல்ல ஆடாம உக்காரு……
அதெல்லாம் பெரியவங்க சமாச்சாரம். நீ இப்ப சின்ன பொண்ணு…..
உனக்கு இப்ப சொன்னாலும் புரியாது…..
நீ படிச்சு பெரிய பொண்ணா வந்ததும் அதை பத்தி உனக்கே புரியும்……
இப்ப அதெல்லாம் நீ தெரிஞ்சுக்கிறது தப்பு…..
போ… போய் படிக்கிற வேலை இருந்தா…. அதை போய் செய்….. என்றார்.
அதெல்லாம் முடியாது….. அவங்க ரெண்டு பேர் மட்டும் செய்யறாங்க…..
அப்ப மட்டும் அது தப்பில்லையா…..? என்றாள்.
அப்ப ஒன்னு பண்ணு….. நீ போய் உங்க அம்மா கிட்டேயே கேளு….. என்றார்.
ம்ம்…. அம்மா அடிப்பாங்க…..
ம்ம்ம்….. தெரியுதில்லே….. அப்ப கம்முன்னு இரு…..
அப்படீன்னா….. இனிமேல் உன்கிட்டே பேச மாட்டேன் போ…. என்று முகத்தை திருப்பிக் கொண்டாள்.
அப்பவும் மடியை விட்டு இறங்கவில்லை.
ஆனால் இன்னும் கொஞ்சம் சேர்த்து வச்சு அவரோட ஆண்மையை அரக்கினாள்.
எப்படி இந்த சின்ன வயசுலயே தெரிஞ்சு வச்சிருந்தாளோ தெரியலை…..
அவரோட விறைச்சுகிட்டு இருந்த ஆணுறுப்பை,
கரெக்ட்டா அவளோட பட்டக்ஸ் பிளவுக்கு நடுவுல வச்சு அரக்கினாள்.
இதெல்லாம் தெரிஞ்சு செய்யறதில்லை, அது மேல பட்டக்ஸை அரக்கும் போது சுகமா இருந்திருக்கும்,
அதுல இருந்து அதே மாதிரி செய்ய ஆரம்பிச்சு இருப்பாள்.
சந்துரு என்ன செய்வதென்று புரியாமல் முழித்தார்.
எறங்குடா பெரியப்பாவுக்கு பாத் ரூம் அர்ஜெண்ட்….
என்று அவளை வலுகட்டாயமா இறக்கி விட்டுட்டு எழுந்து போனார்.
மாலை ஒரு நாலு மணி போல ஹாஸ்பிட்டலுக்கு கிளம்பி போய் அம்மாவை பார்த்துவிட்டு
அவர்களுக்கு தேவையான எல்லாவற்றையும் செய்து கொடுத்துவிட்டு
இரவு 9-00 மணிக்கு வீடு திரும்பினார் சந்துரு.
மோகன் எற்கனவே வீட்டுக்கு வந்து படுத்திருந்தான்.
மீனா சாப்பிட்டுவிட்டு டிவி பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள்.
ராதா மட்டும் இவர் வந்து சாப்பிடுவதற்காக காத்துக் கொண்டிருந்தாள்.
சந்துரு வந்தவுடன் போய் குளித்துவிட்டு டிரெஸ் மாற்றிக் கொண்டு சாப்பிட டைனிங் டேபிள் முன் அமர்ந்தார்.
ராதா டிஃபன் எடுத்து வைத்தாள். நாலே நாலு இட்லி மட்டும் போதும்
மீதி எல்லாவற்றையும் எடுத்து வைத்துவிடு என்றார்.
சரி மாமா….., உங்களுக்கு எவ்வளவு முடியுமோ அவ்வளவு சாப்பிடுங்க…..
அப்புறம் மாமா…… மீனாவை உங்கள் ரூமில் படுக்க வைக்கிறேன், பார்த்துக் கொள்ளுங்கள் என்றாள்.
சந்துரு அவளை நிமிர்ந்து பார்த்தார்.
மாமா என்னை தப்பா நினைக்காதீங்க…..,
அவர் குடி போதையில என்ன பண்ணுவார் என்று எனக்கே தெரியாது…..
அதனால நீங்க காலையில சொன்ன மாதிரி,
இனிமேல் மீனாவை உங்க ரூமிலேயே படுக்க வச்சுக்குங்க…. என்றாள்.
இனிமேல் அவள் உங்க பொண்ணு….. பார்த்துக்கங்க….. என்றாள்.
சரிம்மா….. நான் பார்த்துக்கறேன்……. நீங்க மட்டும் கொஞ்சம் கண்ட்ரோலா இருங்க….. என்றார்.
மாமா நான் திரும்பவும் சொல்றேன்….., என் கையில எதுவும் இல்லை……
குடிச்சுட்டு வந்து உங்க தம்பி அலுச்சாட்டியம் பண்ணுனா,
அதுக்கு நான் ஒன்னும் பண்ண முடியாது……. என்றாள்.
சொல்றனேன்னு என்னையை தப்பா எடுத்துக்காதே……. என் தம்பி ரொம்ப குடுத்து வச்சவன்……
என்று சொல்லிவிட்டு எழுந்து கை கழுவ போனார்.
அவர் சொன்னதின் அர்த்தம் புரியாமல், ராதா அவரையே பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள்.
சிறிது நேரத்தில் கை கழுவிவிட்டு திரும்பியவரிடம்,
எனக்கு புரியலை மாமா…..,
குடிச்சு குடிச்சு வீணா போறவரை போய் குடுத்துவச்சவர்னு சொல்றீங்களே…… ஏன்….?
ம்ம்….. எல்லாம் கடவுள் குடுத்த வரம்……
இல்லாட்டி தினம் குடிச்சுட்டு வர்றவனுக்கு போய் இப்படி ஒரு அழகு சிலை பொண்டாட்டியா கிடைப்பாளா……?
ஹும்…. எல்லாத்துக்கும் ஒரு கொடுப்பினை வேணும் ராதா…..
என்று சொல்லிவிட்டு அந்த இடத்தை விட்டு நகர்ந்தார்.
ராதா விக்கித்து போய் நின்றாள். அவர் தன்னை வேறு மாதிரி பார்ப்பது அவளுக்கு புரிந்தது.
மாமா இப்படி எல்லாம் ஒருநாளும் பேசினதே கிடையாது.
இப்ப இப்படி பேசுறார்னா அவர் மனசுகுள்ள என்னைய தப்பா பார்க்கிறார்னு தானே அர்த்தம்.
மனசுல எங்கேயோ வலித்தது.
சாப்பிட்டுவிட்டு ரூமுக்கு வந்தவர் பின்னாடியே மீனா வந்துவிட்டாள்.
பெரியப்பா இனிமேல் நான் உங்கூடத்தான் படுத்துக்க போறேன்….. அம்மா சொன்னாங்க….. என்றாள்.
ம்ம்…ம்ம்… கையை காலை கம்முன்னு வச்சுகிட்டு படுக்கனும்….. புரியுதா….? என்றார்.
ம்ம்…. சரி…. என்று சொல்லிவிட்டு அவரோட மெத்தை மேல் ஏறி படுத்துகிட்டு புரள ஆரம்பித்தாள்.
உனக்கு மட்டும் இப்படி நல்ல மெத்தையா வாங்கி போட்டுகிட்டே…..
எங்களுக்கு மட்டும் சாதா பாயை வாங்கி குடுத்து இருக்கே….. என்றாள்.
இனிமேல் இங்க தானடா படுதுக்க போறே….. பெரியப்பாவோடது எல்லாமே இனி உனக்குதான்…..
என்று சொல்லிவிட்டு லைட்டை ஆஃப் பண்ணிவிட்டு மெத்தையில் ஏறி படுத்தார்.
என்ன பெரியப்பா ஒரே இருட்டா இருக்குது….. உன் ரூம்ல பெட் லைட்டே இல்லையா….
என்று சற்று பயந்த குரலில் மீனா கேட்டாள்.
இல்லைடா….. கண்ணு…. லைட் எரிஞ்சா பெரியப்பாவுக்கு தூக்கம் வராது…..
அதனாலதான் பெட் லைட் கூட போடலை….
எனக்கு பயமா இருக்கு பெரியப்பா…..
அதான் பெரியப்பாதான் பக்கத்துல படுத்து இருக்கேனே…. பயப்படாம தூங்கு…..
அப்படீன்னா என் மேல கை போட்டுக்க…..
நீ வேணும்னா பெரியப்பா மேல கை போட்டுக்க….. என்று அவள் கையை எடுத்து தன் மேலே போட்டுக் கொண்டு,
இப்ப சமர்த்தா தூங்கு….. என்றார்.
மீனா காலையும் தூக்கி அவர் மேல் போட்டுக் கொண்டாள்.
மல்லாந்து படுத்து இருந்ததுக்கும் அதுக்கும்,
அவளோட கால் கரெக்ட்டா அவரோட வயிற்று மேலேயே வந்து விழுந்தது.
ஹக்….. பாப்பா, பெரியப்பா இப்பதான் சாப்பிட்டுட்டு வந்திருக்கேன்…..
வயித்து மேல காலை போடாதே….. என்றார்.
போ பெரியப்பா….. எனக்கு பயமா இருக்குது….. நான் அப்படித்தான் போட்டுக்குவேன்…… என்றாள் பிடிவாதமாக.
அவருக்கு அவள் காலை தூக்கி தன் மேல் போட்டிருப்பது சங்கடமா இருந்துச்சு.
காரணம், அவர் எப்பவுமே இரவில் படுக்கும் போது ஜட்டியை கழற்றிவிட்டு படுப்பதுதான் வழக்கம்.
மீனாவோட கெண்டை கால் அவரோட ஆணுறுப்பை அமுக்கிகிட்டு இருந்துச்சு.
என்னாது பெரியப்பா இது……? கொழ கொழன்னு இருக்குது…..
என்று காலாலேயே அதை நெருடியபடி கேட்டாள்.
ம்ம்ம்….. அது பெரியப்பா சுச்சா போறது…… நீ கொஞ்சம் காலை ஆட்டாம கம்முன்னு படு என்றார்.
அப்பாவுக்கெல்லாம் சுச்சா போறது பெருசா இருக்குது…..,
உனக்கு மட்டும் ஏன் இவ்வளவு சின்னதா இருக்குது…..?
பாப்பா கம்முன்னு வாய் பேசாம படு…… பெரியப்பாவுக்கு தூக்கம் வருது……
எனக்கு பதில் சொல்லிட்டு தூங்கு…… ஏன் உனக்கு மட்டும் சின்னதா, கொழ கொழன்னு இருக்கு…..?
மீனா பிடிவாதமாக கேட்க,
அது அப்படித்தான்….. பெரியப்பாவுக்கு வயசு ஆயிடுச்சு இல்லே….. அதனால அப்படித்தான் இருக்கும்…..
போதுமா படுத்து தூங்கு….… என்றார்.
அதுக்கப்புறம் அவள் எதுவுமே கேட்கவில்லை. அமைதியாக படுத்து இருந்தாள்.
ஆனால் கால் மட்டும் அப்பப்ப அசைஞ்சுகிட்டே இருந்துச்சு.
தொடரும்......