கும்பகோணத்து இரவுகள்-02

அதே நேரம், அரசு பேருந்து சேற்றை வாரி இறைக்க,
இவர்கள் சேறால் அபிஷேகம் செய்யப்பட்டனர். உடல் முழுக்க சேறு,
ஆட்டோ வேறு குழிக்குள் இறங்கி சாய்ந்து கிடந்தது.
சந்துரு அடியில் கிடக்க, ராதா அவர் மேல் கிடந்தாள்.
அக்கம் பக்கத்துல இருந்த ஒன்னு ரெண்டு பேர் ஓடிவந்து ஆட்டோவை தூக்கிவிட்டனர்.
ஆட்டோ டிரைவருக்கு சரியான அடி.
இவர்கள் முழுவதும் சேற்றில் நனைந்து இருந்தனர்.
பிறகு வேறு ஒரு ஆட்டோ பிடித்து வீட்டுக்கு வந்து சேர்ந்தனர்.
வேக வேகமா வீட்டுக்குள் நுழைந்து குளிக்க போக முயன்றவரை, ராதா தடுத்து நிறுத்தினாள்.
மாமா…. மாமா…. எங்க வேகமா போறீங்க….. வீடு முழுக்க சேறாக்காதீங்க…..
காலையில என்னால கழுவ முடியாது.
இப்படியே கொள்ளைப் பக்கமா வந்து குளிச்சுட்டு,
டிரெஸ்ஸை மாத்திகிட்டு உள்ளாற போங்க என்றாள்.
சரின்னு இவரும் கொள்ளைபுறம் வந்தார்.
கொள்ளைப்புறம்ன்னா ஒன்னும் பெரிய இடமெல்லாம் கிடையாது.
ஒடு போட்ட ஒரு நீளமான அறை தான் அது. ஓடு வரை சுவர் எழுப்ப பட்டிருக்கும்.
அகலம் ஒரு அஞ்சு அடிதான் இருக்கும். ஆனால் நீளம் இருபது அடி இருக்கும்.
ஒரு பக்கம் வேண்டாத ஜாமான் எல்லாம் கிடக்கும், இன்னொரு பக்கம் ஒரு பைப்பும்
சின்ன அடுப்பும் இருக்கும். அதுக்கும் கொஞ்சம் தள்ளி, ஒரு சின்ன திட்டு மாதிரி இருக்கும்…..
அவசரத்துக்கு அங்கு குளித்துக் கொள்ளலாம். வீட்டுக்குள்ளேயே வர வேண்டாம்.
வாசலுக்கு ஒரு ஓரத்தில் இருக்கும் இன்னொரு கதவை திறந்து கொண்டு
அந்த பின்பக்க அறைக்கு வரலாம். வீட்டு சாவியோடவே அந்த அறையின் சாவியும்
இனைந்து இருக்கும். பூட்டை திறந்து இருவரும் அந்த அறைக்கு வந்தார்கள்.
பின் பக்க அறைக்கு வந்த உடனே லைட்டை போட்டு விட்டாள்.
லைட்டை எதுக்கும்மா போடறே….. அப்புறம் எப்படி டிரெஸ் மாத்துவே…. என்றார்.
ம்ம்ம்…. இருட்டுக்குள்ள என்ன இருக்குது ஏது இருக்குதுன்னு யாருக்கு தெரியும்.
லைட் இல்லாம….., என்னால எல்லாம் இந்த இருட்டுல ஒரு நிமிஷம் கூட இருக்க முடியாது என்றாள்.
உரிச்ச கோழியாக மழையில் நனைந்து முழு அழகும் தெரிய நிற்கும் ராதாவை ஏற இறங்க பார்த்துவிட்டு,
அப்புறம் உன் இஷ்டம்….. என்று அமைதியாக நின்று கொண்டிருந்தார்.
ஏம்மா ராதா….. இப்ப மாத்திக்க துனிமனி ஏதும் இங்க இல்லை…..
வீட்டுக்குள்ளாறதான் போயாகனும், இந்த கதவையும் உள்பக்கம் இருந்து தான் திறக்க முடியும்.
இப்ப என்ன பண்ண போறே என்று இன்னொரு கதவை காட்டி கேட்டார்.
ராதா அடுப்பை பற்ற வைத்துக் கொண்டே,
மொதல்ல நீங்க குளிங்க மாமா, குளிச்சுட்டு உள்ளே போய் இந்த கதவை திறந்து விடுங்க,
நான் உள்ளாற வந்துடுவேன்….. என்றாள்.
அவருக்கு அதுவும் சரியாக பட்டது.
சந்துரு தன்னோட ஈர துனியை எல்லாம் அவுத்து போட்டுட்டு
அங்கு கிடந்த ஒரு பழைய துனியை எடுத்து ஒப்புக்கு இடுப்புல
கட்டிகிட்டு நின்றார். அந்த துனி இடுப்புல முழு சுத்துக்கும் வரலை.
இருந்தாலும் பரவாயில்லைன்னு கட்டிகிட்டு நின்றார்.
மழை பலமாக பெய்ய ஆரம்பித்தது.
பின்னாடி பக்கம் ஓடு என்பதால் மழை பெய்யும் சத்தம் கொஞ்சம் அதிகமாகவே கேட்டது.
ராதா ஈர புடவையோடவே நின்றாள்.
ஏம்மா…. இப்படி ஈரத்துனியோட நிக்கிறியே….. பேசாம புடவையை அவுத்துட்டு,
பாவாடையை கட்டிகிட்டாவது நிக்கலாம்ல….. என்று அக்கறையுடன் கேட்டார்.
பராவாயில்லை மாமா….. இருக்கட்டும்…. என்றாள்.
காய்ச்சல் கீய்ச்சல் வந்துடப் போவுது….. நான் வேணும்னா இந்த பக்கம் திரும்பிக்கிறேன்….,
நீ பாவாடைக்கு மாறிக்க…. என்று அவளுக்கு எதிர் பக்கமா திரும்பிக் கொண்டார்.
அவர் சொல்வதும் நியாயமாக படவே மெல்ல புடவையையும், ப்ளவுஸையும் அவுத்து போட்டுட்டு,
பாவாடையை மேலே ஏற்றி மார்பில் கட்டிக்கொண்டாள்.
குத்துக்கால் போட்டு உக்கார்ந்து, அடுப்பை எரிக்க ஆரம்பித்தாள்.
அடிக்கடி இந்த பக்கமும் அந்த பக்கமும் திரும்பி திரும்பி, பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள்.
என்னம்மா திரும்பி திரும்பி பாத்துகிட்டு இருக்கே…..? என்றார்.
இல்லை மாமா….. இந்த இடம் இவ்வளவு டன்ஜனா கிடக்குதே…….
இங்க தேளு…., பூராண்…., ஏதாவது இருக்க போவுதோன்னு பாக்கறேன்….. என்றாள்.
போன வாரம் தான் இந்த இடத்தை எல்லாம் க்ளீன் பண்ணினோம்……
பயப்படாதே அப்படி எல்லாம் எதுவும் இல்லை…. என்றார்.
அப்படியா மாமா….. அப்படீன்னா சரி…. என்று அமைதியாக அடுப்பு எரிக்க தொடங்கினாள்.
பாவாடையோடு உக்கார்ந்து அடுப்பு எரித்துக் கொண்டிருக்கும் ராதாவின் அழகை
மெல்ல ரசித்தபடியே நின்று கொண்டிருந்தார்.
அவளின் நெகு நெகுப்பான தோள் பட்டையும், மற்றும் பாவாடை மூடாத மார்பின் மேல்பகுதியும்,
அடுப்பு வெளிச்சத்தில், நெகு நெகுன்னு தெரிந்தது.
பாவாடையை இறுக்கி கட்டி இருந்ததால், முலைகள் இரண்டும் கும்முன்னு மேடாக எழும்பி தெரிந்தன.
மெல்ல மெல்ல அவரோட கருங்கோல் தன்னிச்சையாக விறைக்க ஆரம்பித்தது.
இடுப்பில் கட்டியிருந்த பீத்த துனியை முட்டிகிட்டு நீளமா
குண்டாந்தடியாட்டம் நீட்டிகிட்டு நிக்க ஆரம்பித்தது.
ராதாவும் அதை கவனிச்சுகிட்டு தான் இருந்தாள்.
அடக் கருமமே….. இது என்ன இவருக்கு இவ்வளோ பெருசா நிக்குது…..
என்று மனசுக்குள்ளேயே நினைத்துக்கொண்டாள்.
அடுத்த நிமிஷமே….., புத்தியை திருத்தினாள்.
ச்சே…. இதென்ன புதுப் பழக்கம்…… அடுத்த ஆம்பளையோடதை வேடிக்கை பாக்குற பழக்கம்….
எங்க இருந்து வந்தது இந்த பழக்கம்…..
என்று தன்னை தானே மனதிற்குள் திட்டிக் கொண்டு பார்வையை திருப்பி கொண்டாள்.