
Mrs. முகுந்தன்-001
உள்ளங்கையை முகர்ந்து பார்த்தேன்.
மதுரமான வாசனை வந்தது. சிறிது நேரம் அதை துடைக்காமல் கையை அப்படியே வைத்து இருந்தேன்.
சிறிது நேரம் கழித்து, என்னை அறியாமல், என்னை மறந்து, என் கைகள் அதை என் பிறப்பு உறுப்பில் தடவியது.
அப்பொழுது தான் அந்த வினோதமான நிகழ்ச்சி அரங்கேறியது. திடீரென்று நான் உச்சமடைந்தேன்.
எனக்கு அதிசயமாக இருந்தது. என் காம எண்ணங்களே என்னை உச்சமடைய வைத்திருந்தது.
எத்தனை வருடங்களுக்கு பிறகு நான் உச்சகட்டத்தை அடைகிறேன். என்னாலேயே என்னை நம்ப முடியவில்லை.
இது எப்படி சாத்தியம். உடலுறவு கொள்ளாமலேயே உச்சமடைகிறேனே இது எப்படி...?
ரொம்ப நேரம் ஒன்றும் புரியவில்லை. அப்படியே தூங்கிப் போனேன்.
என் பெயர் இந்திராணி. என்னோட கதையை இங்கே நான் அர்ப்பணிக்கிறேன்.
இன்னைக்கு தேதி 12/11/2022.
வர்ற டிசம்பர் வந்தா 35 வயசு முடிய போகுது. 1987, - ல பிறந்தேன்.
பிறந்த இடம் கோயம்புத்தூர், காந்திபுரம் சேர்ந்தவள்.
2002 - ல, எனக்கு 15 வயசு இருக்கும் போதே திருமணமாகி கேரளாவுக்கு போயிட்டேன்.
என்னோட கணவர் பெயர் முகுந்தன்.
அவர் ஒரு மலையாளி, கேரளாவை சேர்ந்தவர். மலேஷியன் ஏர்லைன்ஸ்ல பைலட்டாக இருந்தாரு.
2005 - ல எனக்கு 18 வயசு பூர்த்தி ஆன உடனேயே என்னையும், மகன் அருணையும் மலேஷியா கூட்டிகிட்டு போயிட்டாரு.
அப்போ என் மகன் அருணுக்கு 2 வயது. என் வாழ்க்கை ஏழு வருடங்கள் அங்கேயே தொடர ஆரம்பித்தது.
2012 - ல மலேஷியாவுல இருந்து துருக்கிக்கு போன ஒரு விமானத்தை காணவில்லை-ன்னு நியூஸ்ல எல்லாம் வந்துச்சு.
அந்த விமானத்தை ஓட்டிகிட்டு போனதுல மெயின் பைலட்டே என் புருஷன் தான்.
அடி வயிறெல்லாம் கலங்கி போச்சு.
என் கணவரும், அந்த ஃப்ளைட்டும் காணாமல் போன போது என் மகன் அருணுக்கு ஒன்பது வயது. எனக்கு 25 வயது.
என்ன செய்யறதுன்னே புரியவில்லை. 15 வயசுல கல்யாணம் பண்ணி வந்தேன்.
பத்து வருட தாம்பத்ய வாழ்க்கை முடிவுக்கு வந்தது. மொத்தத்துக்கு கூட்டி கழிச்சு பார்த்தால், இந்த பத்து வருஷத்துல,
அவர் வாணத்துல பறந்த நேரம் போக, என் கூட இருந்த நேரம் ஒரு மூனு வருஷம்... அவ்வளவுதான் வரும்.
கண்ணை கட்டி காட்டுல விட்ட மாதிரி இருந்தது.
அடுத்து ஒரு ஆறு மாசம் கழிச்சு அந்த மலேஷியன் விமானம், உக்ரைன் அருகில் கடலுக்கடியில் கிடப்பதாகவும்,
ஆனால் அதிலிருந்த பயணிகள் அனைவரது உடல்களும் பாதிக்கு மேல் எரிந்து அழுகிய நிலையில் இருந்ததாகவும்
தகவல் வெளியானது. அவரோட எல்லா செட்டில்மென்டும் முழுசா வந்து சேர ரெண்டு வருஷம் பிடித்தது.
மொத்தமா ஒரு ஐம்பது லட்சம் செட்டில்மென்ட் பணமும், இன்சூரன்ஸ் பணம் ஒரு கோடியும் என் அக்கவுன்டிற்கு வந்தது.
அருணுக்கு படிப்பு முடியிற வரைக்கும் பென்சன் பணம் மாசம் ஒரு லட்ச ரூபாய் கொடுக்க
மலேஷியன் கவர்ன்மென்ட் ஒத்துகிச்சு. அருணுக்கு ஏழாம் வகுப்பு முடியிற வரைக்கும் மலேஷியாவுலயே இருந்தோம்.
அதுக்கப்புறம் அவன் ஸ்டடீஸை மனசுல வச்சு 2015 மார்சு-ல, சென்னைக்கு வந்துட்டோம்.
ஒரு நல்ல அப்பார்ட்மெண்ட்டுல குடி வந்தோம்.
சென்னையில ஒரு நல்ல டீசென்ட்டான ஸ்கூல்லா பார்த்து அருணை எட்டாம் வகுப்புல சேர்த்தேன்.
எதிர்த்த ப்ளாட்டுல இருந்த பையனுக்கும், அருணுக்கும் ஒரே வயசு தான். அதாவது 12 வயசாகுது. பெயர் நிதிஷ் லால்.
வடக்கத்தி குடும்பம் போல. பேச்சு வழக்கை பார்த்தால் வடக்கத்தி ஆளுங்கன்னு தெரியலை.
ரொம்ப காலமா தமிழ்நாட்டுல இருப்பாங்க போல. அருணும் நிதீஷும் டக்குன்னு ஒருத்தரோட ஒருத்தர் செட்டாகிட்டாங்க.
என் கிட்டேயும் ஆண்ட்டி... ஆண்ட்டின்னு நல்லா ஒட்டிகிட்டான்.
ஒரே ஸ்கூல் அப்படீங்கிறதால எல்லா நேரமும் பெரும்பாலும் ஒன்னா தான் இருப்பாங்க.
எனக்கு தான் தனிமை வாழ்க்கை ரொம்ப கஷ்டமா இருந்துச்சு.
என் மகன் அருணுக்காகவே வாழ்வதென்று தீர்மானித்தேன். இன்னொரு திருமணம் செய்து கொள்ளவில்லை.
விரகதாபம் என்னைய வாட்டி எடுக்கும். கஷ்டப்பட்டு அடக்கி கொள்வேன்.
ஒரு நாள், எதிர் ப்ளாட்டுல இருந்த நிதீஷோட அம்மா, அவசரமா வெளியே கிளம்ப வேண்டி இருந்ததால,
நிதிஷ் ஸ்கூல் விட்டு வந்தவுடனே என்னைய பாத்துக்க சொல்லி சொல்லிட்டு போயிருந்தாங்க.
சாயங்காலம் மணி நாலரை இருக்கும், ஸ்கூல் பஸ் வர்ற நேரம். கீழ் போய் காத்திருந்தேன்.
பஸ் வர்ற வரைக்கும் இருந்து கூட்டிகிட்டு வந்தேன்.
நிதிஷ் முகம் வாடியிருந்தது. ஒருவேளை அவன் அம்மா வரலைன்னு அப்படி இருக்கிறானோ என்னவோன்னு நினைச்சுகிட்டே
லிப்ட்டுல மேல் வந்தேன். நாங்க இருக்கிறது 10 வது ஃப்ளோர்.
ஸ்நாக்ஸ் சாப்பிட்டுவிட்டு கொஞ்ச நேரம் விளையாடிட்டு அருண் ஹோம் வொர்க் செய்ய ஆரம்பித்தான்.
நிதிஷ் ஹோம் வொர்க் செய்யாமல் வாட்டமான முகத்துடனே உட்கார்ந்து இருந்தான்.
ஏன்டா நிதிஷ், என்னவோ மாதிரி இருக்கே...? என்றேன்.
ஒன்னுமில்லை ஆண்ட்டி.... என்றான்.
அப்புறம் ஏன் ஒரு மாதிரி முகம் வாடிப்போய் இருக்கே என்றேன்.
வலிக்குது ஆண்ட்டி...ன்னு சொன்னான்.
எங்கடா வலிக்குது...? ஏதாவது அடி...கிடி... பட்டுடுச்சா...? என்றேன்.
ம்ம்... ஆண்ட்டி...ன்னு சொல்லிட்டு பரிதாபமாக பார்த்தான்.
எங்கடா அடிபட்டுச்சு...?
இங்க... ஆண்ட்டி...ன்னு இடுப்பு கிட்ட..., உள் தொடை கிட்டே டிரவுசர் மேல் கையை வச்சு காட்டினான்.
பாவம் பையன். அம்மா இல்லாததால, என்கிட்ட சொல்ல சங்கடப்பட்டுகிட்டு, இவ்வளவு நேரம் வலியை பொறுத்துகிட்டு உக்கார்ந்துகிட்டு இருந்திருக்கிறான்.
அங்கே எப்படிடா அடிபட்டுச்சு...? எங்கயாவது இடிச்சுகிட்டியா...? என்றேன்.
இல்லை ஆண்ட்டி... எங்கயும் இடிச்சுக்கலை....
அப்புறம் எப்படிடா... அங்க போய் அடிபடும்...? என்றேன்.
பக்கத்துல இருக்கிற பையன் பென்சில்ல குத்திட்டான்...னு சொன்னான்.
அச்சச்சோ... ரத்தம் வந்துச்சாடா...?
தெரியலை ஆண்ட்டி... என்றான்.
எங்கே காட்டு பார்க்கலாம்... என்றேன்.
சங்கோஜபட்டுகிட்டு.., முழித்தபடி நின்றான்.
என்ன இருந்தாலும் 12 வயசு ஆகுது இல்லையா... 6 வயசு குழந்தைங்களே சங்கோஜபடுவாங்க... இவனோ ஓரளவுக்கு
வளர்ந்த பையன். அதனால் ரொம்பவே தயங்கினான்.
பரவாயில்லைடா... ஆண்ட்டி கிட்டே தானே காட்டுறே காட்டு... அம்மா மாதிரி நெனைச்சுக்க... என்றேன்.
அவன் திரும்பி என் மகன் அருணை பார்த்துவிட்டு... மீண்டும் அமைதியாக நிற்க, நான் புரிந்துகொண்டேன்.
அவன் முன்னால் காட்ட சங்கோஜப் படுகிறான்.
சரி... வா... என்று பாத்ரூமிற்கு அழைத்து சென்றேன்.
ம்ம்... இப்ப காட்டு... எங்கே அடிபட்டிருக்கு...? என்றேன்.
தயங்கி... தயங்கி டிரவுசரை அவிழ்த்து, ஜட்டியை கீழே இறக்கி விட்டு அடிபட்ட இடத்தை காட்டினான்.
தொடையின் உள் பக்கத்தில் நல்லா சிவந்து போயிருந்தது. சேட்டுப் பையன் ஏற்கனவே நல்ல சிகப்பு.
இதுல அடிபட்ட இடம் கண்ணிப்போய் இருந்தது.
நல்லவேளை... பென்சிலின் பின் பகுதியால் குத்தியிருப்பான் போல... தோலை துளைக்காமல்
ஒரு ஆழமான அழுத்தம் மட்டுமே இருந்தது.
பாவிப்பயல் எப்படி குத்தியிருக்கிறான் பாரு... இரு தேங்காய் எண்ணெய் தடவி விடறேன்... என்று எழுந்துபோய்
தேங்காய் எண்ணெய் பாட்டிலை எடுத்து கொண்டு வந்து மீண்டும் அவனுக்கு முன்னால் அமர்ந்தேன்.
நீ... உன் டீச்சர் கிட்டே சொல்லலையாடா...? என்றேன்.
சொன்னா அவன் இன்னும் அடிப்பான், ரவுடி பையன்.
பரவாயில்லைடா... ஆண்ட்டி கிட்டே தானே காட்டுறே காட்டு... அம்மா மாதிரி நெனைச்சுக்க... என்றேன்.
அவன் திரும்பி என் மகன் அருணை பார்த்துவிட்டு... மீண்டும் அமைதியாக நிற்க, நான் புரிந்துகொண்டேன்.
அவன் முன்னால் காட்ட சங்கோஜப் படுகிறான்.
சரி... வா... என ்று பாத்ரூமிற்கு அழைத்து சென்றேன்.
இதுங்க எல்லாம் அம்மா பிள்ளைங்க. சாக்லேட் பேபி மாதிரி. சண்டை போட, திருப்பி அடிக்க எல்லாம் தெரியாது.
என் பையனும் இப்படித்தான். அடிச்சா அடி வாங்கிட்டு வந்து நிப்பான். எனக்கு புரிந்தது.
ரவுடி பையன்னா... அதுக்காக இப்படியா பண்ணுவான். பென்சிலால் குத்துனது தப்புதான்.
அதுவும் இந்த இடத்துலே குத்துவது ரொம்ப ரொம்ப தப்பு.
தவறிப் போய் பக்கத்துல பட்டிருந்தால் என்ன ஆவறது...? என்றேன்.
அவன் எதுவும் பேசாமல் நான் என்ன செய்ய போகிறேன் என்று பார்த்துக் கொண்டு இருந்தான்.
இதுவரைக்கும் நானும் நல்லாத்தான் இருந்தேன்.
யதார்த்தமாக என் கவணம் அப்பொழுது தான், நிதிஷின் குஞ்சு மேல் சென்றது.
வழக்கத்துக்கு மாறான சைஸ்ஸுல இருந்துச்சு.
சின்னப் பசங்களுக்கு இருக்கிறதை விட சற்று பெரிய சைஸில் கொஞ்சம் நீளமா அமைதியாக, தொங்கிக் கொண்டு இருந்தது.
என்னையும் அறியாமல், அடிபட்ட இடத்தில் தேங்காய் எண்ணெயை தடவிய படியே, அவன் குஞ்சை
வேடிக்கை பார்க்க தொடங்கினேன். அவன் வயசுக்கு அது கொஞ்சம் பெரிதாக இருந்ததாலயோ என்னவோ....,
மனசு அது மேலேயே திரும்பத் திரும்ப வந்து நின்னுகிச்சு.
சுற்றிலும் நிறைய முடிகள் முளைத்திருந்தன.
தேங்காய் எண்ணெயை தடவி விடும்போது, கை யதார்த்தமாக குஞ்சின் மேல் பட்டது.
ஸ்ஸ்... ஆ... என்றான்.
ஏன்டா என்னடா ஆச்சு....? இங்கயும் வலிக்குதா என்றேன்.
ஆமா... ஆண்ட்டி...ன்னு சொன்னான்.
அப்பொழுது தான் அதை கையில் ஏந்தி பார்த்தேன். அதன் ஸைடுல பென்சில் பட்ட அச்சு தெரிந்தது.
அப்ப குஞ்சு மேலேயும் தான் குத்து பட்டிருக்கு.
ரொம்ப வலிக்குதாடா... என்றேன்.
ம்ம்... என்றான்.
உள்ளங்கையில் அதை ஏந்தி பிடித்து, அதன் மேலேயும் தேங்காய் எண்ணெயை தடவி விட்டேன்.
தேங்காய் எண்ணெயை அவன் குஞ்சுல தடவ தடவ..., அவனோட குஞ்சு லேசா விறைப்படைவதை,
என் உள்ளங்கையால் உணர முடிந்தது.
இந்த வயசுலயே பசங்களுக்கு விறைக்குமா என்று... ஆச்சரியமாக இருந்தது. அருணுக்கும் இவன் வயசுதான்.
இதுவரைக்கும் அருணுக்கு விறைச்சு நான் பார்த்ததில்லை. இல்ல.... ஒருவேளை அந்த மாதிரி சந்தர்ப்பம்
எனக்கு அமையலையோ என்னவோ....
அவனோடது அழகாக என் உள்ளங்கையில் சற்றே பெரிய அளவில் நீண்டு படுத்திருந்தது.
அவனை நிமிர்ந்து பார்த்தேன். அவன், நான் எண்ணை தடவி விடுவதையே பார்த்துக் கொண்டு இருந்தான்.
நான் வியந்து வியந்து போனேன். மத்த பசங்களை நினைச்சு பார்க்கும் போது, இந்த வயசுல இவனுது கொஞ்சம்
பெரியதாக தான் எனக்கு தோன்றியது. என்னை மறந்து, அதை விட மனமில்லாமல்,
தேங்காய் எண்ணெயை தடவிய படியே இருந்தேன்.
ஆண்ட்டி கூசுற மாதிரி இருக்கு ஆண்ட்டி... என்றான்.
என் உள்ளங்கையில் அவனோடது லேசாக துடிக்க தொடங்கியது. என் கை அதை லேசாக அமுக்கி பிடித்தது.
ஆண்ட்டி.. கூசுது ஆண்ட்டி..ன்னு உருவிக் கொண்டான்.
நான் லேசாக சிரித்தபடியே, சரி.... எல்லாம் சரியா போயிடும் பயப்படாதே..ன்னு சொல்லிட்டு, டிரவுசர் பட்டனை
போட்டு விட்டுட்டு அவனை அனுப்பிவிட்டேன். எங்கேயோ என் மனம் இடருவதை என்னால் உணர முடிந்தது.
இது தப்பு என்று மனசு உள்ளுக்குள்ளே சொல்லிக்கொண்டே இருந்தது.
குழப்பத்துடனேயே இரவு சாப்பாட்டை சமைத்து முடித்தேன்.
இரவு 10 மணி போல நிதிஷின் அம்மா அவனை அழைத்து போக வந்தாங்க. அவர்களிடம் விசயத்தை கூறி,
தேங்காய் எண்ணெய் வைத்து விட்டிருப்பதாக சொன்னேன்.
பதறிப்போய் என் முன்னாலேயே, பட படவென்று டிரவுசர் பட்டன்களை அவிழ்த்து பார்த்தாங்க.
நிதிஷ் தூக்கத்தில் இருந்ததால் அது சாயங்காலம் பார்த்ததை விட இன்னும் கொஞ்சம் பெரியதாக விறைப்புடன் இருந்தது.
நிதிஷ் உச்சா போகாமல் படுத்திருப்பான் போல. அதனால அது ரொம்பவே விறைப்பாக நின்றது.
நிதிஷோட அம்மா அது அப்படி விறைப்புடன் நிற்பதை பற்றி கண்டுக்காமல் குத்து பட்ட இடத்தையே தடவி தடவி
பார்த்துக்கொண்டு இருந்தாள்.
பாவிப்பயல் என்னமா குத்தியிருக்கான் பாருங்க அருண் அம்மா..., என்று என்னிடம் திருப்பி காட்ட,
நான் மீண்டும் ஒரு முறை அதை பிடித்து பார்த்தேன்.
சாயங்காலம் பார்த்ததை விட விறைப்பு அதிகமாக இருந்தது. அவன் அம்மா முன்னாலேயே அதை பிடித்து கொண்டு இருப்பது,
எனக்கு ஒரு மாதிரி இருந்தது.
என்னை மறந்து எங்கே மீண்டும் தடவி விடுவோமோ என்று கையை எடுத்து கொண்டேன்.
நிதீஷின் அம்மா, இருக்கட்டும்... அவங்க க்ளாஸ் மிஸ்ஸை நாளைக்கு ஸ்கூல்ல போய் வச்சுக்கறேன்... என்று
க்ளாஸ் மிஸ்ஸை திட்டிக்கொண்டே டிரவுசர் பட்டனை போட்டு விட்டு, அவங்க வீட்டுக்கு கூட்டிகிட்டு போனாங்க.
அதன் பிறகு நான் போய் படுத்துவிட்டேன்.
தூக்கம் வராமல் புரண்டு புரண்டு படுத்துக் கொண்டு இருந்தேன். எழுத்து சென்று பீரோவில் இருந்து ஸ்காட்ச் பாட்டிலை
ஓப்பன் பண்ணி இரண்டு ரவுண்டு சாப்பிட்டேன்.
கண் முன்னால் நிதீஷின் குஞ்சு விறைத்து நின்ற காட்சியே வந்து வந்து போய்க் கொண்டிருந்தது. ஐந்து வருடங்களாய்
பாடாய் படுத்திய காம உணர்வுகள், உடம்பை மீண்டும், சின்னா பின்னாக பிய்த்து எறியத் தொடங்கியது.
இன்னொரு மனசு, தப்பு, இது தப்பு..., என்று மீண்டும் மீண்டும் கூறிக்கொண்டே இருந்தது.
இந்தப் போராட்டத்தில் எப்ப தூங்கினேன் என்றே தெரியவில்லை. ஆழ்ந்து தூங்கிவிட்டேன்.
அடுத்த நாள் நிதிஷோட அம்மா ஸ்கூலையே உண்டு இல்லைன்னு பண்ணிட்டாங்க. குத்துற பையனோட அப்பா அம்மா வந்து
மன்னிப்பு கேட்கிற வரைக்கும் பிரச்சினையை விடலை.
கூட போயிருந்த நானே கொஞ்சம் ஆடித்தான் போயிருந்தேன்.
அதன் பிறகு, ஒரு ரெண்டு நாள் கழித்து, அருண் ஹோம் வொர்க் செய்து கொண்டிருந்தான்.
கூட அமர்ந்து அவனுக்கு ஹெல்ப் பண்ணிக்கொண்டு இருந்தேன்.
எனக்கு மீண்டும் நிதீஷின் குஞ்சு ஞாபகத்துக்கு வந்தது. இந்த முறை அந்த நினைவுகள் என்னையை ரொம்பவும் படுத்தி எடுத்தது.
அதுவும்.... என் கையில அது துடித்த துடிப்பை மறக்கவே முடியவில்லை.
அருண் மெல்ல மெல்ல எல்லா ஹோம் வொர்க்கையும் முடிக்க மணி இரவு எட்டு ஆகியது. அவனுக்கு டிஃபன் செய்து கொடுத்து
சாப்பிட வைத்து படுக்கைக்கு அனுப்பினேன். அதுக்கு பிறகு எல்லா வேலைகளையும் முடிக்க மணி பத்தாகியது.
போய் குளித்துவிட்டு வந்தேன். கொஞ்சமா ஸ்காட்ச் அருந்தி விட்டு, ரெண்டு இட்லியை சாப்பிட்டு விட்டு படுக்கைக்கு வந்தேன்.
அருண் சுவற்றின் பக்கமாக திரும்பி படுத்து தூங்கிக் கொண்டு இருந்தான். நானும் அருகில் படுத்துக் கொண்டேன்.
மெல்ல மெல்ல தூங்க முயற்சி செய்தேன் முடியவில்லை. . ஸ்காட்சின் தயவால் சிறிது போதை மட்டுமே இருந்தது.
திடீரென்று மீண்டும் நிதிஷின் குஞ்சு நெனைப்புக்கு வந்தது. அவ்வளவுதான்...
கண்கள் ரெண்டும் கொட்ட கொட்ட முழித்துக் கொண்டது.
எப்படி இது சாத்தியம்...? எப்படி அவனுக்கு அந்த மாதிரி இருந்தது. என் மகன் அருண் வயசுதான் அவனுக்கும் ஆகுது.
அப்படியிருக்க அவனுக்கு மட்டும் எப்படி அந்த சைஸ் வந்தது.
அதன் சூடு..., என் கையை கதகதப்பாக்கியது. விரல்கள் அதை அமுக்கி அமுக்கி பிடிக்க சிறிது நேரத்தில்
அது விம்ம தொடங்கியது. எனக்கு புரிந்தது. இவனுக்கு உச்சத் துடிப்பு மட்டும் தான் வரும்னு நினைச்சேன்.
ஆனால் அது தவறுன்னு கொஞ்ச நேரத்துலயே என் மகன் எனக்கு புரிய வச்சுட்டான்.
ஆமாம்.... சற்று நேரத்தில் எனது உள்ளங்கையில் வெதுவெதுப்பான ஒரு திரவம் நிரம்பியது.
ஒருவேளை நம்ம பையனுக்கும் இப்ப அதுமாதிரி தான் இருக்குமா...?
சேச்சே.... இல்லை இருக்காது... அதெல்லாம் பரம்பரையை பொருத்தது.... தாத்தா பாட்டி வகையறாவை சேர்ந்தது......
என் பையனும் அவங்க அப்பாவை போலத்தான் இருக்கிறான்.
அவனுக்கும் இப்ப என்ன... பண்ணிரெண்டு வயசு நெருங்க போகுது.
ஒருவேளை இவனுக்கும் அவனைப் போலத்தான் இருக்குமோ...? இப்ப வளர்ற ஸ்டேஜ் தான்.
என் மகனுதை பார்த்து தெரிந்து கொள்ள வேண்டும் என்ற எண்ணம் உருவானது.
அதுவும் அவன் தூங்கும் போதே அதை பார்த்துவிட வேண்டும் என்று தோன்றியது.
எப்படி போய் பார்ப்பது...? என் மகனுதை போய் நானே டிரவுசரை அவுத்து பார்ப்பதா...
சேச்சே... அந்த மாதிரியெல்லாம் செய்யக்கூடாது... ன்னு மனசு அறிவுறுத்தியது.
இதையெல்லாம் நெனைச்சுகிட்டு இருக்கும் போதே, அருண் தூக்கத்துலயே என் மேல காலை தூக்கிப் போட்டு கட்டி பிடித்து கொண்டான்.
என்னோட வலது கை, அவனோட தொடைக்கு நடுவுல சிக்கியிருந்தது. எனக்கு என்ன செய்யறதுன்னே புரியலை.
நிதீஷோடது கண்ணுக்குள்ளே மீண்டும் வந்து நின்றது.
அசந்து தூங்கும் மகனை பார்த்தேன். அவங்க அப்பா மாதிரியே முகத் தோற்றம்.
அப்ப கண்டிப்பா இவனுக்கும் கொஞ்சம் வளர்ந்து தான் இருக்கனும்.
நல்லா தூங்கிட்டு இருக்கிறான். இப்ப பார்த்துடலாமா...? மனசு அசை போட்டது.
கையும் வேற அடியில சிக்கிகிட்டு தான் இருக்கு. அலுங்காம அப்படியே பிடிச்சு பார்த்துடலாமே...ன்னு
மனசுல நெனைப்பு ஓடிகிட்டு இருக்கும் போதே..... என் கை தொடை வழியாக அவனது டிரவுசருக்குள் புகுந்து விட்டிருந்தது.
ம்ஹூம் இது தப்பு, ஒரு அம்மாவா இருந்துகிட்டு இந்த மாதிரியெல்லாம் செய்யக்கூடாதுன்னு தோனுச்சு.
என் மனது சொன்ன பேச்சு கேட்க மறுத்து சண்டித்தனம் செய்ய ஆரம்பித்தது.
அதற்குள் கை டிரவுசருக்குள் நான் நினைத்ததை தேட தொடங்கியது.
தேடிப் போன கைக்கு ஏமாற்றமே மிஞ்சியது. சின்னூன்டா மிளகாய் பழம் சைஸுல ஒரு தோல் குஞ்சு தான் சிக்கியது.
நல்லாவே பிடிச்சு பார்த்தேன். ரொம்ப சின்னதா இருந்துச்சு.
அதோட நிக்காம கை மேலும் உலாவ சின்ன சின்னதா பூனை முடிகள் விரல்களில் சிக்கியது.
நிதீஷுக்கும் இதே மாதிரி முடியெல்லாம் முளைச்சிருந்தது. இவனுக்கும் நிறைய பூனை முடியெல்லாம் முளைச்சிருச்சு.
இப்பத்தான் வயசுக்கு வர்ற ஸ்டேஜ் போல-ன்னு நெனைச்சுகிட்டே கண்களை மெல்ல மூடினேன்.
பல நினைவுகளில் மனம் மூழ்கியது.
ஸ்காட்ச் விஸ்க்கியின் போதையில் இருந்ததினால், அவன் டிரவுசருக்குள் இருந்து கையை எடுக்க மறந்து போய்,
கை அங்கேயே இருந்தது.
அருணோட குஞ்சில்..., விரல்களை உலாவவிட்ட படியே... மெதுவாக உறங்க தொடங்கினேன்.
எவ்வளவு நேரம் தூங்கியிருப்பேன் என்று தெரியவில்லை.
எங்கோ தூரத்தில் ஒரு வெடி சத்தம். தூக்கத்தை கலைத்தது. மெதுவாக மீண்டும் நினைவு வந்தது.
கைகளில் ஏதோ அழுந்துவது போலவும், உள்ளங்கை முழுவதும் ஏதோ நிறைந்து இருப்பது போலவும் உணர்ந்தேன்.
கண்களை திறக்காமலேயே மெல்ல பிடித்து பார்த்தேன்.
அது என் மகன் அருணின் குஞ்சு தான் என்று அப்பொழுது தான் தெரிந்தது.
அந்த தூக்கத்திலும் எனக்கு சரியான ஆச்சரியம்.
நான் போதையில், அதை விடுவிக்காமல், கையிலேயே பிடித்துக் கொண்டு தூங்கி விட்டதால், அது விறைச்சுகிச்சு.
கண்ணை திறந்து மகனை பார்த்தேன். ஆழ்ந்த உறக்கத்தில் இருந்தான். மனசுக்குள் ஒரே படபடப்பாக இருந்தது.
கையை எடுத்துக் கொள்ள நினைத்தேன். ஆனால் அதற்கு மனமில்லாமல் கை அங்கேயே வைத்திருந்தேன்.
தூங்கிகிட்டு தானே இருக்கிறான்.... தெரியவா போகுது.... என்று என்னை அறியாமல் கை அதை அமுக்கி பிடித்தது.
பெரிய ஆணுக்கு உண்டான சைஸ் இல்லை என்றாலும், குறை சொல்ல முடியாத அளவுக்கு இருந்தது.
நிதிஷோடதை விட பெரியதாகவும், நீளமாகவும் இருந்தது.
எனக்கு ஒரே ஆச்சரியம்...
எப்படி இந்தப் பசங்களெல்லாம் திடீர்னு கிடு கிடுன்னு வளர்ந்துடறாங்க...?
எட்டாவது தான் முடிக்க போகிறான். ஆனால் இவ்வளவு பெருசா வளர்ந்து இருக்கிறதே...
இவன் இன்னும் பெரியவனாக வளர்ந்தால் இன்னும் எவ்வளவு பெருசா இது வளரும். நினைக்கும் போதே மனதில் ஆசைகள்
துளிர்விட ஆரம்பித்தது. காம உணர்வுகள் மனதை பித்து பிடிக்க வைத்தன.
ஐம்புலன்களும் விழித்துக் கொண்டு பேயாட்டம் ஆடின. அவ்வளவு ஏசி குளிரிலும் என் முகம் எல்லாம் வியர்த்து விட்டிருந்தது.
அவன் குஞ்சை விடவே மனசில்லாமல், விரல்கள் மெதுவாக அதை வருட துவங்கியது.
அதன் சூடு..., என் கையை கதகதப்பாக்கியது. விரல்கள் அதை அமுக்கி அமுக்கி பிடிக்க சிறிது நேரத்தில்
அது விம்ம தொடங்கியது. எனக்கு புரிந்தது. இவனுக்கு உச்சத் துடிப்பு மட்டும் தான் வரும்னு நினைச்சேன்.
ஆனால் அது தவறுன்னு கொஞ்ச நேரத்துலயே என் மகன் எனக்கு புரிய வச்சுட்டான்.
ஆமாம்.... சற்று நேரத்தில் எனது உள்ளங்கையில் வெதுவெதுப்பான ஒரு திரவம் நிரம்பியது.
இப்பொழுது அவனிடத்தில் லேசான அசைவு மட்டும் இருந்தது. ஆனால் கண் விழிக்க வில்லை. அவனது குஞ்சு
இரண்டு மூன்று முறை துடித்தது. அவ்வளவுதான்..... அவன் பழைய படி நன்கு தூங்க ஆரம்பித்தான்.
நான் மெல்ல கையை உருவிக் கொண்டேன். உள்ளங்கையை முகர்ந்து பார்த்தேன்.
மதுரமான வாசனை வந்தது. சிறிது நேரம் அதை துடைக்காமல் கையை அப்படியே வைத்து இருந்தேன்.
சிறிது நேரம் கழித்து, என்னை அறியாமல், என்னை மறந்து, என் கைகள் அதை என் பிறப்பு உறுப்பில் தடவியது.
அப்பொழுது தான் அந்த வினோதமான நிகழ்ச்சி அரங்கேறியது. திடீரென்று நான் உச்சமடைந்தேன்.
எனக்கு அதிசயமாக இருந்தது. என் காம எண்ணங்களே என்னை உச்சமடைய வைத்திருந்தது.
எத்தனை வருடங்களுக்கு பிறகு நான் உச்சகட்டத்தை அடைகிறேன். என்னாலேயே என்னை நம்ப முடியவில்லை.
இது எப்படி சாத்தியம். உடலுறவு கொள்ளாமலேயே உச்சமடைகிறேனே இது எப்படி...?
ரொம்ப நேரம் ஒன்றும் புரியவில்லை. அப்படியே தூங்கிப் போனேன்.
விடிந்ததும் அவனை பார்க்கவே மனசில்லாமல்,
ரொம்ப கஷ்டமாகவும், வேதனையாகவும் இருந்தது. தூக்கத்துல இருந்ததால அவனுக்கு ஒன்றும் தெரியவில்லை தான்.
ஆனாலும் நான் செய்தது தப்பு என்று என் மனம் வேதனைப்பட்டது.
இதுபோல இனி நாம் ஒரு நாளும் நடந்துக்கவே கூடாது என்று முடிவெடுத்தேன்.
படபடவென்று வேலைகளை முடித்து அருணை ஸ்கூலுக்கு அனுப்பிவிட்டு வந்து சிறிது நேரம் தூங்கலாம் என்று தூங்கினேன்.
மதியம் காலிங் பெல் அடித்த சத்தம் கேட்டு கண் விழித்தேன். கதவின் சைடு கண்ணாடி வழியாக பார்த்தேன்.
நிதிஷ் அம்மா நின்று கொண்டு இருந்தாங்க. கதவை திறந்து உள்ளே வரச்சொல்லி அழைத்தேன்.
அவசர அவசரமா உள்ளாற வந்தவங்க.
அருண் அம்மா தப்பா எடுத்துக்காதீங்க, இன்னைக்கும் சாயங்காலம் நிதீஷை கூட்டிட்டு வந்து உங்க வீட்டிலேயே வச்சிருங்க.
நான் ஊருக்கு போறேன். வர்றதுக்கு லேட் நைட் ஆயிடும். அந்த நேரத்துல உங்களை எழுப்பி டிஸ்டர்ப் பண்ண விரும்பலை.
நாளைக்கு காலைல கூப்பிட்டு கொள்கிறேன்-னு சொன்னாங்க.
அதனால என்னங்க தாராளமா பார்த்துக்கறேன். எனக்கு ஒரு சிரமமும் இல்லை என்றேன்.
ரொம்ப தேங்ஸுங்க, அப்புறம் இதுல ரெண்டு செட்டு டிரெஸ் இருக்கு. சாயங்காலம் வந்ததும் குளிக்க சொல்லுங்க.
அவனே குளிச்சுக்குவான் என்று சொல்லி விட்டு கிளம்பி போயிட்டாங்க.
அவங்களை அனுப்பி விட்டு வந்து சாப்பிட்டு முடித்து விட்டு பசங்க வருவதற்க்காக காத்துகிட்டு இருந்தேன்.
மணி நாலு ஆகியது. எழுத்து கீழே சென்று ஸ்கூல் பஸ்ஸுக்காக காத்திருந்தேன்.
அன்னைக்குன்னு பார்த்து ஸ்கூல் பஸ் லேட்டா வந்தது.


