Mrs. முகுந்தன்-010
மெழுகுவர்த்தியின் மங்கிய வெளிச்சத்துல அவன் கண்களின் பிரகாசத்தை பார்த்தவுடன்,
ம்ஹூம் இவன் இன்னைக்கு நம்மளை தூங்க விடமாட்டான் என்று தெளிவாக புரிந்தது.
அவன் கண்ணத்தை தடவி கொடுத்தபடி, ஏன் தூக்கம் வரலையா.... ? என்று கேட்டேன்.
தூக்கம் வர மாட்டேங்குது மம்மி..... குழந்தை தனமான குரல்.
ஆனால் செயல் எல்லாம் பெரிய ஆண்களின் செயல்.
சரி பக்கத்துல வா... என்று அவனை அழைத்து மார்போடு அணைத்துக் கொண்டேன்.
ஆனால் அவனோ வரும் போதே என்னோட ஒரு மார்பகத்தை வாயில வச்சுகிட்டான்.
இதுவரை ;
அருணுக்கு இடி-ன்னாலே ரொம்ப பயம். பயந்து நடுங்கி போயிடுவான்.
டிவி-ல நியூஸ் கேட்கும் போதே அவன் கண்ணில் மிரட்சி தெரிந்தது.
அத்தியாவசிய பொருட்களுக்கு தட்டுப்பாடு ஏற்பட்டுள்ளது என்றும்
இன்று மாலை ஆறு மணிமுதல் நாளை புயல் கரையை கடக்கும் வரை சென்னையில்
மின்தடை இருக்கும் என்று அறிவித்தனர்.
இனிமேல் ;
என் வீட்டில் இருக்கும் யூபிஎஸ் வேஸ்ட். பவரே தங்காது. ஒரு மணிநேரம் கூட சப்ளை வராது.
அருண்.... மொபைல்-லாம் சார்ஜ் போட்டு வச்சுக்க.... அந்த டார்ச் லைட்டை எடுத்து சார்ஜ் போடு....
போட்டுக்க துனி இல்லை.... எல்லாம் ஈரமா கிடக்குது.... அதனால போட்டிருக்கிற டிரெஸ்ஸை
ஈரம் ஆகாம பாத்துக்க.... என்றேன்.
சரி மம்மி.... என்றான்.
அன்று முழுவதும் ஏதோ போருக்கு தயார் ஆவது போல் எல்லாவற்றையும் ரெடி செய்தோம்.
போட்டுக்கதான் துனிமனி தான் இல்லையே தவிர மீதி எல்லாமும் இருந்தது.
ரெண்டு பேரும் மழையை வேடிக்கை பாத்துகிட்டே, அன்றைய பொழுதை கழித்தோம்.
மாலை ஐந்து மணி போல அருண் குளித்துவிட்டு வந்தான். இன்னும் ஒரு மணி நேரமே கரெண்ட் இருக்கும்.
வேற டிரெஸ் எதுவும் இல்லை, எல்லாம் ஈரமா இருக்கு என்று அதே பனியனை போட்டுக் கொள்ள சொல்லிட்டு
ஹாலுக்கு வந்தேன். எங்கிருந்தோ தண்ணீர் வீட்டுக்குள் வந்தது.
வீட்டுக்குள்ள எப்படி தண்ணி வந்துச்சு....?
தண்ணி வந்த வழியை தேடி போன போதுதான்,
பால்கனியில் தண்ணி போகும் ஓட்டை அடைச்சு கிட்டு இருக்குதுன்னு தெரிந்தது,
மழையா... வெளுத்து வாங்கிகிட்டு இருந்துச்சு.
ஒரு கம்பி எடுத்துகிட்டு வந்து தண்ணி போற ஓட்டைய குத்தி பார்த்தேன்.
தண்ணி போற மாதிரி தெரியலை. திரும்ப திரும்ப குத்திவிட்டேன்.
ம்ஹும் போகலை... அதற்குள் தொப்பளா நனைஞ்சுட்டேன்.
குடுங்க மம்மி.... நான் குத்தி விடறேன்-னு அருண் வந்தான்.
நீ... வராதே... போ.... மழையில் நனைஞ்சுடுவே.... வேற டிரெஸ் கூட இல்லை.... என்றேன்.
அவன் அங்கேயே நின்று கொண்டான்.
நான் மீண்டும் முயற்சி செய்தேன். இந்த முறை அடைப்பு எல்லாம் சரியானது. மழை தண்ணி வெளிய போக ஆரம்பித்தது.
பால்கனி கதவை சாத்தி விட்டு, ஹாலுக்குள் வந்திருந்த தண்ணீரை துடைத்து எடுத்தேன்.
உடம்பெல்லாம்வெடவெட வென்று நடுங்க ஆரம்பிச்சுடுச்சு.
பாத் ரூம்ல போய் போட்டிருந்த பணியனை கழட்டி போட்டுட்டு, சுடு தண்ணியில குளிச்சேன்.
வெடவெடப்பு போயிருந்தது. இருந்த ஒரு பணியனும் போச்சு.
மார்பில் துண்டை கட்டிகிட்டு வெளியில வந்தேன்.
கொஞ்சம் சூடா காஃபி போட்டு குடிச்சேன். அருணுக்கும் காம்ப்ளான் கலக்கி குடுத்தேன்.
துண்டை கட்டிகிட்டே வேலை பார்க்க வேண்டியதாக இருந்தது.
வெளியில் மிகப்பெரிய இடி சத்தம் ஒன்னு கேட்டுச்சு.
அருண் ஓடிவந்து என் பக்கத்துல உட்கார்ந்து கொண்டான்.
பயப்படாதேடா... அம்மா தான் பக்கத்துலயே இருக்கேன்-ல.... என்று
என் பயத்தை மறைத்த படியே அவனுக்கு தைரியம் கொடுத்தேன்.
நானே இடி இடிச்சா பயந்துக்குவேன்.....
இவன் என்னடான்னா எனக்கு மேல பயப்படறான்....
இப்படி பயந்துக்குற பையனா…. ராத்திரியில அவ்வளவு வேலை செய்யறான்…..!!!
என்னால இந்த வித்தியாசத்தை ஏத்துக்கவே முடியலை.
சரியா ஆறு மணிக்கு கரெண்ட் போயிடுச்சு. அவ்வளவுதான் இனி ரெண்டு நாளைக்கு கரெண்ட் கிடையாது.
மொபைல் ஃபுல் சார்ந்த இருந்துச்சு.
கண்டினியூவா 8 மணி நேரம் வீடியோ பாக்க முடியும். பவர் பேங்க்கும் ரெடி.
இரண்டு முறை ஃபுல் சார்ஜ் பண்ண முடியும். வெளியே மழை பட்டை வனக்கு வனக்கிக் கொண்டு இருந்தது.
வீடு முழுக்க இருட்டா இருந்துச்சு. ஒரு மெழுகுவர்த்தி ஏற்றி வைத்தேன்.
நல்லவேளை மெழுகுவர்த்தி நிறையவே ஸ்டாக் இருந்துச்சு.
இந்தப் பையன் அருண் தான் அட்டை போல ஒட்டி கிட்டே இருந்தான்.
எங்கே போனாலும் துண்டை பிடிச்சுகிட்டு கூடவே வந்தான். ரொம்பவும் பயந்து போய் இருந்தான்.
அருண் போய் ஒரு இடத்துல உக்காரு. இப்படி கூடவே இருந்தா நான் எப்படி டிஃபன் செய்யறது....? என்றேன்.
எனக்கு பயமா இருக்கு டிஃபன்-லாம் வேண்டாம்.....
நீ... வா... படுக்கலாம்..... என்றான்.
படுக்கலாம் படுக்கலாம்....
இப்ப மணி என்ன ஆறரை தானே ஆவுது.... ரெண்டு தோசை ஊத்தறேன், சாப்பிட்டு போய் படுக்கலாம் என்று
அவனை வைத்துக் கொண்டே டிஃபனுக்கு ரெடி பண்ணினேன்.
துண்டை கட்டிகிட்டே வேலை செய்யறது சிரமமாக இருந்தது.
வெளிய காத்தும் மழையும் சும்மா பிண்ணி எடுத்தது.
ஊ..... ஊன்னு.... காத்து சத்தம் ஜன்னல் இடுக்கு வழியா பயங்கரமா உள்ளாற வந்து கிட்டு இருந்துச்சு.
இவன் வேற எங்க போனாலும் துண்டை பிடிச்சுகிட்டே கூட கூட வர்றான்.
ஏதாவது ஒரு சந்தர்ப்பததுல துண்டு அவுந்துக்குமோன்னு பயமா வேற இருந்துச்சு.
குருமாவை எடுத்து சூடு பண்ணலாம்-னு, ஃப்ரிட்ஜை திறந்து குருமா இருந்த பாத்திரத்தை எடுத்துகிட்டு வந்தேன்.
துண்டை புடிச்சுகிட்டு கூடவே வந்தவன், பலமாக ஒரு இடி இடிக்கவும், துண்டை இழுத்து பிடிக்க...,
மொத்த துண்டும் தரையில் அவுந்து விழுந்தது. கையில குருமா பாத்திரத்தோட அம்மணமா நின்றேன்.
அவன் ஏற்கனவே திருட்டுத்தனமாக பார்க்கிற உடம்பு தானே என்றாலும்,
ஒரு அதட்டு அதட்டினேன்.
அருண்..... என்ன அருண்...... இந்த மாதிரி பண்றே.... இப்படியா பிடிச்சு இழுப்பே.... என்றேன்.
கையில குருமா பாத்திரம் வேற இருந்துச்சு. என்னால ஒன்னும் பண்ண முடியலை.
மெழுகுவர்த்தி வெளிச்சத்துல முழு அம்மணமா கையில பாத்திரத்தோட அவன் முன்னால் நின்னேன்.
இயற்கையான கூச்சத்தால், கையில் இருந்த குருமா பாத்திரத்தால், என் அந்தரங்க உறுப்பை மறைக்க முடிந்ததே தவிர....
மெழுகுவர்த்தி வெளிச்சத்துல திரட்சியாக எழுந்து நிற்கும் என் மார்பகங்கள் இரண்டையும் என்னால மறைக்க முடியலை.
அருண் என் மார்பகங்களையே கண் கொட்டாமல் பார்த்துக் கொண்டு இருந்தான்.
நான் சுதாரித்துக் கொண்டு, நடந்து போய் டைனிங் டேபிள் மீது குருமா பாத்திரத்தை வைத்துவிட்டு வந்து துண்டை
எடுத்து மீண்டும் கட்டிக் கொண்டேன். அருணை ரொம்பவும் திட்டவில்லை.
மெழுகுவர்த்தி வெளிச்சத்துல திரட்சியாக எழுந்து நிற்கும் என் மார்பகங்கள் இரண்டையும் என்னால மறைக்க முடியலை.
அருண் என் மார்பகங்களையே கண் கொட்டாமல் பார்த்துக் கொண்டு இருந்தான்.
நான் சுதாரித்துக் கொண்டு, நடந்து போய் டைனிங் டேபிள் மீது குருமா பாத்திரத்தை வைத்துவிட்டு வந்து துண்டை
எடுத்து மீண்டும் கட்டிக் கொண்டேன். அருணை ரொம்பவும் திட்டவில்லை.
அவன் சின்னப் பையன், பயந்த சுபாவம் கொண்டவன். பாவம் அவன் என்ன பண்ணுவான்.
சாரி மம்மி..... என்றான்.
நான் எதுவும் பேசவில்லை. நேரம் போய் கொண்டே இருந்தது. சாப்பிட்டு முடித்தோம்.
படுக்க போகலாம்-னு நெனைச்சேன். மழைக்கும் அதுக்கும் யூரினை அடக்க முடியலை.
போய்.... படு அருண்.... அம்மா ஒன் பாத்ரூம் போய்ட்டு வர்றேன்.....
ம்ஹூம்.... எனக்கு பயமா இருக்கு... நானும் வரேன்..... என்றான்.
ஏய்.... பாத்ரூம் போறதுக்கு கூட உன்னைய கூட்டிகிட்டே சுத்த முடியுமா.... கம்முன்னு போய் படு...
அம்மா ரெண்டு நிமிஷத்துல வந்துடுவேன்.... என்றேன்.
அவன் மறுத்து பிடிவாதம் பிடித்தான்.
வேற வழியில்லாமல் கூட்டிகிட்டே போக வேண்டியதாயிடுச்சு.
அங்க வந்தும்...... நான் யூரின் போய் முடிச்சு கழுவிட்டு வர்ற வரைக்கும் ஒட்டிகிட்டே..... தான் நின்னுகிட்டு இருந்தான்.
வேற வழி... சூழ்நிலையை தான் நொந்துக்க முடியும். பிறகு ரெண்டு பேரும் பேரும் பெட்ரூமுக்கு வந்தோம்.
மார்பில் கட்டியிருந்த துண்டு ஈரத் துண்டு என்பதால் குளுர ஆரம்பித்தது.
மெழுகுவர்த்தியை அனைச்சுட்டு, துண்டை அவுத்து போட்டுட்டு கம்பளிக்குள் புகுந்து கொள்ள நினைத்தேன்.
சரி போய் படு.... அம்மா மெழுகுவர்த்தியை ஆஃப் பண்ணி ஓரமா வச்சுட்டு வர்றேன்..... என்றேன்.
ம்ஹும்.... மெழுகுவர்த்தி எரியட்டும்.... எனக்கு பயமா இருக்கும்மா.... ப்ளீஸ்.... என்று கெஞ்சினான்.
அம்மாவுக்கு குளூருதுடா.... ஈரத் துண்டோடயேவா தூங்க முடியும்....???
துண்டை அவுக்கனும்டா.... மெழுகுவர்த்தி எரிஞ்சு கிட்டு இருந்தா.....
அம்மா எப்படி துண்டை அவுத்து போட்டுட்டு படுக்க முடியும்.... என்றேன்.
...ம்மா..... ப்ளீஸ்...மா.... மெழுகுவர்த்தி இருக்கட்டும்...மா.... ரொம்ப கெஞ்சினான்.
வேற வழியில்லாமல் மெழுகுவர்த்தியை பத்திரமா ஒரு ஓரத்தில் வைத்துவிட்டு, துண்டை அவுத்து ஹேங்கர்ல போட்டேன்.
என்னை அறியாமல் கீழயும் மேலயும் கையை வச்சு மூடிகிட்டேன்.
திரும்பவும் அன்னைக்கு ராத்திரி ஆன மாதிரி ஜன்னல் கதவு படாரென்று காற்றுக்கு தானாக திறந்து கொண்டது.
மழையும் காற்றும் போட்டி போட்டுக் கொண்டு சாரலை வாரி இறைத்தன.
ஓடிப் போய் இழுத்து சாத்த முயற்சி செய்தேன்.
அவ்வளவு சுலபத்தில் அதை சாத்த முடியவில்லை அவ்வளவு காத்து அடிச்சுது.
கடைசியில் போராடி ஒரு வழியாக சாந்தி தாழ் போட்டு விட்டு, ஒரு கயிறை தேடி எடுத்துகிட்டு வந்து இறுக்கி கட்டினேன்.
உடம்பெல்லாம் ஈரமாகிப் போய் குளுர ஆரம்பித்தது.
கோபமும், எரிச்சலுமா இருந்துச்சு.
அம்மா.... வந்து படு....ம்மா.... அருண் கூப்பிட்டுக் கொண்டே இருந்தான்.
வந்துதே.... கோபம்.
சித்த நேரம் வாயை மூடிகிட்டு இருக்கப் போறியா... இல்லையா...
சும்மா நொய் நொய்னுகிட்டே இருக்கறே....
பாத்துகிட்டு தானே இருக்கறே.... எவ்வளவு வேலை... நானும் மனுஷி தானே.... படு கம்முன்னு.....
நான் வர அரைமணி நேரம் ஆகும்.... என்று ஒரு அதட்டு அதட்டினேன்.
அமைதியாக போர்வையை போர்த்தி படுத்துகிட்டான்.
அதுக்கப்புறம் துண்டை எடுத்து மேல இருந்த ஈரத்தை எல்லாம் துடைத்துக் கொண்டேன்.
எனக்குள் ஆத்திரம் ஆத்திரமாக வந்துச்சு.
பின்னே என்ன.... பின்னே.... எப்ப பார்த்தாலும் நைய்யி... நைய்யின்னு....
எனக்கும் தான் பயமாயிருக்கு...... ஒரு வேலையை கூட செய்ய விடாம கஷ்டப்படுத்தி கிட்டே இருந்தா....
கோவம் வராதா பின்னே.... என்று மனதிற்குள் நினைத்தபடி,
துடைக்கிற மோப்பை எடுத்துகிட்டு வந்து உள்ளாற சாரல் அடிச்சு வந்த தண்ணியை எல்லாம் துடைச்சு விட்டேன்.
துடைச்சு முடிச்சுட்டு போய், திரும்பவும் அந்த ஈரத் துண்டையே எடுத்து மார்பு வரை கட்டிக்கிட்டேன்.
நான் நிர்வாணமாக இருப்பதையே மறந்து போயிருந்தேன்.
ஏற்கனவே வெட வெடங்குது.
அறைக்குள் ஓரளவுக்கு லேசான வெளிச்சம் இருந்தது.
அருண் போர்வையை இழுத்து போர்த்தியபடி, படுத்திருந்தான்.
போர்வையை விலக்கி விலக்கி அப்பப்ப நான் இருக்கிறேனா-ன்னு பார்த்துட்டு திரும்ப போர்த்திக் கொள்வான்.
துண்டோட ஈரம் மட்டும் அப்பப்ப உறுத்திகிட்டே இருந்துச்சு.
ஒரு பத்து நிமிஷம் என்னை சிறிது ஆசுவாச படுத்திக் கொண்டேன்.
அம்மா.... வாம்மா.... வந்து படுத்துக்க....ம்மா... என்று அருண் கூப்பிட்டுக் கொண்டே இருந்தான்.
சரி படுக்கலாம்-னு, துண்டை அவுத்து ஹேங்கர்ல போட்டுட்டு, டக்குன்னு போர்வைக்குள்ளாற பூந்துகிட்டேன்.
எப்படா வந்து படுப்பேன்னு காத்துகிட்டே இருந்த மாதிரி, பெட்டுக்கு வந்த உடனேயே,
அம்மா மேல கை போட்டுக்கம்மா... என்று ஆரம்பிச்சுட்டான்.
சரின்னு நானும் கையை போட்டு ஒருக்களித்த மாதிரி படுத்துகிட்டேன்.
அவன் உடம்பு நடுங்கிக் கொண்டு இருந்தது.
என்னடா இப்படி நடுங்கறே.... என்று இயற்கையான
தாய் பாசத்தால் அருகே அழைத்து கழுத்தை தொட்டு பார்த்தேன்.
சில்லுன்னு இருந்தது.
எப்படி இப்படி ஜில்லுனு ஆச்சு என்று அவன் பணியனை தொட்டுப் பார்த்தேன்.
முதுகு பக்கம் முழுக்க ஈரமா இருந்துச்சு.
அதனால தான் பயல் இப்படி நடுங்குறான்..... எப்படிடா பணியன் நனைஞ்சுது.
எழுந்திரி... எழுந்திரி... மொதல்ல பணியனை கழட்டு.... என்று அவன் பணியனை கழட்டினேன்.
போட்டிருந்த ஒரு பணியனை கழட்டியதும், நிர்வாணமாக மகன் நிற்பதைக் பற்றியெல்லாம் நினைக்கக்கூட நேரமில்லை.
ஒரு கம்பளிக்கு ரெண்டு கம்பளியா போட்டு, அவனை உள்ளாற இழுத்து படுக்க வச்சு, இறுக்கமாக.... அணைச்சு கிட்டேன்.
அந்த சமயத்தில் மனசு பூராவும், அவனுக்கு முதலுதவி செய்யவதிலேயே கவனமாக இருந்தது.
என்னோட சூடான உடம்பு அவன் குளிருக்கு இதமாக இருந்திருக்க வேண்டும்.
கொஞ்ச நேரத்துல அருணுக்கு நடுக்கம் நின்றிருந்தது.
இது எல்லாமே ஒரு அரைமணி நேரத்திற்கு தான்.
வெளியே மழை கொட்டு கொட்டுன்னு கொட்டிகிட்டு இருந்துச்சு.
அடிக்கிற மழைக்கும் இருக்குற குளிருக்கும்,
கம்பளியும், என்னோட வெறும் உடம்பும் அவனுக்கு கவசமாக மாறியிருந்தது.
அவனோட உடம்பு நடுங்குறதை நிறுத்திட்டு, அதுக்கு பதிலா சூடேற ஆரம்பித்திருந்தது.
அவன் முகம் முழுவதும் என் மார்புகளுக்குள் புதைத்து கிடந்தது.
அரைமணி நேரத்துல சீனே மாறிப் போயிருந்தது.
நான் அவனை அணைச்சு பிடிச்சிருந்தது போக, இப்ப அவன் என்னைய அணைச்சு பிடிச்சிருந்தான்.
என்னோட சூடு அவனுக்கு தேவைப்பட்ட நிலைமை மாறிப்போய், இப்ப எனக்கு தான் அவனோட சூடு தேவைப்பட்டுது.
அடிக்கிற குளூரும், மகனின் நிர்வாண உடம்பின் கதகதப்பும் என்னை அந்த தவறை செய்ய தூண்டியது.
அம்மாவுக்கு குளூருதுடா.... ஈரத் துண்டோடயேவா தூங்க முடியும்....???
துண்டை அவுக்கனும்டா.... மெழுகுவர்த்தி எரிஞ்சு கிட்டு இருந்தா.....
அம்மா எப்படி துண்டை அவுத்து போட்டுட்டு படுக்க முடியும்.... என்றேன்.
...ம்மா..... ப்ளீஸ்...மா.... மெழுகுவர்த்தி இருக்கட்டும்...மா.... ரொம்ப கெஞ்சினான்.
வேற வழியில்லாமல் மெழுகுவர்த்தியை பத்திரமா ஒரு ஓரத்தில் வைத்துவிட்டு, துண்டை அவுத்து ஹேங்கர்ல போட்டேன்.
என்னை அறியாமல் கீழயும் மேலயும் கையை வச்சு மூடிகிட்டேன்.
என்னோட ஒரு மார்பு உறிஞ்சப் படுவதை போல் உணர்ந்தேன். நான் முழித்திருக்கிறேன் என்று தெரிந்தே
இந்த வேலையை செய்கிறான் என்று தோன்றியது. அவனை தடுக்க தோன்றவில்லை.
குளிரும்...,நிர்வாண நிலையும்...., காமத்தை தூண்டின. அதனால் அவன் செயலை தடுக்காமல் இருந்தேன்.
நான் எதுவும் சொல்லாமல் அமைதியாக இருந்ததே அவனுக்கு துனிச்சலை கொடுத்தது போல....
எனக்கும் ஓகே என்பது, அவனுக்கு ஓரளவுக்கு புரிந்தது போல.
அம்மா என்றெல்லாம் நினைக்கவில்லை.
என்னிடம் இருந்து வந்த சூடான மூச்சு காற்றும், மெல்லிய முனகலும் அவனை அடுத்த கட்டத்திற்கு நகர்த்தியது.
இது என்னையே மறந்துவிட்டு நான் அளித்த சம்மதம். நானே வழிவிட்ட மாதிரி.
மார்புக் காம்பு கடிக்க படுவதை போல் ஒரு உணர்வு.
ஸ்ஸ்ஸ்..... மகனுக்கு மட்டுமே கேட்க கூடிய அளவிலான சத்தம் என்னிடம் இருந்து வரவும்....
அதை, என் சம்மதத்திற்கு சமிக்ஞையாக எடுத்துக்கொண்டு காம்பை கவ்வி உறிஞ்சி இழுத்தான்.
அவனிடம் ஒரு தைரியம் வந்திருப்பதை உணர முடிந்தது.
நிதீஷ் கீழே செய்யும் போது வந்த மாதிரி முனகல் சப்தம் என் மகன் மேலே மார்பில் வாய் வைக்கும் போதே வர ஆரம்பித்தது.
மெல்ல மெல்ல... அவனிடம் என்னை இழந்து கொண்டு இருந்தேன்.
அவனுடைய அடுத்தடுத்த செயல்களுக்கு நானே வழிவிட்டேன்.
ஒரு மார்பிலிருந்து மற்றொரு மார்புக்கு மாறினான்.
காமத்தால் என்னை மறந்து, நானே நெஞ்சை நிமிர்த்தி கொடுத்தேன்.
உடம்பில் இருந்த அத்தனை நரம்புகளிலும் மின்சாரம் பாய தொடங்கியது.
என்னை மறந்து என்னோட ஒரு மார்பை கையில் எடுத்து அவனுக்கு பாலூட்டுவது போல ஊட்டினேன்
தெரிஞ்சு செஞ்சானா இல்லை தெரியாம செஞ்சானா தெரியல.....
நறுக்...கென்று ஒரு காம்பை கடித்து விட்டான்.
ஸ்ஸ்ஸ்..... வலிக்குதுடா.... மெதுவா.... என்றேன் முனகலுடன்.
என்னிடம் இருந்து முதன் முறையாக வார்த்தைகள் வரவும்,
அவன் கடிப்பதை நிறுத்தி விட்டான்.
அந்த வார்த்தைகள், நான் விழித்திருப்பதையும், என் அனுமதியையும் தெளிவாக புரிய வைத்தது.
என் படடக்ஸில் கை வைத்து தடவி தடவி பார்த்தான்.
அவன் தடவ தடவ அந்த இடம் எல்லாம் சிலிர்த்து கொண்டது.
என்னை மறந்தேன், அவனுடைய விறைத்த குஞ்சு என் கையில் இடிக்க, கை தன்னிச்சையாக அதை பிடித்து கொண்டது.
சரியான சூடாக இருந்தது. அளவிலும் பெரியதாக தெரிந்தது.
பாத் ரூமில் சோப்பு போட்டு விடும்போது கூட இவ்வளவு பெருசா இல்லையே...???
இப்ப அதைவிட பெருசா இருக்கே...ன்னு ஆச்சரியமா இருந்துச்சு.
அவன் வயசுக்கும், உடம்புக்கும் சம்மந்தமே இல்லாத சைஸ்-ல இருந்துச்சு.
மனசு உடலுறவுக்கு ஏங்க ஆரம்பித்தது.
அவன் குஞ்சை சற்று இறுக்கமாக பிடித்தேன்.
அருண் என் கையை பிடித்து முன்னும் பின்னுமாக மெல்ல அசைத்தான்.
எனக்கு என்ன புரிஞ்சுதோ புரியலையோ தெரியலை. நான் கையால் செய்து விட ஆரம்பித்தேன்.
சின்னப் பையன் தானே மூனு நிமிஷத்துல வந்துருச்சு.
எல்லாத்தையும் என் உள்ளங்கையிலேயே வடித்திருந்தான்.
மெல்ல எழுந்து போய் பெட்ரூம்ல இருக்குற பாத்ரூம்-லயே கையை கழுவிட்டு வந்தேன்.
வெளியில் மழை கொட்டு கொட்டுன்னு, கொட்டிக் கொண்டே இருந்தது.
அவனையும் எழுந்து வரச்சொல்லி சுத்தமா கழுவி விட்டுட்டு துண்டை எடுத்து துடைச்சு விட்டேன்.
அவன் ஏதோ தப்பு செய்தவனை போல் தலையை குனிந்து கொண்டே இருந்தான்.
உண்மையில் நான் தான் தலையை குனிந்து கொள்ள வேண்டும்.
பிறகு கம்பளிக்குள் புகுந்து கொண்டான்.
சிறிது நேரம் அவனையே பார்த்துக் கொண்டு இருந்துவிட்டு, பிறகு நானும் போய் கம்பளிக்குள் புகுந்து
அவனுக்கு எதிர் புறமாக திரும்பி படுத்து கொண்டேன்.
சிறிது நேரத்தில் ஒரு பலத்த இடி இடிக்க, பின்னாலிருந்து என்னை இறுக்கி கட்டி பிடித்துக் கொண்டான்.
நானும் அவன் கை மேல் என் கையை வைத்துக் கொண்டு தூங்க ஆரம்பித்தேன்.
கையையும் காலையும் வச்சுகிட்டு சும்மாவே இருக்க மாட்டான் போல.
சிறிது நேரம் கழித்து மெதுவா என் மார்பகங்களை தடவ ஆரம்பித்தான்.
காலை இடுப்பு மேல தூக்கி போட்டிருந்தான். அவன் குஞ்சு நல்லா விறைச்சுகிட்டு என் பட்டக்ஸ்ல
இடிச்சுகிட்டு இருந்துச்சு.
இப்பத்தான் கையில் செஞ்சு விட்டேன். அதுக்குள்ள திரும்பவுமா....!!! உடம்பு என்னத்துக்கு ஆவறது...?
எனக்கு என்ன செய்யறதுன்னே புரியலை.
சரி சின்னப் பையன் தானே. புதுசுல அப்படித்தான் இருப்பாங்க.
போக போக சரியாயிடும் என்று என்னை சமாதானப் படுத்திக் கொண்டு அவனைப் பார்த்து திரும்பி படுத்தேன்.
மெழுகுவர்த்தியின் மங்கிய வெளிச்சத்துல அவன் கண்களின் பிரகாசத்தை பார்த்தவுடன்,
ம்ஹூம் இவன் இன்னைக்கு நம்மளை தூங்க விடமாட்டான் என்று தெளிவாக புரிந்தது.
அவன் கண்ணத்தை தடவி கொடுத்தபடி, ஏன் தூக்கம் வரலையா.... ? என்று கேட்டேன்.
தூக்கம் வர மாட்டேங்குது மம்மி..... குழந்தை தனமான குரல்.
ஆனால் செயல் எல்லாம் பெரிய ஆண்களின் செயல்.
சரி பக்கத்துல வா... என்று அவனை அழைத்து மார்போடு அணைத்துக் கொண்டேன்.
ஆனால் அவனோ வரும் போதே என்னோட ஒரு மார்பகத்தை வாயில வச்சுகிட்டான்.
அந்த கணமே என் உடம்பு ஜிவ்வுன்னு பறக்க ஆரம்பிச்சுடுச்சு.
முதுகில் தட்டிக் கொடுத்து தூங்க வைக்க தான் அழைத்தேன். ஆனா அவன் பண்ணுன வேலையால,
அவன் தலையை கோதி படி வராத பாலை கொடுத்துக் கொண்டு இருந்தேன்.
இந்த ஆம்பளை பசங்களோட வாய்ல என்னதான் மந்திரம் வச்சிருப்பாங்களோ தெரியலை,
மார்புல வாயை வச்ச உடனே நம்மளை பறக்க வச்சிடறாங்களே அது எப்படி....!!!! புரியலையே....
அது சின்ன பையனா இருந்தாலும் சரி.... பெரிய ஆம்பளையா இருந்தாலும் சரி.....
நம்மளை மூச்சு முட்ட வச்சிடறாங்களே.... திறமை தான்.....!!!
அவன் பால் வராத வெறும் மார்பை உறிஞ்ச உறிஞ்ச, கீழே எனக்கு தேன் வர ஆரம்பிச்சுடுச்சு.
எவ்வளவு நேரம் வேணும்னாலும் பால் குடிச்சுக்கட்டும்-னு விட்டுட்டேன்.
கன்னுக் குட்டியாட்டம் முட்டி முட்டி பால் குடிச்சுகிட்டு இருந்தான். காலை தூக்கி என் இடுப்புல போட்டிருந்ததால்,
அவனோட குஞ்சு விறைச்சு அடிவயித்துல மோதிகிட்டு இருந்துச்சு.
இன்னும் கொஞ்சம் மேல ஏறி படுத்தேன்.
கரெக்டா என்னோட மர்ம ஸ்தானத்துலயே முட்டியது.