ஶ்ரீரங்க பட்டிணம்-020

இதுவரை :
சாய்வு நாற்காலியில் சாய்ஞ்சு படுத்திருந்த கிச்சா மாமா எழுந்து அமர்ந்து,
அருகில் நின்று கொண்டு இருந்த அம்மாவின் இடுப்பை சுற்றி வளைத்த மாதிரி கை போட்டார்.
ச்ச்சீ…… விடுங்கோ…. என்னது இது புது பழக்கம்…..? நீங்க எனக்கு அண்ணா மாதிரி……
அம்மா மாமாவின் கையை தட்டி விட்டாள். ஆனாலும் நகராமல் அங்கேயேதான் நின்றாள்.
மாமாவுக்கு ஓரளவுக்கு அம்மாவை புரிஞ்சுது. மாமா அடுத்த ஐடியாவிற்கு தாவினார்.

இனிமேல் :
நீ நம்ப மாட்டே மீனா…., இங்க பாரு…, உன்னைய பார்ர்ததுல இருந்து இது எப்படி நிக்குதுன்னு….,
என்று வேஷ்டியை விலக்கி, அவரோட கருகரு கருன்னு இருந்த நீளமான ஆணுறுப்பை வெளியில எடுக்க….,
அது பாம்பு மாதிரி ஒரு அடி உயரத்துக்கு நிமிர்ந்து நின்றது. அம்மா அவ்வளவு பெருசை பார்த்த அதிர்ச்சியில,
ஒரு நிமிஷம் அப்படியே நின்னுட்டா. பிறகு சுதாரிச்சுண்டு,
ச்சீ…. ச்சீ…. கருமம்….. மொதல்ல மூடுங்கோ அதை என்றாள் கண்ணை பொத்திண்டு.
நீ மட்டும் அன்னைக்கு சேலையை தூக்கி காட்டுனியே….., அப்ப நான் என்ன உன்னைய மாதிரி கண்ணை மூடிண்டேனா என்ன…..?
என்று திரும்பவும் அம்மாவோட இடுப்பை சுற்றி வளைத்து
கையை போட்டார். அம்மா நெளிந்தாளே தவிர கையை எடுத்து விடவில்லை.
கிச்சா மாமா சந்தர்ப்பத்தை சரியாக பயன்படுத்தினார்.
அம்மாவின் இடுப்பில் போட்ட கையை மெல்ல கீழே இறக்கி அம்மாவோட பட்டக்ஸை சேலையோடு சேர்த்து தடவினார்.
அண்ணா கூசுது…. சித்த கம்முனு இருங்கோ…… என்று நெளிந்தாளே தவிர, இடத்தைவிட்டு
அந்தபக்கம் இந்தபக்கம் நகரவேயில்லை.
மாமா அவரோட ஆணுறுப்பை நல்லா கையில பிடிச்சு உருவிவிட ஆரம்பிச்சார்.
அது இன்னும் நல்லா நீளமாக ஆரம்பிச்சுது. அம்மா விரல் இடுக்கு வழியா அவரோடதை பார்த்துண்டே இருந்தாள்.
இவ்வளவு கேட்கிறேனே….. கொஞ்சம் மனசு வையேன்…… சொல்லிகிட்டே புடவையோடு சேர்த்து
பின்பக்க தொடையை தடவ ஆரம்பிச்சார்.
கம்முனு இருங்கோ….. நேக்கு உடம்பெல்லாம் நடுங்கறது…..
நடுங்கறதை விடு…, நன்னா இருக்கா, நன்னா இல்லையா….?
மொதல்ல நீங்க என்கிட்டே இப்படியெல்லாம் நடந்துக்கறதை நிறுத்துங்கோ, இதெல்லாம் முறையே இல்லை…
முறைய விட்டுத் தள்ளு மீனா….. நாலு சுவத்துக்குள்ளாற என்ன முறையெல்லாம் வேண்டி கிடக்கு…..?
ம்ம்…ம்ம்…. நன்னா சொன்னேளே….. நாலு சுவத்துக்குள்ளாற நடக்கறது இருக்கட்டும்…..
நாலு பேரூக்கு தெரிஞ்சா என்ன ஆகறது…..
நாலு சுவத்துக்குள்ள நடக்கறது எப்படி மீனா நாலாம் பேருக்கு தெரியும்…..? ஒன்னு நீ சொல்லனும்,
இல்லே நான் சொல்லனும், கண்டிப்பா ரெண்டு பேரும் மூச்சே விடமாட்டோம்…. அப்புறமென்ன….?
இதற்குள் கிச்சா மாமாவின் கை அம்மாவோட புடவையை முழங்காலுக்கு ஏற்றி இருந்தது.
விடுங்கோ…… அசிங்கம் பிடிச்ச மாதிரி ஏதாவது பண்ணாதேள்…… என்று அம்மா கிச்சா மாமாவின்
கையை பிடிச்சு தடுத்து நிறுத்தினாள். ( போலியாக என்று என் மனசுக்கு பட்டது )
இது அசிங்கம் இல்லேடீ மீனா….. இது மனுஷாளுக்கு ரொம்ப ரொம்ப தேவையான விஷயம் தெரியுமா…?
நோக்கும் நேக்கும் சம்மதம்னா, இது ஒரு பேராணந்தம்….. அது தெரியுமா நோக்கு….?
ம்ம்…ம்ம்… என்னோட ஆத்துக்காரர் பாத்தார்ன்னா, அப்புறம் ஆணந்தம் எதுன்னு தெரியும்…..
வீட்டுல உன் ஆத்துக்காரர் இல்லை, வெளியில போயிருக்கார், நீயும் நன்னா குளிச்சுட்டு நீட்டா புடவை கட்டிண்டு வந்திருக்கே,
நீ கொண்டு வந்த பாயசமும் சுட சுட இருக்கு, அதுவும் எனக்காகவே செஞ்சிருக்கே,
இதுக்கு மேல மறைக்கறதுக்கு என்ன இருக்குது……? ஏன் இப்படி பிகு பண்றே…..?
பேசிகிட்டே அம்மாவோட புடவையை இடுப்புக்கு ஏத்திட்டார்.