top of page
ஶ்ரீரங்க பட்டிணம் Slide Image-1

ஶ்ரீரங்க பட்டிணத்து அழகி  சுந்தரி

ஶ்ரீரங்க பட்டிணம் -006

இதுவரை :
நான் பிராமின். அவ சைவ பிள்ளைமார்.
என்னுது பூ மாதிரி உடம்பு, அவளுக்கு திடகாத்திரமான உடம்பு.
இயற்கையிலேயே நான் கொஞ்சம் அழகு. அவ கொஞ்சம் என்னை விட அழகு கம்மி.
நாங்க ரெண்டு பேரும் தெருவுல நடந்தா, என்னைய வச்ச கண்ணு வாங்காம எல்லோரும் பார்ப்பாங்க.
அவளையும் பார்ப்பாங்க. ஆனா நர்மலா பார்ப்பாங்க. சரி சரி அதை விடுங்க.

இனிமேல் :
பாட்டு க்ளாஸுக்கு நேரமாச்சு. அன்னைக்கே மங்களம் மாமி திட்டினா…
நாலாவது வீட்டுல இருந்து வர்றதுக்கு இவ்வளவு நேரமா உனக்குன்னு எல்லார் முன்னடியும் கேட்பா.
அவசர அவசரமா ஓடினேன். நல்ல வேளையா மாமி இன்னும் க்ளாஸ் எடுக்குற ரூமுக்கு வரலை.
அன்னைக்கு கிச்சா மாமாவோட கட்டி பிடிச்சுகிட்டு இருந்த, வைஷாலி அக்கா என்னைய பார்த்ததும் தலையை
குனிஞ்சுகிட்டாங்க. எனக்கு பாத் ரூம் வேற அர்ஜெண்ட்டா வந்தது. எழுந்திரிச்சு, மாமி வீட்டுலயே பின் பக்கம் போனேன்.
மாமி எதிர்ல வந்தாங்க. எங்கடீ போறே…? பாத் ரூம் போயிட்டு வந்துடறேன் மாமின்னு சொன்னேன்.
வீட்டுல இருந்துதானே வர்றே… அங்கேயே போயிட்டு வர வேண்டியதுதானே…
நான் எதுவும் பேசலை. சரி சரி போயிட்டு வா… சீக்கிரமா வந்து சேரு…
சரி மாமின்னு சொல்லிட்டு பின்னாடி ஓடினேன்.
அக்ரஹாரத்துல உள்ள எல்லா வீட்டுலேயும், முன்னாடி ஒரு தின்னை, அப்புறம் ஹால் மாதிரி ஒரு ரூம், அப்புறம் ஹால்,
பிறகு ரொம்ப நீளமான நடை, அப்புறம் சமையல் கட்டு, அப்புறம் ஒரு ரூம், கடைசியில் தான் கொள்ளைப்புறம்.
ரொம்ப நீள நீளமா வீடுகள் இருக்கும். முன்னாடி தின்னைக்கு அடுத்ததா பெரிய ஹால் மாதிரி இருக்கிற ரூம்ல தான்
பாட்டு க்ளாஸ் நடக்கும். அங்க இருந்து கொள்ளைப்புறம் கடைசீயில இருக்கும்.
காட்டு கத்து கத்துனாதான் முன்னாடி உள்ளவாளுக்கு லேசா கேட்கும்.
எனக்கு ஒன் பாத் ரூம் ரொம்ப அர்ஜெண்ட்டா வந்தது. வேக வேகமா நடந்து போனேன். சாயங்கால நேரம் என்பதால்
வெளிச்சமும் கொஞ்சம் கம்மியாக தான் இருந்தது. அவசர அவசரமா போனேன்.
அங்க போனால் பாத் ரூம் உள்பக்கமா தாழிட்டு இருந்தது. உள்ளாற கிச்சா மாமா செருமுற சத்தம் கேட்டது.
மாமா கொஞ்சம் சீக்கிரம் வர்றேளா… நேக்கு, ஒன் பாத் ரூம் அர்ஜெண்ட்… என்றேன்.
சித்த பொறுடீ சுந்தரி வர்றேன் என்றார். ரெண்டு நிமிஷம் ஆகியும் கிச்சா மாமா வெளியில வரலை.
நான் பொறுமை இழந்து போய், குனிஞ்சு கதவு ஓட்டை வழியா பார்த்தேன். எனக்கு உடம்பெல்லாம் சிலித்துகிச்சு.
பாத் ரூம் உள்ளே கிச்சா மாமா, வேஷ்ட்டியை அவுத்து ரெண்டா மடிச்சு தோள்ல போட்டுண்டு,
அவரோட ஆனுறுப்பை கையில பிடிச்சு ஆட்டிண்டு இருந்தார்.
எனக்கே ஆச்சரியமா இருந்துச்சு. எப்படி இந்த மாதிரி விஷயமா பார்த்து என் கண்ணுல மட்டும் பட்டுண்டே இருக்கு.
என் மேலதான் தப்பு. ஸ்கூல் விட்டு வந்தவுடனே வீட்டுலயே யூரினெல்லாம் போயிட்டு வந்திருக்கனும்.
இது அவா வீடு, அவா என்ன வேணாலும் பண்ணுவா… இது முழுக்க முழுக்க என் தப்புதான்.
எனக்கு எங்க காலோட யூரின் போயிடுவேனோ என்ற பயம் வந்துடுத்து.
மாமா சீக்கிரம் வாங்கோ… என்றேன்.
சித்த பொறுடீம்மா வர்றேன் என்றார்.
நீங்க வர்றதுக்குள்ளே நான் காலோட போயிடுவேனோன்னு பயமா இருக்கு,
சீக்கிரமா வாங்கோ…

கதவை திறந்து விட்டவர், வேஷ்ட்டியை தோள்ல போட்டபடியே செவுத்தோரமா கதவுக்கு பின்னாடி நின்னார்.
அவரோட ஆனுறுப்பு நீளமா நீண்டு போய் இருந்தது.
என்ன அதை பாத்துண்டே நிக்கிறே… சீக்கிரம் போ… எனக்கு வேலை இருக்குன்னாரு.
நீங்க வெளிய வாங்க, அப்பதான் நான் உள்ளாற வருவேன் என்றேன்.
நான் பஞ்சகச்சம் கட்டிண்டு வெளிய வர்ற்துக்குள்ளே நீ காலோட போயிவே…
அவசரத்துக்கு தப்பில்லே கூச்சப்படாம போடீ…ன்னாரு. எனக்கும் அவரு சொல்றது சரின்னு பட்டது.
அவரு நிறுத்தி நிதானமா பஞ்சகச்சம் கட்டறதுக்குள்ள, எனக்கு வந்தே வந்துடும். அவசர அவசரமா உள்ளே போனேன்.
கதவை சாத்துடீ யாராவது பார்த்துட போறான்னு சொல்ல… நானும் அவசரமா கதவை சாத்தி தாழ் போட்டேன்.
( இன்னைக்கு மாதிரி, பாத் ரூம்ல தரையில எல்லாம் டாய்லெட் பேசின் அந்த காலத்துல இருக்காது.
பாத் ரூம்லயே ஒரு மேடை மாதிரி ஒரு அடி உயரத்துல கட்டியிருப்பாங்க.
அதுல உக்காரனும்னா, ஒரு படி மேலே ஏறி போய் தான் உக்காரனும். )
நான் அவசர அவசரமா பாவாடையை சுருட்டி பிடிச்சுண்டு படி ஏறிப் போய்…..,
ஜட்டியை கழட்டிட்டு அந்த மேடை மேலே ஏறி…..,
கால் வைக்கிற திட்டுல என் ரெண்டு காலையும் அகட்டி வச்சு நின்னேன்.
மாமா பக்கத்துலயே சுவரில் சாய்ஞ்சபடி நின்னுகிட்டு, நான் எப்ப யூரின் போவேன்னு பார்த்துகிட்டே இருந்தார்.
அந்த பக்கமா திரும்புங்கோ… நேக்கு கூச்சமா இருக்கு என்றேன்.
இவ்வளவு தூரம் தூக்கிட்டேடீ… இனி எதுக்குடீ கூச்சம் பார்த்துண்டு இருக்கே…. சீக்கிரமா போ…
காலோட போயிடப்போறே…ன்னாரு.
என்னாலயும் அதுக்கு மேலே அடக்க முடியலை, டக்குன்னு பாவாடயை தூக்கி பிடிச்சுண்டு
டாய்லெட் பேசின்ல உக்கார்ந்தேன்.
எனக்கு எதிர்ல செவுத்துல சாய்ஞ்சு நின்னுகிட்டு இருந்த கிச்சா மாமாவும்,
அப்படியே நா உக்கார உக்கார, அவரும் குத்துக்கால் போட்டு உக்கார்ந்து
என் யூரின் போற இடத்தையே பார்த்துண்டு இருந்தார்.
ச்சீ… மாமா திரும்புங்கோ… நேக்கு வெக்கமா இருக்கு என்றேன். அவரு கேட்ட்கிற மாதிரி இல்லே.
என் யூரின் போற இடத்தையே பார்த்துண்டு இருந்தார்.
எனக்கு எதிர்லயே, என்னை பார்த்த மாதிரியே எதிர்ல கிச்சா மாமா உக்கார்ந்து கிட்டு
நான் எப்ப யூரின் போவேன்னு வேடிக்கை பார்த்துட்டு இருந்தா எனக்கு எப்படி யூரின் வரும். நான் அடக்கிகிட்டேன்.
ஏண்டீ அடக்கிண்டிருக்கே அவசரம்னு சொன்னியே…ன்னாங்க.
அதோட நிக்காம, குத்துகால் போட்டு உக்கார்ந்த படியே, நீளமா தொங்கிட்டு இருந்த அவரோட ஆணுறுப்பை பிடிச்சு,
என்னுதை பாத்துகிட்டே முன்னாலயும், பின்னாலயும் அசைக்க ஆரம்பிச்சார்.
நான் அதையே பாத்துகிட்டு இருந்தேன்.
அவசரம்ன்னு சொன்னியே யூரின் போடீன்னு திரும்பவும் சொல்லவும்,
ஒரு மாதிரி கூச்சமா இருந்தாலும் கிச்சா மாமா தானே, பரவாயில்லைன்னு யூரின் போக ஆரம்பிக்க,
திடீர்னு கிச்சா மாமா நான் யூரின் போய்கிட்டு இருக்கும் போதே கையை குறுக்கால நீட்டி, யூரின் போற இடத்துல
விரல்களை வச்சு தேய்க்க ஆரம்பிக்கவும், அவரோட கையெல்லாம் யூரின் ஆயிடுச்சு.
நான் டக்குன்னு யூரின் போகாம நிறுத்திட்டு, பாவாடையை தூக்கி பிடிச்ச மாதிரியே எழுந்திரிச்சேன்.
நான் எழுந்திரிக்க எழுந்திரிக்க, கிச்சா மாமாவும் என் யூரின் போற இடத்துலேர்ந்து கையை எடுக்காம,
கூடவே கொண்டு வந்து தடவிண்டே இருந்தார். அவர் தடவ தடவ என்னால யூரினை அடக்க முடியலை.

யூரின் கசிஞ்சுண்டே இருந்தது.
காலெல்லாம் உச்சா ஆறது பாருடீ…
உக்காரு உக்காரு, உக்கர்ந்து போ…ன்னு மெல்லமா அதிகம் சத்தம் வராமல் சொன்னாரு.
வேற வழியில்லாமல் பேந்த பேந்த முழிச்சுண்டே, நான் திரும்பவும் உக்கார்ந்து யுரின் போக ஆரம்பிச்சேன்.
யூரின் போக போகவே கையை வச்சு தேய்ச்சுண்டே இருந்தார். எனக்கு கூச்சமாவும், அதே நேரத்துல சுகமாகவும் இருக்க,
நான் நிறுத்தாமல் யூரின் போக ஆரம்பிச்சேன்.
மாமா இப்ப அந்த இடத்துல தேய்க்கறதோட நிறுத்தாமல், விரலை லேசா உள்ளாற நுழைச்சாரு.
எனக்கு பயமா இருந்தாலும், ஒரு மாதிரி நல்லா இருந்துச்சு. நான் கண்ணை மூடிகிட்டேன்.
பட்டாபி அண்ணா கூட அதுல முத்தம் கொடுத்ததோட நிறுத்திகிட்டாங்க.
ஆனா கிச்சா மாமா அதுக்குள்ளே விரலை விட்டு என்னென்னமோ பண்ணிகிட்டு இருந்தாரு.
அந்த வயசுல எனக்கு அதை தடுக்கனும்னு தோனலை.
அவரு விரலை ரொம்ப உள்ளாறயும் விடலை. கொஞ்ச தூரத்தோட நிறுத்திகிட்டாரு.
ஆனா அதுவே ரொம்ப நன்னா இருந்துச்சு. நான் தடங்கி, தடங்கி யூரின் போய்கிட்டு இருந்தேன்.
அவரு திடீர்னு யூரினை கையில ஏந்தி, அவரோட ஆணுறுப்புல ஊத்தி தடவி,
இன்னொரு கையால வேகமா அசைக்க ஆரம்பிச்சாரு.
கொஞ்ச நேரத்துல எனக்கு யூரின் நின்றுச்சு. ஆனாலும் கிச்சா மாமாவோட விரல் வேளையால எழுந்திரிக்காமல்
கண்ணை மூடிகிட்டு உக்கார்ந்தே இருந்தேன்.
சுந்தரி குட்டி, நன்னா இருக்குதாடீ…ன்னு கேட்டாரு.
நானும் ம்ம்.. என்று தலையை ஆட்டினேன்.
அவ்வளவு தான்… கிச்சா மாமா புது தெம்பு வந்த மாதிரி என்னுதை தடவிகிட்டே, அவரோடதை வேகமா ஆட்ட ஆரம்பிச்சாரு.
கொஞ்ச நேரத்துல, பட்டாபி அண்ணாவுக்கு வந்த மாதிரியே, கிச்சா மாமாவுக்கும் வெள்ளையா ஒரு திரவம்
அவரோட ஆணுறுப்புல இருந்து கீழ கொட்டுச்சு. மாமா கண்ணை மூடிண்டார்.
கொஞ்ச நேரத்துல கண்ணை திறந்து என்னைய பார்த்து சிரிச்சுண்டே,
என் கால்களை எல்லாம் அலம்பிவிட்டு ஜட்டியை போட்டுவிட்டார்.
பிறகு பாவடையை தூக்க சொல்லி, அந்த இடத்துல ஒரு முத்தம் கொடுத்து அனுப்பி விட்டாரு.
எனக்கு இன்னும் கொஞ்ச நேரம் அப்படியே பண்ண மாட்டாரான்னு ஏக்கத்துடனேயே அங்கிருந்து வந்தேன்.
பிறகு பாட்டு க்ளாஸ் முடிஞ்சதும் வீட்டுக்கு வந்து சாப்பிட்டு விட்டு படுத்து தூங்கிட்டேன்.
அடுத்த நாள் புதன்கிழமை, ஸ்கூல்ல நான் இது பற்றி யாரிடமும் கலந்துக்கவில்லை.
ஆனால் மனசு முழுக்க திரும்பவும் அது மாதிரி எப்ப நடக்கும்னு எதிர் பார்க்க ஆரம்பித்து இருந்தேன்.
மோகனா தான் மத்தியானமா அந்த விசயத்தை சொன்னாள்.
நாளைல இருந்து உங்க தெருவுக்குதாண்டீ தினம் வருவேன் என்றாள்.
ஏன் என்ன விசயம் என்று கேட்டேன்.
யாரோ கிருஷ்னன் சாராம். அவர்கிட்டே இங்லீஷ் டியூசன் வரப்போறேன் என்றாள்.
யாரை சொல்றே, அவர் எந்த வீடு என்றேன்.
தெற்கு மூலையில நாலாவது வீடாம்டீ… அவரோட முழுபேரு கிருஷ்ண பிரகாஷ்…ன்னு,
அப்பா சொன்னாருடீ…ன்னு சொன்னா. அட அது நம்ம கிச்சா மாமான்னு மனசுல நெனைச்சு கிட்டேன்.
என்னடீ யோசனையில இருக்கிறே…ன்னா.
ஒன்னுமில்லைடீ…ன்னு சொன்னேன்.

வீடு எங்கேன்னு சொல்லுடீ….
எங்க வீடு தெரியுமில்லே…
ம்ம்… தெரியும் சொல்லு… என்றாள்.
எங்க வீட்டுல இருந்து எதிர் வரிசையில நாலாவது வீடுடீ என்றேன்.
நாளையில இருந்து வருவேன்… எப்படிடீ நல்லா சொல்லித் தருவாராடீ… என்றாள்.
தெரியலைடீ… அவங்க மாமிகிட்டே தான் பாட்டு க்ளாஸ் போறேன்…
அவரு நிறைய படிச்சு இருக்காருன்னு மட்டும் தெரியும் என்றேன். நான் மற்றபடி எதுவுமே சொல்லவில்லை.
நீயும் வர்றியாடீ என் கூட என்றாள்.
இல்லைடீ வீட்டுல கேட்கனும். அப்பா விடுவாரான்னு தெரியலை.
அப்படியேன்னாலும் சந்தேகம் கேட்டுக்க வேணுன்னா அனுப்பினாலும் அனுப்புவாரே தவிர டியூசனுக்கு
அனுப்புவாரா…ங்கிறது சந்தேகம் தாண்டீ என்றேன்.
சரி கேட்டுப்பாருன்னு சொல்லிட்டு விட்டுட்டா. அன்னைக்கு சாயங்காலம், அம்மா கிச்சா மாமா வீட்ட்டுக்கு
போயிட்டு வர்றேன்னு சொல்லிட்டு கிளம்பினேன்.
மாமி ஊருக்கு போயிருக்காடீ…ன்னு அம்மா சொன்னா.
தெரியும்மா… நான் கிச்சா மாமாகிட்டே இங்லீஷ்ல ஒரு பாடத்துல சந்தேகம் கேட்டுட்டு வர்றேம்மா என்றேன்.
சித்த பொறுடீ… கையோட இந்த டிஃபனையும் கொண்டு போய் குடுத்துடுவே…
ஒரு அஞ்சு நிமிஷம் வெயிட் பண்ணுன்னு சொன்னாங்க.
நானும் கொஞ்ச நேரம் வெயிட் பண்ணி டிஃபனை வாங்கிட்டு, கிச்சா மாமா வீட்டுக்கு போனேன்.
வெளியில கம்பி வச்ச கதவு மட்டும் உள் பக்கமா தாழ் போட்டு இருந்தது.
நான் பாத்திரத்தை கீழே வச்சுட்டு, கதவை திறந்து உள்ளே போய், திரும்ப தாழ்ப்பாள் போட்டுட்டு, உள்ளே போனேன்.
யாரையும் காணோம். வரிசையா எல்லா கதவும் திறந்து இருந்தது.
புத்தகத்தை நடு ஹால்ல வச்சுட்டு, டிஃபன் பாக்ஸை கொண்டு போய் சமையலறையில வச்சேன்.
எங்க போயிருப்பாரு இவருன்னு, கிச்சா மாமாவை தேடினேன். கொள்ளைப்புற கதவு திறந்திருந்தது.
நேத்து மாதிரி இந்த மாமா ஏதாவது பண்ணிண்டு இருப்பாறோன்னு தோனித்து.
நினைச்சவுடனேயே ஒரு இனம் புரியாத ஆசையும், கூடவே ஒருவித பயமும், பக்குன்னு பத்திகிச்சு.
செக்ஸுல எதையோ தெரிஞ்சுக்கிற ஆசையா இல்லை, செக்ஸ் மேலயே ஆசையான்னு தெரியலை,
நேரே கொள்ளைப்புறத்துக்கு போனேன். இங்கிருந்து பார்க்கும் போதே பாத் ரூம் கதவு திறந்து கிடந்தது தெரிந்தது.
சரி யாரையும் காணோம்னு திரும்பினேன்.
லேசான இருமல் சத்தம் கேட்டுச்சு. அது கிச்சா மாமாவோட சத்தம் தான். திரும்பி பார்த்தேன். யாரையும் காணோம்.
எதுக்கும் பாத் ரூமுக்குள்ள எட்டி பாக்கலாமேன்னு போய் எட்டி பார்த்தேன்.
கிச்சா மாமா செவுத்து பக்கமா திரும்பி நின்னு, வேஷ்ட்டியை தூக்கி பிடிச்சுகிட்டு இருந்தாரு.
என்ன பண்றாருன்னு தெரியலை. கை மட்டும் ஆடிண்டே இருந்தது.
எனக்கு என்ன பண்றாருன்னு ஓரளவுக்கு புரிஞ்சுது.
கிச்…ச்ச்…சா….. மா…மா என்று மெதுவாக பேய் கூப்பிடுற மாதிரி கூப்பிட்டேன்.
அலறி அடிச்சுகிட்டு, வேஷ்ட்டியை கீழே இறக்கி விட்டுட்டு திரும்பினாரு.
எனக்கு சிரிப்பு வந்துடுத்து… வாய்விட்டு சிரிச்சுட்டேன்.
அடிக் கழுதை நீயாடீன்னாரு.
நன்னா பயந்துட்டேளா என்றேன்.

bottom of page