வடிகால் -21

அடுத்த நாள் காலை, அப்பா ஆளையே காணோம். எங்கியோ வெளியில போயிட்டு வர்றேன்னு போனவரு சாயங்காலம் வரைக்கும் ஆள் வரலை. விஜி அக்காவும், சாந்தி அக்காவும் பதறிப்போய், STD பூத்துக்கு போய், அப்பாவோட மொபைலுக்கு கால் பண்ணுனாங்க. பக்கத்துல ஒரு ஆஸ்ரமத்திற்கு வந்திருக்கிறேன். இதோ கிளம்பிட்டேன் வந்துடுறேன் என்றார்.
ராத்திரி ஒரு ஏழு மணி சுமாருக்கு வீட்டுக்கு வந்தாரு. எல்லாரும் திட்ட ஆரம்பிச்சுட்டாங்க. அப்பா எல்லாரையும் சமாதான படுத்தினாரு. நான் உடனே வந்துவிடலாம் என்று தான் போனேன். ஆனால் என்னால் வர முடியவில்லை. உங்ககிட்ட சொல்றதுக்கு, வீட்டுல ஃபோனும் இல்லை. அதனால தான் சொல்ல முடியலை. உங்களை விட்டுட்டு நான் எங்கே போக போகிறேன்... என்றார்.
இப்படியே பேசிகிட்டே நேரம் போயிடுச்சு. எல்லாரும் சாப்பிட்டு வந்து படுத்துட்டோம். அப்பா பின் பக்கத்துல உக்கார்ந்து சரக்கு சாப்பிட்டுகிட்டு இருந்தாரு. சாந்தி அக்கா அப்பாவிடம், உங்களுக்கு எத்தனை தோசை வேணும் சொல்லுங்க. நான் ஊத்தி வச்சுட்டு போய் படுக்கறேன் என்றார்கள். அப்பா விஜி அக்கா எங்கே...? என்றார்.
அவங்க பாத்திரம் விளக்கிகிட்டு, இருக்கிறாங்க....
ஏன் வர சொல்லட்டுமா..ன்னாங்க.
இல்லை... நீங்க ரெண்டு பேரும் இனிமேல் எனக்கு செவுத்தோரமா இடம் விட்டுட்டு லைட் ஆஃப் பண்ணிட்டு படுத்துக்கங்க..... நான் மெல்லமா வந்து படுத்துக்கறேன்... என்றார்.
சாந்தி அக்கா உடனே ஏன் என்னாச்சு என்றார்கள். அதுகில்லை...ம்மா... என்று இழுக்க,
என்ன அதுக்கில்ல...ம்மா...
விஜி அக்கா உள்ளாற இருந்து கேட்டுகிட்டே வெளிய வந்தாங்க.
பிள்ளைங்க தூங்கிட்டாங்களா...? என்றார்.
எல்லாரும் தூங்கி ஒருமணி நேரம் ஆவுது... நீங்க சொல்ல வந்ததை சொல்லுங்க...ன்னாங்க.
இல்லம்மா.... நான் தினமும் தண்ணியை போட்டுட்டு வந்து படுக்கறேன்... அது உங்களுக்கு சங்கட்டமா இருக்கும்..... என்றார்.
அப்பா எதுக்கோ அடி போடுகிறார் என்று எனக்கு புரிஞ்சுது.
அம்மா இருக்கும் போது இருந்தே தான் நீங்க தண்ணி போடுறீங்க... இப்ப அதுக்கென்ன...? ன்னாங்க.
அதுக்கு சொல்லலை...ம்மா.... என்று அப்பா நிறுத்த, பரவாயில்லை உங்க பிரச்சினை எதுன்னாலும் சொல்லுங்க...ன்னு
விஜி அக்கா சொல்லிகிட்டு இருந்தாங்க.
இல்லம்மா... தினம் தண்ணியை போட்டுட்டு வந்து படுகிறேன்.... படுத்தா நான் எங்க இருக்கேன்...னே எனக்கு தெரியாது. அதுவுமில்லாம இப்பல்லாம் தண்ணியை போட்டுட்டா, ஒன்னும் நிதானம் சிக்கறதில்லை....
சரி... அதான் படுத்தா தூங்கிடறீங்களே... அப்புறம் என்ன...? பிரச்சினை...
அதுக்கில்லை...ம்மா, தண்ணியை போட்டுட்டு போதையில ரெண்டு பொண்ணுங்களுக்கு நடுவுல படுத்துக்கறதுக்கு சங்கடமா இருக்கு... ஒன்னும் நிதானம் சிக்கறதில்லை... நான் என்ன பண்றேன்னு எனக்கே தெரிய மாட்டேங்குது.
நான் எப்படி படுத்து கிடககறேன்...னும் எனக்கு தெரியறது கிடையாது....
எல்லாம் ஒழுங்கா தான் படுத்து இருக்குறீங்க.... எங்களை சொல்லுங்க... நாங்க வேணும்னா தூக்கத்துல அப்படி இப்படி படுத்து கிடப்போம்.... உங்களால எங்களுக்கு ஒரு பிரச்சனையும் இல்லை...ன்னாங்க விஜி அக்கா.
அதுக்கில்லை...ம்மா, உங்க மேல கை படும், கால் படும், எல்லாரும் ஒன்னோட ஒன்னா படுத்து கிடக்குறோம். சில நேரம் நெருங்கி வேற படுத்து கிடக்கிறோம். நீங்க சின்ன பிள்ளைங்க கரெக்டா தான் தூங்குவீங்க... என்னோட கை ஏதும் உங்க மேல பட்டுச்சுன்னா....
பட்டுச்சுன்னா.... அதுல என்ன இருக்கு...? அப்பா தானே நீங்க.... நாங்க அதையெல்லாம் தப்பா எடுத்துக்க மாட்டோம்....
அதுக்கு சொல்லலை...ம்மா, நானோ முழுசா போதையில இருக்கேன்.... நீங்களும் வீட்டு வேலை எல்லாம் செஞ்சுட்டு நல்லா அசந்து போய், என்ன நடக்குதுன்னு தெரியாத அளவுக்கு தூங்கிகிட்டு இருக்குறீங்க.... நான் பாட்டுக்கு போதையில சுயநினைவு இல்லாம, உங்க அம்மான்னு நினைச்சு ஏதாவது செக்ஸுவலா ஈடுபட்டு..., அது உங்களை ஒரு மாதிரி, தப்பான எண்ணங்களை தூண்டிவிட்டுட்டா.... அது என்னோட தப்புதானே....
அப்பா பாய்ண்டுக்கு வந்துட்டாருன்னு எனக்கு புரிஞ்சுது.
உடனே சாந்தி அக்கா, அப்படி எல்லாம் நீங்க ஒருநாளும் பண்ண மாட்டீங்க... இதுவரைக்கும் பண்ணுனதும் கிடையாது....
எதுக்கு நடக்காத ஒரு விசயத்தை மனசுல போட்டு உலட்டிக்கிறீங்க...
அப்படி இல்லைடா.... எது எப்ப நடக்கும்னு யாராலயும் சொல்ல முடியாது இல்லையா.... அதனாலதான் சொல்றேன், நான் தனியா படுத்துக்கறேன்னு... என்றார்.
விஜி அக்காவுக்கு, இது ஏதுடா புதுசா பிரச்சினையை கிளப்புறாரு.... இது வரைக்கும் கிடைச்சது இனிமே கிடைக்காம போயிடுமோன்னு யோசனை வந்துடுச்சு.
நடக்காத விசயத்தை நீங்க இவ்வளவு தூரம் நினைச்சுக்கறீங்க.... அதுவுமில்லாம, இத்தனை பேர் இருந்தும், அம்மா இறந்தது யாருக்குமே தெரியலை... அது மாதிரி, நீங்க பாட்டுக்கு ஓரமா படுத்துக்கறேன்னு படுத்து, உங்களுக்கும் ஏதாவது ஒன்னுன்னா நாங்கல்லாம் எங்க போவோம். யோசிச்சு பாருங்க... என்றார்கள்.
அப்படியெல்லாம் நடக்காதும்மா கவலைப்படாதே... நான் என்ன சொல்ல வர்றேன்னு புரிஞ்சுக்க... என்றார்.
நீங்க சொல்றது தான் நடக்காது...
விஜி... உனக்கு ஏன் புரிய மாட்டேங்குது.... சின்னபுள்ள மாதிரி பிடிவாதம் பிடிக்கிறே....
இல்லாட்டி நான் இந்த தொழிலை விட்டுற வேண்டியது தான்.
அதுக்கும் தொழிலுக்கும் என்னப்பா சம்பந்தம்....?
விஜி... நானோ லேடீஸுக்கு பர்ஸனலா அளவெடுத்து தைக்கிற ஒரு டைலர்....
சரி... இப்ப அதுக்கென்ன...?
முழுசும் சொல்றேன் கேளு...
உனக்கு அதுல இருக்குற கஷ்டம் என்னன்னு தெரியாது.... ஆனா உங்கம்மாவுக்கு நல்லா தெரியும்.
நா உங்க கூட இருக்கேன், தைரியமா தொழிலை ஆரம்பிங்க...ன்னு, உங்கம்மா சொல்லித்தான் இந்த தொழிலையே ஆரம்பிச்சோம். ஒவ்வொருத்தியையும் அளவு எடுக்கும் போது படாத பாடு படுவேன். அம்மா இருந்த வரைக்கும், எனக்கும் எந்த பிரச்சினை இல்லை.
ஆனா இப்ப நாளாக நாளாக, ரொம்ப பயமா வேற இருக்கு.... என்னைய அறியாம போதையில ஏதாவது தப்பு பண்ணிட்டேன்னா, அது ரொம்ப கஷ்டமாயிடும்.... என்றார்.
இப்பவே அது நடந்துகிட்டு தான் இருக்கு. ஆனா நாம தூங்குறோம்னு இந்த அப்பா நினைச்சுகிட்டு பேசுறாரு...ன்னு
விஜி அக்காவும், சாந்தி அக்காவும் மனசுக்குள்ள நினைச்சுகிட்டு,
அப்படியெல்லாம் ஒன்னும் நடக்காது, அப்படியே நீங்க தப்பு பண்ணுனாலும் என்ன.... தெரிஞ்சா செய்றீங்க...?
இருட்டுல, யாரு என்னன்னு தெரியாம, உங்களையே அறியாம தானே செய்யறீங்க... அறியாம, தெரியாம செய்யற தப்புக்கு நாங்க என்ன தூக்கு தண்டனையா குடுக்க போறோம். நீங்க எங்க அப்பா தானே, பரவாயில்லை நாங்க ஒன்னும் தப்பா நினைச்சுக்க மாட்டோம். நாங்க எல்லோரும் நல்லா இருக்கனும்னா, நம்ம தொழில் நல்லா நடக்கனும்.
நம்ம தொழில் நல்லா நடக்கனும்னா, மொதல்ல நீங்க நல்லா இருக்கனும்... உங்களை இழக்க நாங்க தயாரில்லை... எங்களால முடிஞ்ச அளவுக்கு உங்களுக்கு உதவி பண்றோம்... கவலைப்படாதீங்க...ன்னு விஜி அக்கா சொன்னாங்க. சாந்தி அக்காவும் உடனே, விஜி அக்கா சொல்றது கரெக்ட் தாம்...ப்பா... என்று ஆமோதிச்சாங்க.
அதெல்லாம் ஒத்து வராதும்மா... என்னைய விட்டுருங்க.... நான் தனியாவே படுத்துக்கறேன்... என்றார் அப்பா.
அப்பா.... சொன்ன பேச்சை கேளுங்க... தனியா போய் படுக்காதீங்கன்னா படுக்காதீங்க...
அவ்வளவுதான்.... ப்ளவுஸ் தைக்கிறது நம்ம குடும்பத்தோட தொழில்.
அதுவும் இல்லாமல், இன்னைக்கு இந்த தொழில்ல நாமதான், இந்த சேலம் சுத்து வட்டாரத்துலயே டாப்புல இருக்கோம். அதுக்கு காரணம் உங்க திறமையும், உங்களோட கற்பனா சக்தியும் தான். அதனால தான் நீங்க பெண்களுக்கு அளவெடுத்து தைச்சு குடுக்கற எல்லா ப்ளவுசும் கரெக்ட்டா ஃபிட் ஆகுது. எத்தனை பேரு இப்படி ஒரு திறமை தனக்கு இல்லையேன்னு ஏங்குறான் தெரியுமா...?
உங்களோட திறமையே நீங்க எடுக்குற அளவை விட அவங்க மார்பக வடிவத்தை கண்ணுல பாக்குறதுல தான் இருக்கு.
உங்க கற்பனா சக்தியினாலேயே ப்ளவுஸ் கட்டிங் சூப்பரா கன கச்சிதமா அமையுது.
அப்படி அளவெடுக்குற வேலை எப்படிபட்ட வேலைன்னு, எங்களுக்கும் தெரியும். பொம்பளை அளவெடுத்தா கூட சரிங்கலாம். நீங்க பாவம் ஆம்பளை. உங்களுடைய நிலைமை எப்படி இருக்கும்னு எங்களுக்கு நல்லாவே புரியும்.
அப்பா நீங்களும் மனுசன்தான், உங்களுக்கும் ஆசைகள் இருக்கத்தான் செய்யும். நான் இல்லேங்கலை.
இது நாம பார்த்து நடத்துற குடும்பம். இங்க எது நடந்தாலும் அது வெளிய போகாது.
தப்பே நடந்தாலும் அது வெளிய போகாது. கவலைப்படாதீங்க.
இதுக்காக போய், தொழிலை விட்டுர்றேன்.... தனியா படுத்துக்கறேன்.... அப்படி இப்படின்னு எல்லாம் சொல்லாதீங்க.... நாங்க உங்களுக்கு எப்பவும் துனையா நிற்போம். நாங்க எதையும் தப்பா எடுத்துக்க மாட்டோம். நீங்களும் எதையும் மனசுல போட்டு குழப்பிக்காதீங்க.
நான் என்ன சொல்றேன்னு, உங்களுக்கு புரியுதா...ப்பா... சீக்கிரம் சாப்பிட்டுட்டு வந்து படுங்க.
நாளைக்கு அஞ்சு ப்ளவுஸ் டெலிவரி இருக்குன்னு சொல்லிட்டு, ரெண்டு பேரும் உள்ளாற வந்து படுத்துட்டாங்க.
எப்படியோ அப்பா, தான் செய்யற திருட்டு வேலைக்கு, அவங்க வாயாலயே, நீங்க செஞ்சாலும் நாங்க ஒன்னும் தப்பா நினைச்சுக்க மாட்டோம்னு சம்மதம் வாங்கிட்டார். இனி அவர் காட்டுல மழைதான்.
அன்னைக்கு, அப்பா வந்து ஏதாவது செய்வாருன்னு நினைச்சுகிட்டு படுத்திருந்தாங்க. ரெண்டு பேரும் தூங்கலை. ஆனா தூங்குற மாதிரி படுத்திருந்தாங்க.
அப்பா உள்ள வந்தாரு. அவரோடதும் லுங்கிக்கு மேல நீட்டிகிட்டு தான் இருந்துச்சு. லைட்டை ஆஃப் பண்ணிட்டு படுத்துகிட்டாரு. ஆனால் ரெண்டு பேரையும் எதுவும் செய்யலை. அதுக்கு பதிலா தனக்கு தானே கையிலயே செஞ்சுகிட்டாரு. நல்லா வாணத்தை பாத்து நின்ன அவரோட ஆண் குறியை கையில புடிச்சு முன்னும் பின்னுமா குலுக்க தொடங்குனாரு. ரெண்டு அக்காவும் அவரு கையில செஞ்சுக்கறதை மறைமுகமா பாத்துகிட்டு தான் இருந்தாங்க.
கை வலிச்சதால, கையை மாத்தி மாத்தி குலுக்குனாரு.
ஒரு முக்கால் மணி நேரம் இருக்கும். வாணம் பாத்து நின்னதை மடக்கி வச்சு குலுக்குனாரு. அப்ப அது, அவரோட கால் மாட்டுல படுத்திருந்த என்னைய பார்த்து இருந்துச்சு.
குலுக்கி கிட்டு இருந்த கை டக்குன்னு நின்னுச்சு. வந்துருச்சு போலன்னு நினைச்சேன்.
என் மூஞ்சியிலேயே அத்தனை விந்தும் வந்து விழுந்தது.
ஓ... இன்றைய பங்கை கடவுள் எனக்கு போட்டுருக்காரு போல...ன்னு நினைச்சுகிட்டேன்.
அடுத்த நாள் காலையிலேயே விஜி அக்காவும், சாந்தி அக்காவும் கூடி கூடி பேசுனாங்க. என்ன ஏதுன்னு கண்டுபிடிக்க முடியலை.
ஆனால் இன்னைக்கு அப்பாவுக்கு புதுசா ஏதோ ஒரு ரூட் போட போறாங்கன்னு தோனுச்சு. அப்ப இன்னைக்கு நடக்குற சின்ன சின்ன அசைவுகள் கூட, திட்டமிட்டு தான் நடக்க போகுது. அப்பா வரலைன்னா கூட இவங்க வர வைக்க போறாங்க.
கரெக்டா ஒரு ஆள் படுக்குற அளவுக்கு மட்டும் இடம் விட்டு ரெண்டு பேரும் படுத்திருந்தனர். விஜி அக்கா குப்புற படுத்து, ஒரு காலை நேராக நீட்டி, இன்னொரு காலை செவுத்து பக்கம் மடக்கி வச்சுகிட்டு படுத்து இருந்தாங்க. கெண்டை கால் முழுக்க பளபள பளன்னு நெகு நெகுப்போட வெளிய தெரிஞ்சுது. அன்னைக்கு காலையிலேயே, முதுகு முழுக்க தெரியற மாதிரி ப்ளவுஸ் போட்டுகிட்டு இருந்தாங்க. குப்புற படுத்து இருக்கவும்,
தங்க தாம்பாளமாட்டம் விஜி அக்காவோட முதுகு தக தகத்தது. இதுல பிரா வேற போடாம இருந்தாங்க. இந்த பக்கம் சாந்தி அக்கா ஒழுக்கமா புடவைய கட்டிகிட்டு, ஒருக்களிச்சு படுத்திருந்தாங்க. ஆனா முந்தானை சுருண்டு கழுத்துல கிடந்துச்சு. மார்பை மறைக்க வேண்டிய இடத்துல மறைக்காம முழுசும் தரையில கிடந்துச்சு. லேசா எட்டிப் பார்த்தா தெரியுறாப்புல, ரெண்டு முலைகளும் முழுசா ப்ளவுசோடு, சலவை கல்லுல செஞ்சு வச்ச மாதிரி, தெரிஞ்சுகிட்டு இருந்துச்சு.
நடுவுல அப்பா தாராளமா படுத்துக்கலாம். ஆனா எந்த பக்கம் திரும்பி படுத்தாலும், ரெண்டு பேர்த்து பட்டக்ஸுலயும் இடிக்கும். இல்லே இவங்கள்ல யாரு திரும்பி படுத்தாலும், அப்பா மேல இடிப்பாங்க.
இன்னைக்கு அப்பா அவுட்டுன்னு முடிவு பண்ணிட்டேன்.
அப்பா உள்ள வந்து தாழ்ப்பாள் போடுற வரைக்கும், அப்பாவுது விறைக்காமல் அமைதியா தான் இருந்துச்சு. தாழ்ப்பாள் போட்டுட்டு திரும்புனவரு விஜி அக்காவோட கெண்டை காலை பார்த்தவரு, அப்படியே நின்னுகிட்டு இருந்தாரு.
என்னைய பாத்தாரு. நான் அசையாம படுத்திருந்தேன்.
பத்மினி அக்காவையும், உன்னையும் பாத்தாரு. நீங்க ரெண்டு பேரும் அந்த பக்கமா திரும்பி படுத்து இருந்தீங்க. சாந்தி அக்காவும் அந்த பக்கமா தான் திரும்பி படுத்து இருந்தாங்க. அவங்க படுத்து இருந்த விதத்தை பாத்துட்டு மெதுவா எட்டி பார்த்தாரு. சலவை கல்லாட்டம், சாந்தி அக்காவின் ரெண்டு முலையும் கண்ணுக்கு விருந்து கொடுத்துச்சு.
அவ்வளவுதான் அப்பா அவங்க வலையில விழுந்துட்டாரு. சொந்த அப்பாவுக்கே வலை விரிச்சவங்களை
அன்னைக்கு தான் நான் பார்த்தேன்... என்றாள் என் தங்கை.
ஏய்... அப்படி சொல்லாதடீ... என்றேன்.
ஏன் சொல்லக் கூடாது.... நான் உண்மையை தானே சொன்னேன்..... என்றாள்.
அப்படீன்னா இப்ப நாம ரெண்டு பேரும் அம்மணகுண்டியா படுத்து கிடக்கிறோமே இதுக்கு என்னன்னு சொல்றது....?
என் தங்கச்சி எதுவும் பேசாமல் அமைதியாக இருந்தாள்.
ஹேய்... விசயத்துக்கு வா... நல்ல இன்ட்ரெஸ்டிங்கா போய்கிட்டு இருக்குறதுல எதுக்குடீ ப்ரேக் போடுறே....
இன்னோரு தடவை என்னைய பாத்து இப்படி சொல்லாதே மனசுக்கு கஷ்டமா இருக்கு.... நான் உனக்காகவே வெயிட் பண்ணுனேன். அவங்க மூனு பேரும் அப்படி இல்லை....
ஏய்... என்ன சொல்றே...? பத்மினி அக்காவும் இந்த வட்டத்துக்குள்ள வர்றாங்களா...?
ஆமாம்... ஆனா... அதெல்லாம் பின்னாடி.... ஆரம்பத்துல கிடையாது.
சரிடீ... மேல சொல்லுடீ... என்றேன்.
சரி சரி சொல்றேன் பொறு என்று சொல்ல ஆரம்பித்தாள்.