
வடிகால் -31
நானும் என் ஹோம் வொர்க்கை எல்லாம் முடிச்சுட்டு, அடுத்த நாள் பள்ளிக்கூடம் கிளம்பி போயிட்டேன். அப்பாவுக்கும் அன்னைக்கு வெளியில ஏதோ வேலையா போயிட்டாரு. சாயங்காலமா, ஒரு ஆறு இல்லை ஆறரை மணி போலத்தான் வீட்டுக்கே வந்தாரு, என்று நீளமான என் குடும்ப கதையை, காம ரசம் சொட்ட சொட்ட, சொல்லி நிறுத்தினாள்.
என்னால் ஆர்வத்தை அடக்க முடியாமல், ஏய்... சூர்யா..., பாதியில நிறுத்தாதே... மேல சொல்லு...ன்னு சொன்னேன். சொல்றேன், சொல்றேன்... நீ ஒரு காரியம் செய்... என்றாள்.
ஏய்... கதையை சொல்லுடீ... இவ ஒருத்தி... என்றேன்.
ஏன்... உனக்கு நிமுந்துகிச்சா... என்று என் தங்கச்சி, என்னோட ஆண்குறியை பிடித்தாள்.
ஐய்யோ... என்ன...ண்ணா இவ்வளவு பெருசா இருக்கு... என்றாள்.
ஆமா, சாந்தி அக்கா கதையை கேட்க, கேட்க இப்படி ஆயிடுச்சு என்றேன்.
சாந்தி அக்கான்னா உனக்கு ரொம்ப பிடிக்கும் தானே... என்றாள்.
உங்க எல்லாரையும் எனக்கு பிடிக்கும்...டீ... என்று, பக்கத்துல உக்கார்ந்து கதை சொல்லிகிட்டு இருந்த தங்கச்சியை இழுத்து என் மடியில ஏத்தி, உக்கார வச்சுகிட்டேன். மடியில உக்காரும் போது, என் தங்கச்சியே என்னுதை எடுத்து, அவளோடதுல சொருகி கிட்டாள்.
ஏய்... முழு கதையும் கேட்க்காம இனி செய்யெல்லாம் மாட்டேன். மரியாதையா... நீ முழுசும் சொல்லு. நீ சொல்றதை பார்த்தா, விஜி அக்கா தான் இதுல பிரதான கதாநாயகி போல தோனுது... இவ்வளவு தூரம் அப்பா கூட செக்ஸ் வச்சுகிட்டவங்க, எப்படி இன்னொருத்தனோட ஓடிப் போக முடியும்...? இவ்வளவு விசயம் தெரிஞ்ச உனக்கு கண்டிப்பா இதுவும் தெரிஞ்சிருக்கும்... சொல்லு என்றேன்.
தெரியும்... ஆனால் அதை இப்ப சொல்ல மாட்டேன். சமயம் வரும் போது சொல்றேன்...னு, மடியில உக்கார்ந்து கிட்டே, லேசா இடுப்பை ஆட்டி என்னுதை அரக்க ஆரம்பிச்சா.
ஏய் அரக்காதடீ... வலிக்குது... கதையை சொல்லு... என்றேன்.
ஏய்... அண்ணா, நீ புரிஞ்சுக்கவே மாட்டியா...? கதையை கேட்டு கேட்டு, உன்னுது மட்டும் இவ்வளவு நீட்டமா இருக்கு, இவ்வளவு தூரம் கதை சொல்லியிருக்கேன்... எனக்கு ஃபீலிங் எவ்வளவு ஏறியிருக்கும்னு உனக்கு ஏன் தோனவே மாட்டேங்குது... மரியாதையா ஒரு தடவை செய்யி, அப்ப தான், தொடர்ந்து சொல்வேன் என்று பிடிவாதம் பிடித்தாள்.
இல்லை, என்னால முடியாது... வேணும்னா ஒன்னு செய்யி, என்னைய பாத்த மாதிரி, என் மடி மேல உக்கார்ந்து கிட்டு, நடந்ததை சொல்லு, கதையை கேட்ட மாதிரியும் இருக்கும், உனக்கும் நல்லா இருக்கும்... என்றேன்.
ம்ம்... அதுவும் சரிதான்... என்று, என் மடியிலிருந்து எழுந்திரிச்சு நின்றாள்.
நான் செவுத்துல சாய்ஞ்ச மாதிரி, காலை நீட்டி போட்டுகிட்டு உக்கார்ந்து இருந்தேன்.
எழுந்திரிச்சு நின்ற என் தங்கச்சி, என் இடுப்புக்கு ரெண்டு பக்கமும் கால்களை அகட்டி விரிச்சுகிட்டு, வந்து நின்றாள்.
கால்களை விரிச்சு கிட்டு நிற்கவும், தங்கச்சியோட பெண்குறியின் உதடுகள் பிளந்தபடி, செக்கச் செவேலென சிவந்து கிடந்த உள்பக்கம் தெளிவாக தெரிந்தது. என் கண்கள் தன் பெண்குறியையே, வெறித்துப் பார்த்தபடி இருப்பதை பார்த்துவிட்டு வேணுமா...ன்ணா என்று கேட்டபடியே, இன்னும் நெருங்கி, தன் பெண்குறியை, என் கண்களுக்கு அருகிலேயே கொண்டு வந்து நிறுத்தினாள்.
இதை பாத்த உடனே, செவுத்துல சாய்ஞ்சுகிட்டு இருந்த நான், எழுந்திரிச்சு நேரா உக்கார்ந்தேன். என் தங்கச்சியோட பெண்ணுறுப்பு என்னோட வாயிலயே உரசுச்சு.
ஏற்கனவே பிளந்துகிட்டு இருந்துச்சு, இது வேற பத்தாதுன்னு தன்னோட பெண்ணுறுப்பின் உதடுகளை விரல்களால், பிளந்து வேறு காட்டினாள். தங்கச்சியின் பெண்ணுறுப்பு, சொர்க லோகமாய் காட்சி அளித்தது.
என்னைய அறியாமலேயே வாயை கொண்டு போய் அதுல வச்சேன். நாக்கு என்னோட உத்தரவை எல்லாம் கேட்கவேயில்லை. தானாக போய் அதன் உள்ளே ஓடிப் போயிடுச்சு.
என் தங்கச்சியும் ஒன்னும் லேசு பட்ட ஆளில்லை. இதுதான் சந்தர்ப்பம்...னு இடுப்பை முன்னும் பின்னும் அசைக்க ஆரம்பிச்சா. நான் நாக்கை விறைப்பா வச்சுகிட்டேன்.
ஊம், ஹாங்...ன்னு அணத்திகிட்டே இருந்தாள். நான் அவளோட பட்டக்ஸை புடிச்சு அசையாம, என் வாயோடு ஒட்டி நிறுத்தினேன். பிறகு தங்கச்சியின் பெண்குறிக்குள்ளே நாக்கு தானாக சுழல ஆரம்பித்தது. ஒரு பத்தே பத்து நிமிஷம் தான் ஆயிருக்கும். அதுக்குள்ளாற என் தங்கச்சி உச்சமடைஞ்சுட்டா. என் முகமெல்லாம், மதன நீரை அள்ளி தெளிச்சுட்டா... அவளுக்கு காலெல்லாம் நடுங்க ஆரம்பிச்சுது.
அவள் பட்டக்ஸ்ஸை புடிச்சு, என் மடியில உக்கார வச்சேன். குத்துக்கால் போட்ட மாதிரி உட்கார்ந்தாள். விறைச்சு நின்ன என்னோட ஆண்குறி, தங்கச்சியோட பெண்ணுறுப்புக்குள்ளாற ஆழமா சொருவிகிச்சு. என் இடுப்பை சுத்தியிலும் காலை போட்டு இறுக்கிகிட்டா. பட்டு போன்ற, மென்மையான மார்பகங்கள் ரெண்டும் என்னோட மூஞ்சியிலேயே உரசின. அதுல ஒன்னை, லேசா குனிஞ்சு வாயில கவ்விகிட்டேன். என் தங்கை என் தோளுல, ஒரு கையை போட்டு கழுத்தை கட்டி பிடிச்சுகிட்டு, ஒரு கையால தன் மார்பை ஏந்தி பிடிச்சு, என் வாயை விட்டு அது நழுவாம பாத்துகிட்டா.
அண்ணா... உன் நாக்கு இருக்கே நாக்கு.... அதுக்கு திருஷ்டி தான் சுத்தி போடனும்...
ஏன்...டீ அப்படி சொல்றே...?ன்னு கேட்டேன்.
அச்சு அசல் அப்படியே, அப்பாவோட நாக்கு மாதிரியே தான். அவ்வளவு வேலை செய்யுது. நீ நாக்கை உள்ளாற விடும்போது, எனக்கு அப்பா ஞாபகம் தான் வந்துச்சு. அப்பா நாக்கை நுழைச்ச மாதிரியே இருந்துச்சு... என்றாள்.
அடிப்பாவி, அப்ப நீயும் அப்பாவை விட்டு வைக்கலையா...? என்றேன்.
நானா ஒன்னும் அவர் பக்கத்துல போகலை, அவர் தான் என்னைய விட்டு வைக்கலை... என்றாள்.
இது எப்ப நடந்துச்சு...?
இதெல்லாம் கடைசியாத்தான் நடந்துச்சு. ஆனால் என்னைய செய்யல்லாம் இல்லை. நல்லா தடவி தடவி அனுபவிச்சாரு, அதுவும் அந்த புரியாத வயசுல... அந்த கதைய மொதல்ல சொல்லு... என்றேன்.
அது கடைசியா தான் நடந்துச்சு. நான் வரிசையா சொல்றேன்... மணி நாலாயிடுச்சு, எட்டுமணி வரைக்கும் தான் டைம் இருக்கு. அதுக்கப்புறம், சாந்தி அக்காவையும், பத்மினி அக்காவையும் கூட்டிட்டு வரப் போகனும். அதனால ஒரே ஒரு முறை செய்யேன்... ப்ளீஸ்... என்றாள்.
பத்துமணி வரைக்கும் டைம் இருக்குது... கவலைப்படாதே... நான் அவங்களை கூட்டிட்டு வர ஆட்டோவை தான் அனுப்பி வைக்க போறேன்... என்றேன்.
இல்லை...ன்ணா அது தப்பு... நாமலே போலாம்... ஏன்னா ராத்திரி நேரம், அவ்வளவா பாதுகாப்பு கிடையாது என்றாள். நானும், சரி நாமலே போலாம்... நீ மேல சொல்லு என்றேன்.
நீ மொதல்ல ஒரு தடவை செய்யி, அப்புறம் நான் சொல்றேன் என்றாள்.
மடியில இருந்தவளை அப்படியே தரையில மல்லாக்க படுக்க வச்சு செய்ய ஆரம்பிச்சேன். ஏற்கெனவே உச்சம் வந்திருந்ததால, தங்கையின் பெண்குறி கொஞ்சம் ஃப்ரீயா இருந்தது.
அவளது ஆசை அடங்குற மாதிரி, ஆழமாக இடித்து இயங்க தொடங்கினேன். தங்கையின் கண்ணோரத்துல நீர் கசிய ஆரம்பித்தது. போதும்னு சொல்ற வரைக்கும் இவளை விடக்கூடாது... என்ற முடிவோடு இயங்கினேன்.
பத்து நிமிஷத்துலயே போதும் போதும், செய்ய வேண்டாம் நிறுத்து...ன்னு சொல்ல ஆரம்பிச்சுட்டா. நானும் விந்தை வீணாக்க விரும்பவில்லை. எப்படியும் அடுத்த ரவுண்டு கண்டிப்பா கேட்பாள். அப்ப பேசிக்கலாம் என்று நிறுத்திவிட்டேன்.
நான், இனி முழு கதையும் சொல்லி முடிச்சா தான் செய்வேன்னு, என் தங்கையிடம் தெளிவா சொல்லிட்டேன்.
எழுந்திரிச்சு, நடக்க முடியாமல் நடந்தபடி பாத்ரூம் சென்றாள். பத்து நிமிஷத்துல திரும்பி வந்து கதையை விட்ட இடத்திலிருந்து ஆரம்பித்தாள்.
சாயங்காலம் ஒரு ஆறு ஆறரை போல வீட்டுக்கு வந்த அப்பா, சுடுதண்ணி காயவைக்க சொல்லி நீட்டா குளிச்சாரு. குளிச்சிட்டு வந்த அப்பாகிட்ட, விஜி அக்காவை டாக்டர் கிட்ட கூட்டி போகனும்...ப்பா, என்னன்னே தெரியலை தலைவலி, தலைவலின்னு காலையில இருந்து துடிச்சு போயிட்டாங்க...ன்னு, சாந்தி அக்கா சொன்னாங்க.
அப்படியா..., எத்தனை நாளா இப்படி இருக்குது... என்றார்.
தெரியலை...ப்பா, ஆனா இப்ப கொஞ்ச நாளாவே அடிக்கடி தலை வலிக்குது, தலை வலிக்குதுன்னு சொல்லிகிட்டே இருக்காங்க...ன்னு சாந்தி அக்கா சொன்னாங்க.
சரி புடவையை மாத்திகிட்டு கிளம்ப சொல்லு, டாக்டர் கிட்ட போயிட்டு வந்துடலாம்...ன்னு அப்பா சொன்னாரு.
சாந்தி அக்கா போய் விஜி அக்காகிட்ட கிளம்ப சொல்லி சொன்னாங்க.
விஜி அக்கா இருந்துகிட்டு இப்ப வேணாம் காலையில போய்க்கலாம்...ன்னு சொல்லிட்டாங்க.
அப்பா எவ்வளவோ சொல்லி பாத்தாரு, ம்ஹூம் விஜி அக்கா கேட்கலை,
தலைவலிக்கு போய் எதுக்கு டாக்டர் கிட்டேயெல்லாம் போய்கிட்டு...ன்னு சொல்லி,
மணி ஒரு ஏழரை எட்டு மணிக்கெல்லாம் ரெண்டு இட்லியை சாப்பிட்டுட்டு, மாத்திரையை போட்டுகிட்டு படுத்துட்டாங்க.
என்ன தோனுச்சோ தெரியலை, அன்னைக்கு அப்பாவும் குடிக்கலை. எல்லாரும் அன்னைக்கு சீக்கிரமே படுத்துட்டோம். நானும் வீட்டு விலக்கு (பீரியட்ஸ்) முடிஞ்சிருந்ததால எல்லோர் கூடவும் சேர்ந்தே படுத்துகிட்டேன்.
அன்னைக்குன்னு பார்த்து யாரும் எந்த ஆர்டர் படியும் படுக்கலை. செவுத்தோரமா சாந்தி அக்கா, பிறகு விஜி அக்கா, பிறகு அப்பா, அப்புறமா நானு, பத்மினி அக்கா, நீ...ன்னு படுத்திருந்தோம். ராத்திரி ஒரு ஒருமணி இருக்கும் விசும்பல் சத்தம் கேட்டது. முழிச்சு பார்த்தேன். அப்பாவுக்கு அந்தபக்கமா விஜி அக்கா அழுதுகிட்டு இருந்தாங்க. எனக்கு ஒன்னுமே புரியலை. இந்த நட்டநடு ராத்திரியில எதுக்கு இப்படி அழுவுறாங்க...ன்னு யோசனையா இருந்துச்சு. அப்புறம் கொஞ்சம் நேரத்துல அழுகை சத்தம் நின்னுடுச்சு.
எனக்கு தூக்கம் போயிடுச்சு. ஒரு மூனு மணி இருக்கும், லேசா கண்ணு அசர்ற நேரம்.
அப்பா... அப்பா...ன்னு, விஜி அக்கா கூப்புடுற சத்தம் கேட்டது. தொடர்ந்து,
என்னடா கண்ணு...ன்னு அப்பாவோட குரல் கேட்டுச்சு.
நான் நல்லாவே முழிச்சு கிட்டேன்.
எனக்கு பயமா இருக்கு...ப்பா, என்னைய கட்டி பிடிச்சுக்கங்க...ன்னு விஜி அக்கா சொன்னாங்க.
பயப்படாதடா கண்ணு, அப்பா நான் இருக்கேன் பாத்துக்கிறேன்...னு அப்பா சொன்னாரு.
என்னையை இறுக்கமா கட்டிபிடிச்சுக்குங்க...ப்பா... யாரோ ரொம்ப நேரமா என்னைய கூப்பிட்டு கிட்டே
இருக்காங்கப்பா...ன்னு விஜி அக்கா சொல்லிகிட்டே அப்பாவை இறுக்கி கட்டி பிடிச்சுகிட்டாங்க.
பயப்படாதடா, ஏதாவது கெட்ட கனவு கண்டிருப்பே...ன்னு சொல்லி, விஜி அக்காவை அப்பா இறுக்கமா கட்டி பிடிச்சுகிட்டாரு. கொஞ்ச நேரம் கழிச்சு..., அப்பா எனக்கு ஒரு முத்தம் குடுக்கறீங்களா...ப்ளீஸ்...ன்னு, விஜி அக்கா கேட்டாங்க. அப்பாவும் விஜி அக்காவோட உதடுகளை கவ்விகிட்டாரு. அதுவும் கொஞ்ச நேரம் தான். பிறகு அப்பா செய்ங்களேன் ப்ளீஸ்...ன்னு விஜி அக்கா கேட்டாங்க. அப்பா அமைதியா இருந்தாரு. ப்ளீஸ்-ப்பா...ன்னு அக்கா கெஞ்சவும், அப்பா லுங்கியை விலக்கி தன்னோடதை வெளியில எடுத்தாரு.
அப்பாவுது விறைப்பு கம்மியா இருந்துச்சு. விஜி அக்கா அதை கையில பிடிச்சு ரெண்டு முறை தடவி குடுத்தாங்க. அவ்வளவு தான், அப்பாவுது நல்லா விறைச்சுகிச்சு. அப்பா, அக்கா மேல ஏறி படுத்து உள்ளாற சொருகினாரு.
அக்கா ஒரு முறை ஆழமா மூச்சை இழுத்து விட்டாங்க. அப்பா இயங்க ஆரம்பிச்சாரு. என் பக்கத்துலயே இது நடக்கவும், நான் நல்லாவே கண்ணை திறந்து அப்பா இயங்குவதை பார்த்தேன்.
நான் பார்க்கிறேன்...ங்கிறதும், அப்பாவுக்கு தெரிஞ்சுது.
ஒரு முப்பது நிமிஷம் செஞ்சிருப்பாரு, விஜி அக்கா உச்சமடைஞ்சாங்க. அப்பாவுக்கும் உச்சம் வந்திருக்கும் போல, ஆழமா நாலு முறை அழுத்தி அழுத்தி நிறுத்துனாரு.
விந்து அத்தனையும், விஜி அக்காவுக்குள்ள கொட்டுனாரு. அப்பாவை இயங்கவிடாம இறுக்கி கட்டி பிடிச்சுகிட்டாங்க. அப்பா என்னைய இறுக்கி பிடுச்சுக்கங்க, விட்டுறாதீங்க... பயமா இருக்குது...ப்பா, பயமா இருக்குது...ப்பா...ன்னு,
விஜி அக்கா முனுமுனுத்தாங்க. அப்பாவும் அக்காவை இறுக்கி கட்டி பிடிச்சுகிட்டு, விந்து விட்ட களைப்புல கண்ணை மூடிகிட்டாரு. விஜி அக்கா என்ன நினைச்சாங்களோ தெரியலை, திடீர்னு என்னைய திரும்பி பார்த்தாங்க.
பிறகு அப்பாவை பார்த்து, முனுமுனுப்பாக, தேங்ஸ்...ப்பா, அப்பா எனக்கு ரொம்ப சந்தோஷமா........ அவ்வளவுதான், அடுத்த ஒரு நிமிஷத்துல, விஜி அக்கா உடம்புல இருந்து மங்களாக, புகை மாதிரி ஒரு சின்ன வெளிச்சம் தோன்றி, வெளியேறுவதை, என் காண்ணார பார்த்தேன். நான் பிரம்மை புடிச்ச மாதிரி இருந்தேன்.
அப்பா கண்ணை மூடிஇருந்ததால அவருக்கு இது தெரியலை. கொஞ்ச நேரம் கழிச்சு அப்பா, விஜி அக்காவின் இறுக்கமான பிடியில இருந்து விடுபட முயற்சி செஞ்சாரு.
அவரால முடியலை. கஷ்டப்பட்டு போராடி, அவங்க பிடியில இருந்து விடுபட்டாரு. பக்கத்துல படுத்துகிட்டு, விஜி அக்காவுக்கு நிறைய முத்தம் குடுத்தாரு. விஜி அக்காவுக்கு என்னமோ ஆயிடுச்சு...ன்னு எனக்கு புரிஞ்சுது.
ஆனா அப்பாவுக்கு இது புரியலை. தொடர்ந்து கட்டிபிச்சுகிட்டே படுத்திருந்தாரு.
கொஞ்சம் நேரம் கழிச்சு, அக்காகிட்ட சந்தோஷமாடா...ன்னு கேட்டாரு.
அக்காகிட்ட இருந்து பதில் இல்லை. திரும்பியும் கேட்டாரு. பதிலில்லை. சந்தேகத்தோடு உசுப்புனாரு.
அக்காவிடம் அசைவே இல்லை. என்ன நினைச்சாரோ தெரியலை, அக்காவோட புடவையை கீழே இறக்கி விட்டுட்டு, படக்குன்னு எழுந்திரிச்சு லைட்டை போட்டாரு.
நானும், அதிர்ச்சியில் இருந்து விடுபடாமல் எழுந்திரிச்சு உக்கார்ந்து, விஜி அக்காவை பார்த்தேன். கண்ணு திறந்தே இருந்துச்சு.
பேச்சும் வரலை, மூச்சும் வரலை. உதடுட்டுல மட்டும் ஒரு லேசான புன்னகை.... இருந்த மாதிரி.... தெரிஞ்சுது.
முகத்துல ஒரு நிம்மதி தெரிஞ்சுது.
அவ்வளவுதான், விஜி அக்கா இறந்துட்டாங்க. அம்மா இறந்த அதே நேரம் ராத்திரி மூன்றரை மணி.
அப்பா தலையில கையை வச்சுகிட்டு உக்கார்ந்துட்டாரு.
லைட்டு வெளிச்சத்தால, சாந்தி அக்கா கண்ணை முழிச்சு பார்த்தாங்க. ஒன்னும் புரியாம முழிச்சாங்க.
நான் விஜி அக்காவை பாத்துகிட்டு இருக்கிறதை பாத்துட்டு, பக்கத்துல வந்தாங்க.
நிலைமையை ஓரளவுக்கு புரிஞ்சுகிட்டு, அக்கா... அக்கான்னு எழுப்புனாங்க. ம்ஹூம்... பிரயோஜனமே இல்லை.
விஜி அக்கா முழுசா இறந்து போயிருந்தாங்க. அவங்க உடம்பை விட்டு ஒரு வெளிச்சம் வெளியேறி போனதை பாத்ததுல இருந்து, நான் பிரம்மை பிடிச்சமாதிரி உக்கார்ந்து இருந்திருக்கேன். நான் பிரம்மை பிடிச்சு போய் உக்கார்ந்து இருந்த விசயத்தையே, சாந்தி அக்கா தான் அப்புறமா என்கிட்ட சொன்னாங்க.
அடுத்து பத்மினி அக்கா எழுந்திரிச்சுகிட்டாங்க, நீ கடைசியா தான் எழுந்திரிச்சே...
உடனே நான் தங்கையிடம்,
அப்ப விஜி அக்காவோட கடைசி நிமிடங்கள் உனக்கு தெரிஞ்சிருக்கு. ஆனா நீ, இது வரைக்கும் வெளிய சொல்லவே இல்லை... அப்படித்தானே... என்று என் தங்கையிடம் கேட்டேன்.
ஆமா சொல்லலை தான்.... என்னன்னு சொல்ல சொல்றே... நீயே சொல்லு பார்க்கலாம்... என்றாள்.
அது வேணா வாஸ்தவம் தான்... அந்த வயசுல நீ என்னன்னு சொல்லுவே... அப்படியே நீ சொன்னாலும் யாரும் நம்ப மாட்டாங்க...
சரி மேல சொல்லு... என்றேன்.
அப்புறம், விஜி அக்காவுக்கு செய்ய வேண்டிய காரியமெல்லாம் செஞ்சு முடிச்சாங்க.
வீட்டுல அம்மா இறந்து ஒரு வருஷத்துக்குள்ளாற, இன்னொரு மரணம் ஏற்பட்டதாலயும், விஜி அக்கா, கல்யாணம் ஆகாத பொண்ணு...ங்கிறதாலயும், வீட்டுல பொம்பளை புள்ளைங்க எல்லாருக்கும், ஒரு வித பயம் தொத்திகிச்சு.
அப்பேல இருந்துதான், சாந்தி அக்கா துர்கைக்கு விளக்கு பூஜை பண்ண ஆரம்பிச்சாங்க.
அப்பாதான் ஆடிப்போயிட்டாரு. அதுக்கப்புறம் ஒரு ஏழு எட்டு மாசத்துக்கு எதுவுமே நடக்கலை.
ப்ளவுஸ் தைப்பாரு. சாப்பிடுவாரு. சரக்கடிப்பாரு. தூங்கிடுவாரு. இதுதான் அவரோட தினசரி வேலையா இருந்துச்சு.
விஜி அக்கா இறந்த நிமிஷத்துல இருந்து அவரு பேயறைஞ்ச மாதிரி இருக்காரு. மனுஷன் இது வரைக்கும், இன்னும் அழவே இல்லை.
சாந்தி அக்கா தான், அப்பாகிட்ட சொன்னாங்க.
அப்பா..., இன்னும் அதையே நினைச்சுகிட்டே இருந்தா எப்படி-ப்பா...?
ஏதாவது பேசுங்க, எதுவுமே பேசவும் மாட்டேங்கிறீங்க...
அப்பா எதுவுமே பேசலை. அமைதியா இருந்தாரு.
அக்கா திரும்பத் திரும்ப கேட்கவும், மெதுவா பேச ஆரம்பிச்சாரு.
எப்படிம்மா... ஒரு தலைவலி விடியறதுக்குள்ளாற ஆளையே காலி பண்ணிடுமா...? என்னால நம்பவே முடியலை...ம்மா என்றார்.
நான்தாம்மா அவளை கொன்னுட்டேன்...னாரு... அப்புறம் உங்கம்மா காரிதான் வந்து கூட்டிகிட்டு போயிட்டா...ன்னு சொன்னாரு, இப்படியே மாத்தி மாத்தி சொல்லி புலம்ப ஆரம்பிச்சாரு.
அதுக்கப்புறம் தான் சாந்தி அக்கா,
அப்பா... என்னை மன்னிச்சுடுங்க...ன்னு சொன்னாங்க. சொல்லிட்டு, தொடர்ந்து பேச ஆரம்பிச்சாங்க.
அம்மாவுக்கு வந்த அதே வியாதிதான் இவங்களுக்கும்.
ஒரு முறை, அம்மாவை டாக்டர் கிட்டே காட்ட, நானும் விஜி அக்காவும், ஹாஸ்பிடல் போனோம். டாக்டர் ஃபுல்லா செக் பண்ணிட்டு, இதை குணப்படுத்த முடியாது. லட்சக் கணக்குல செலவு பண்ணுனாலும், ஒரு ரெண்டு வருஷம் வேணும்னா கூடுதலா வாழலாம்...ன்னு சொல்லிட்டாரு. அம்மா இதை யாருகிட்டேயும் சொல்லக் கூடாதுன்னு சத்தியம் வாங்கிகிட்டாங்க. அதனால தான் நானும் அக்காவும், இதை உங்ககிட்ட சொல்லலை...
அம்மா சாகிறதுக்கு ஒரு ஆறு மாசத்துக்கு முன்னாடி, அம்மாவுக்கு வந்த மாதிரி அதே தலைவலி அக்காவுக்கும் வந்தது. திரும்பவும் நாங்க மூனு பேரும் அதே டாக்டர் கிட்ட, போனோம். இது பரம்பரையா கூட வரக்கூடிய வியாதிதான்.
நீ சின்ன பொண்ணுங்கிறதுனால, கொஞ்ச காலம் வாழலாம்... உங்கம்மாவுக்கு வந்திருக்கு, அவங்க பாதி வாழ்ந்து முடிஞ்சவங்க, அதனால பரவாயில்லை. ஆனா நீ சின்னப் பொண்ணு, என்ன சொல்றதுன்னே தெரியலை...
எதுக்கும் இந்த டாக்டரை போய் பாருங்க. இவரு தமிழ் நாட்டுலயே பெஸ்ட் டாக்டர். நம்ம சேலத்துலயே இருக்காரு.
நான் அப்பாயிண்மென்ட் வாங்கி தர்றேன்னு சொல்லி, வாங்கியும் கொடுத்தாரு. நாங்களும் போய் அந்த டாக்டரை பார்த்தோம். அவர் எட்டு டெஸ்ட் எடுத்துட்டு, அப்பா என்ன பண்றாரு, என்ன வருமானம், குடும்பத்துல எத்தனை பேர்...ன்னு எல்லா விவரத்தையும் கேட்டுட்டு, விளக்கமா சொல்லிட்டாரு.
இது குணப்படுத்தவே முடியாத ஒரு நோய். வெளியில பார்த்தா தெரியவே தெரியாது. இதுக்கு மருத்துவம் பண்ணியும் பிரயோஜனம் இல்லை. காசு தான் வெட்டியில, செலவாகும்.
இதே ஒரு கோடீஸ்வரன் இப்படி வந்திருந்தா, நான் கண்டிப்பா உங்களுக்கு சொல்ற மாதிரி, இப்படியெல்லாம் சொல்ல மாட்டேன்.
என்னைய கேட்டால், இருக்குற வரைக்கும் சந்தோஷமா இருங்க, வெளியில எந்த ஹாஸ்பிடல் போனாலும் குணப்படுத்தறேன்னு சொல்லி காசை தான் புடுங்கிகிட்டு விடுவானுங்க.
அதனால தான் சொல்றேன், கடவுள் மேல பாரத்தை போட்டுட்டு ஆகவேண்டியதை பாருங்க...ன்னு சொன்னாரு. நான் அப்பாகிட்ட சொல்லலாம்னு அம்மாகிட்ட சொன்னேன். அம்மா கூடாதுன்னு தடுத்துட்டாங்க. அப்பாகிட்ட சொன்னா, உடனே இருக்குற நிலத்தை வித்துடுவாரு. வித்து வைத்தியம் பார்ப்பாரு. பிழைச்சுக்கிற மாதிரின்னா கூட பரவாயில்லை. ஆனா வைத்தியமே இல்லாத வியாதிக்கு நிலத்தை வித்துபுட்டு, நீ, உன் தம்பி, தங்கச்சி-ங்கள்லாம், வீதியில நிப்பீங்களான்னு கேட்டு வாயை அடைச்சுட்டாங்க...ன்னு,
சாந்தி அக்கா சொல்லி முடிச்சாங்க. அப்பா தேம்பி தேம்பி அழ ஆரம்பிச்சுட்டாரு. சாந்தி அக்கா தான் அவரை, தன் தோளுல சாய்ச்சு, சமாதானப் படுத்துனாங்க.
அப்பாவும் நடந்ததை மறக்க, கொஞ்சம் அதிகமா குடிச்சாரு. ஆனாலும் தெளிவா இருந்தாரு. அதுக்கப்புறம், அப்பாவுக்கு அந்தப்பக்கம் சாந்தி அக்காவும் இந்தப்பக்கம் நானும் படுத்துகிட்டோம். மொதல்ல மாதிரி இல்லேன்னாலும், இடையில இடையில அப்பா, சாந்தி அக்காவோட உடலுறவு வச்சுக்குவாரு.


