வடிகால்-02

Tamil Sex Stories.
என்னடா இது ஆச்சர்யமா இருக்கு,
ஊர்ல எவளுக்கு அளவெடுத்தாலும்,
அதை வச்சு என்னைய ஓட்டு ஓட்டுன்னு ஓட்டுவா....
இன்னைக்கு என்னடான்னா இப்படி அமைதியா இருக்கிறாங்களேன்னு
யோசனையா இருந்துச்சு.
ஆனா நான் எதையும் கேட்டுக்கலை.
நானும் கம்முனு எதுவும் பேசாம தைச்சுகிட்டு இருந்தேன்.
இப்படியே அரைமணி நேரம் ஓடியது.
திடீர்னு, ஏண்டா, இப்படி கூட இருப்பாங்களா...?ன்னு கேட்டாங்க.
இப்படி கூட-ன்னா...? எப்படிக்கா எனக்கு புரியலை..... என்றேன்.
இல்லை... உடம்பு வாகு இப்படியும் இருக்குமான்னு கேட்டேன்....
என்றார்கள்.
கொஞ்சம் புரியற மாதிரி பேசுறீங்களா...?
உடம்பு வாகு-ன்னா யாருக்கு, எப்படின்னு,
தெளிவா சொல்லுங்க என்றேன்.
ஒன்னுமே தெரியாத மாதிரி பேசாதடா.....
இப்ப வந்துட்டு போனாங்களே அவங்களை தான் சொல்றேன்.
முகம் பாரு சுமாரா தான் இருக்குது.
ஆனா உடம்பு பாரு....
எவ்வளவு கச்சிதமான உடம்புன்னு சொன்னாங்க.
ஓ... இதை தான் இவ்வளவு யோசிச்சுகிட்டு இருந்தீங்களா...?
இப்ப புரிஞ்சுடுச்சு.
அக்கா ஏன் அந்த பொண்ணோட உடம்பை பாத்து
ஆச்சரியமாயிட்டாங்க என்று.
அதான் இவ்வளவு நேரம் பேச்சையே காணோம்....
நான் அமைதியாகவே இருந்தேன்.
உன்கிட்ட தான்டா கேக்குறேன்....
வாயில என்ன கொழுக்கட்டையா வச்சிருக்கே...?ன்னாங்க.
என்னைய என்ன பதில் சொல்ல சொல்றீங்க....?
நான் ஏதாவது சொன்னா, அப்புறமா அதை வச்சே எல்லாரும்
சேர்ந்து என்னைய ஓட்டுவீங்க... எனக்கு தேவையா இது....?
சரி சரி இனிமே ஓட்டமாட்டேன்.
எப்படி அவங்களுக்கு எல்லாம் மட்டும் இப்படி ஒரு உடம்பு இருக்கு...?
என்னையை கேட்டா எனக்கென்ன தெரியும்...?
அளவா சாப்புடுவாங்க... போல... அதனால கூட அப்படி இருக்கலாம்.
நான் கூட அளவா தான் சாப்பிடறேன். என் உடம்பும் அப்படி இருக்குமா...?
நீங்க என்ன லூசா.....?
நான் என்னமோ தினமும் உங்க அழகை
ரசிச்சு பாக்குற மாதிரி கேட்கறீங்க.... என்றேன்.
ஏன் அப்படி பார்த்தா தான் சொல்ல முடியுமா...?
ஒரு தோராயமா சொல்லேன்...
எனக்கு தெரியலைக்கா.... நீங்க என் அக்கா.
நான் உங்களை அந்த கண்ணோட்டத்துல பார்க்க முடியாது....
புரிஞ்சுக்கங்க... என்னைய சும்மா சும்மா நச்சு பண்ணாதீங்க.
ஏய்.... ரொம்ப ஓவரா சீன் போடாதே.
மூனு நாளைக்கு முன்னாடி கூட அந்தம்மா மலேஷியா கார பொம்பளை
வந்துட்டு போனதுக்கு அப்புறம் கூட நீ வச்ச கண்ணு வாங்காம
என்னையே பாத்துகிட்டு தானே இருந்தே....
கச்சிதமா கண்டுபிடிச்சு சொல்லிட்டாங்களே.
பொய் பேசாதீங்க..... நான் உங்களை அந்த எண்ணத்துல
ஒரு நாளும் பார்த்தது கிடையாது.
நீ பார்த்தே நான் கவணிச்சேன். சரி அதை எல்லாம் விடு.
எனக்கும் அந்த மாதிரி உடம்பு வாகு இருக்குதா...? இல்லையா...?
சொல்லுன்னாங்க.
பத்மினி அக்காவும் நீங்களும் தான் ரொம்ப க்ளோஸ் ஆச்சே,
அவங்ககிட்ட போய் கேட்டுக்கங்க.
என்னைய ஆளை விடுங்க முதல்ல... என்றேன்.
போடா நீயும் உன் ரசனையும். உன்கிட்ட போய் கேட்டேன் பாரு....
என்று சொல்லிவிட்டு உள்ளாற போயிட்டாங்க.
நானும் தைக்க ஆரம்பிச்சுட்டேன்.
மத்தியானம் ஒரு ரெண்டு மணி இருக்கும். செல்ஃபோன் அடித்தது.
எடுத்து யாருன்னு பார்த்தேன்.
ஏதோ புது நம்பர். யாராவது கஸ்டமரா இருக்கும்னு தோனுச்சு.
எடுத்து ஹலோ சொன்னேன்.
மறு முனையில் இருந்து ஒரு பெண் குரல்...
ஹலோ டைலரா...? என்றது.
அந்த குரலை எங்கியோ கேட்ட மாதிரி இருந்துச்சு.
ஆமாங்க... நீங்க யாருங்க...?
காலையில ப்ளவுஸ் தைக்க கொடுக்க வந்தேன்-ல...,
புரியலைங்களே..... என்றேன்.
அந்த மலேஷியா கார அம்மாவோட வந்தேனே.....
ம்...ம்... சொல்லுங்க.... ஏதாவது விட்டுட்டு போயிட்டீங்களா....
இல்லீங்க.... ஃபுல் ஸ்கர்ட் தைக்கனும்னு கேட்டிருந்தேனே....
ஆமாம்... கேட்டீங்க.... சொல்லுங்க என்றேன்.
இப்ப வந்தா அளவு எடுத்துக்கறீங்களா....?
அடுத்த வாரம் எங்களுக்கு ஒரு ஃபங்சன் இருக்கு.
ப்ளவுஸும், ஸ்கர்ட்டும் சேர்ந்தார் போல கொடுத்துடுவீங்களா...?
நார்மல் ஸ்கர்ட்டா இருந்தா கொடுத்துடுவேன்.
ஃப்ரில் வச்ச மாதிரியெல்லாம் வேணும்னா பத்து நாள் ஆகும்.
பரவாயில்லையா... பாத்துக்கங்க.
மறக்காம அளவு ஸ்கர்ட்டை கொண்டு வரனும்.... என்றேன்.
சாந்தி அக்கா உள்ளே இருந்து வந்து உக்கார்ந்து,
திரும்ப ஊக்கு கட்ட ஆரம்பிச்சாங்க.
ஃபோன்ல அந்த பெண் பேச்சை தொடர்ந்தாள்,
ஏங்க என்கிட்டே அளவு ஸ்கர்ட் எல்லாம் இல்லைங்க.
சும்மா ஒரு குத்து மதிப்பா இடுப்பு அளவு எடுத்து மட்டும்
தைச்சு கொடுங்க.... என்றாள்.
ஏங்க நீங்க கேட்கிற மாதிரி டைட்டா,
அரை பட்டக்ஸுக்கு புடிச்சமாதிரி வரனும்னா,
அதே மாதிரி அளவு ஸ்கர்ட் ஏதாவது வேணும்.
இல்லைன்னா பிரிச்சு பிரிச்சு தைக்கிற மாதிரி ஆயிடும்.
எனக்கு பிரிச்சிகிட்டு இருக்க எல்லாம் நேரமிருக்காது.
அளவு இருந்தா கொண்டுட்டு வாங்க.... என்றேன்.
நீங்க அளவு எடுத்துக்கங்க....
அளவு எடுத்துக்கிறதா...ஆஆஆ....?
நான் குழப்பத்துடன் சாந்தி அக்காவை பார்த்தேன்.
அவங்க நான் பேசறதையே கவணிச்சுகிட்டு இருந்தாங்க.
ஏற்கனவே ப்ளவுஸ் அளவு எடுத்ததுக்கே
ஒரு மாதிரி ஆயிட்டாங்க,
இப்ப பாவாடையை வேற அளவு எடுத்தால்....
அவ்வளவு தான் நான் தொலைஞ்சேன்.
ஃபோனில் அந்தப் பெண் என் பதிலுக்காக
காத்துக் கொண்டு இருந்தாள்.
அக்கா நீங்க அளவு எடுக்கிறீங்களா.....? என்றேன்.
அவங்க முடியாது போடா.... என்கிற மாதிரி
தலையை மட்டும் ஆட்டுனாங்க.
ஃபோனில் அந்தப் பெண், ஏங்க நானே சம்மதப்பட்டு தானே
அளவு எடுத்துக்க சொல்றேன்,
அப்புறம் உங்களுக்கு என்ன பிரச்சினை.
அதுக்கில்லீங்க....
நீங்க கேக்குற மாதிரி பாவாடைக்கு அளவெடுக்கனும்னா.....
என்று இழுத்தேன்.
உடனே அந்தப் பெண், என்ன உள்பாவாடையோட நிக்கனுமா....
பரவாயில்லை நீங்க அளவு எடுத்துக்கங்க.
நான் கிளம்பி வர்றேன் என்று ஃபோனை வைத்து விட்டாள்.
நான் சலிப்புடன் ஃபோனை பாக்கெட்டில் போட்டேன்.
என்ன தம்பி அவர்களே, இன்றைக்கு யார் முகத்தில் விழித்தீர்கள்.....?
சாந்தி அக்கா நக்கலாக கேட்டாங்க.
நான் எரிச்சலோடு அவங்களை பார்த்தேன்.
எல்லாம் உங்களால வர்றது.....
நான் பாட்டுக்கு செவனேன்னு அளவெடுத்து தைச்சுகிட்டு இருந்தேன்.
நீங்களும் இந்த பத்மினி அக்காவும் பேசி பேசியே,
என்னைய ஒரு மாதிரி ஆக்கீட்டிங்க.....
இப்ப எனக்கு அளவெடுக்கனும்-னாலே
சங்கட்டமா இருக்கு..... என்றேன்.
ஏய்... நான் என்ன பண்ணேன்.
எதுக்குடா என்கிட்டே கோவிச்சுக்கிறே.....?
ஆமா.... மொதல்ல எல்லாம் அளவு எடுக்கும் போது,
மனசுல ரசனைங்கிற ஒன்னை தவிர பெருசா வேற எதுவும் இருக்காது.......
ரம்பையே வந்து நின்னாலும் அசராம அளவெடுப்பேன்.....
இப்ப என்னடான்னா...... ரொம்ப ஒரு மாதிரியா இருக்குது......
தப்பு தப்பா தோனுது......
உடனே சாந்தி அக்கா,
ஏய்..... என்னடா நீ.... இப்படி இருக்கே....
எத்தனையோ பசங்களுக்கு சேலை மடிப்பை,
பாக்குற சந்தர்ப்பம் கூட கிடைக்க மாட்டேங்குது.
ஆனா உனக்கு என்னடான்னா...,
பொம்பளைங்க கூசாம உன் முன்னால,
நீ எப்படி நிக்க சொல்றியோ அப்படி எல்லாம் நிக்கிறாங்க....
நீ என்னடான்னா சந்தர்ப்பம் கிடைச்சும்,
நீ அதை பயன்படுத்திக்க மாட்டேங்குறே....
நீ வேஸ்ட்டுடா.... இதே நான் ஆம்பளையா இருந்து
உன் இடத்துல நான் இருந்தேன்னா,
என் லெவலே வேறே.......
நான் இப்படி அடக்கிகிட்டு இருக்குறதுனால தான்,
பொம்பளைங்க நம்பிக்கையோட இங்க வர்றாங்க.
அதனால தான் நம்ம பொழப்பு ஓடுது....
அதை புரிஞ்சுக்கங்க முதல்ல.... என்றேன்.
நீ இப்படி இருக்கிறதுனால எல்லாம் ஒன்னும் பொழப்பு ஓடலை...
பர்ஃபெக்டா தைச்சு, சொன்ன டைம்ல குடுக்கறதுனால தான்
பொழப்பு நல்லா ஓடுது.....
இப்படி நானும் அக்காவும் சண்டை போட்டுகிட்டு இருக்கும் போதே,
அந்தப் பெண் கேட்டை திறந்துகொண்டு உள்ளே வந்தாள்.
நாங்கள் சண்டையை நிறுத்திகிட்டோம்.
அந்தப் பெண் தான் கொண்டு வந்த துனியை,
டேபிள் மீது எடுத்து வைத்தாள்.
அது ஒரு ஃபாரின் துனி. இழுத்தால் கொஞ்சமா
விரிஞ்சு குடுக்குற மாதிரி துனி.
இது அந்த மாதிரி ஃபேஷனான உயரப் பாவடைக்குன்னே வர்ற துனி.
இதை எடுத்து ஒரு வருஷம் ஆகுதுங்க....
நல்ல டைலர் கிடைக்காதனால தைக்க குடுக்காம வச்சிருந்தேன்.
மலேசியா கார அக்கா உங்ககிட்ட தைச்ச ப்ளவுசை,
கொஞ்சம் முன்னாடி தான் போட்டுட்டு வந்து காட்டுனாங்க.
அதை பார்த்ததும் தான் எனக்கு இந்தப் பாவாடையை உங்ககிட்டே
தைக்க கொடுக்கலாம்னு தோணுச்சு....
நல்லா சூப்பரா தைச்சு குடுங்க.... என்றாள்.
அந்தப் பெண் காலையில வந்ததை விட இப்ப கொஞ்சம் அழகாக தெரிந்தாள்.
கொஞ்சம் சிரத்தை எடுத்து தன்னை அழகு படுத்தியிருந்தாள்.
ம்ம்... சொல்லுங்க... எந்த மாதிரி மாடல்ல தைக்கனும்.... என்றேன்.
அந்தப் பெண் பைக்குள் இருந்து ஒரு புக்கை எடுத்தாள்.
உடனே சாந்தி அக்கா எழுந்திரிச்சு வந்துட்டாங்க.
அது ஒரு ஹிந்தி சினிமா மாத இதழ்.
அதுல பிரியங்கா சோப்ரா போட்டிருந்த ஒரு பாவாடையை காட்டி,
இதுமாதிரி வேணும்.... உங்களால தைச்சு தர முடியுமா....? என்றாள்.
அது கரெக்டா தொப்புள் தெரியுற மாதிரியும்,
தொப்புள்ல இருந்து ஆரம்பிச்சு, அடி வயிரெல்லாம் ஒட்டின மாதிரி வந்து,
பாதி பட்டக்ஸ் வரைக்கும் புடிச்ச மாதிரியும் வந்து,
அதுக்கு கீழ ஃபுல்லா விரிஞ்சு வந்திருக்கும்.
இதுல முக்கால்வாசி பட்டக்ஸுல டைட் ஃபிட்டிங் முடிஞ்சு,
முடியற இடத்துல ஒயிட் கலர் துனியில பீடிங் மாதிரி கொடுத்துட்டு,
அதுக்கு கீழே வர்றது எல்லாம்,
ஒரு ஜானுக்கு ஒரு ஜான் ஃப்ரில் வர்ற மாதிரி தைச்சிருந்தது.
இதுக்கு எந்த மாதிரி அளவு கொடுக்கனும்னு,
சாந்தி அக்காவுக்கு தெரியும்.
அவங்க முகத்துல ஒரு நமட்டுச் சிரிப்பு இருந்துச்சு.
தைச்சுக்கலாம், ஆனா நீங்க கேக்குற டைம்ல தர முடியாது.
பரவாயில்லை இதை நீங்க மெதுவாவே குடுங்க....
அளவு மட்டும் இப்ப எடுத்துக்கங்க.... என்றாள்.
இதே மாதிரி தான் வேணுமா....? என்றேன்.
ஆமா.... இதே மாதிரி தான் வேணும். ஏன் அப்படி கேக்குறீங்க...?
இல்லை கொஞ்சம் பட்டக்ஸ் கிட்ட லூஸ் இருந்தா பரவாயில்லையா...?
ம்ஹும்... ம்ஹும்.... எனக்கு இதே மாதிரியே,
அடி வயிறு, இப்படி ஒட்டின மாதிரி தான் வேணும்.
நான் வயிறை தொப்பை போடாம மெயின்டைன் பண்றதே அதுக்காகத்தான்.
அப்படீன்னா நீங்க ஜட்டியோட நின்னுதான் அளவு கொடுக்கனும்...
ஜட்டியோடயா.....?
ம்ம்... ஆமாம். ஜட்டியோடதான்.
ஐய்யையோ.... நான் உள்ளாற ஒன்னுமே போடலையே,
வெறுமனே பாவாடை மட்டும் தான் போட்டிருக்கேன்.
அப்ப பொறுமையா வீட்ல போய் ஜட்டி போட்டுட்டு வாங்க.
அப்புறம் அளவு எடுத்துக்கலாம் என்றேன்.
அந்தப் பெண் கொஞ்ச நேரம் யோசிச்சுகிட்டு இருந்துட்டு,
பிறகு சாந்தி அக்காவை கொஞ்சம் தள்ளி கூட்டிகிட்டு போய்,
காதுல ஏதோ சொன்னாள்.
பிறகு சாந்தி அக்கா என்னிடம் வந்து,
அவங்க இருக்கிற ஜட்டியை எல்லாம்,
டேட் ஆகிற போது போட்டு போட்டு,
அந்த இடமெல்லாம் கறை கறையா இருக்குதாம்.
நான் வேணும்னா நியூடா நிக்கிறேன்,
நீங்க வந்து அளவு எடுத்துக்கங்க-ன்னு,
என்னைய அளவெடுக்க சொல்றாங்கடா.... என்றார்கள்.
ரொம்ப சந்தோஷம், நீங்களே அளவெடுத்து சொல்லுங்க,
நான் இங்க நின்னு எழுதிக்கறேன்.... என்றேன்.
ஏய்.... என்ன விளையாடுறியா...? என்னால எல்லாம் முடியாது....
எனக்கு ஃபர்ஸ்ட் டேப்பே பிடிக்க தெரியாது.....
நீயா இருந்தால் உடம்புல பேனாவால மார்க்
எல்லாம் பண்ணி அளவெடுப்பே... என்றார்கள்.
அப்ப அவங்களை போய் பக்கத்துல இருக்கிற ஏதாவது கடையில,
ஒரு ஜட்டி வாங்கி வந்து போட்டுகிட்டு
அப்புறமா அளவு கொடுக்க சொல்லுங்க..... என்றேன்.
அதையும் நான் சொல்லிட்டேன்.
அவங்க சுத்தமா காசே கொண்டு வரலையாம்டா......
இப்ப என்னைய என்ன பண்ண சொல்றீங்க....? என்றேன்.
நாம மட்டும் தானே இருக்கோம்... பேசாம அளவெடுத்துக்க....
லூசு மாதிரி பேசாதக்கா....
இப்ப நாம என்ன திருட்டுத்தனமா பண்றோம்.
யாருக்கும் தெரியாம செய்யறத்துக்கு.....
இது நம்ம தொழில்... அதை மொதல்ல புரிஞ்சுக்கங்க.....
இதெல்லாம் உங்களுக்கு எங்க புரிய போகுது...
போங்க போங்க வர்றேன்...
அந்த பொண்ணுக்கு சங்கட்டமா இல்லாம இருந்தா சரி..... என்றேன்.
மனசுகுள்ள ஒன்னும் இல்லைன்னாலும்,
புதுசா ஏதோ ஒரு வித உணர்வு வந்த மாதிரி தெரிஞ்சுது.
நான் உள்ளாற போன போது,
அந்தப் பெண் தன் புடவையை அவிழ்த்து கொண்டு இருந்தாள்.
சாந்தி அக்கா அவளுக்கு பக்கத்தில் நின்றபடி இருந்தாங்க.
அந்தப் பெண் கொஞ்சம் கூச்சத்துடன் புடவையை அவிழ்த்து,
அருகில் இருந்த தட்டி மேல் போட்டு விட்டு பாவாடையை
அவிழ்க்க போனாள்.
நான் அதை அவிழ்க்க வேண்டாம் என்று கூறிவிட்டேன்.
வெறுமனே ப்ளவுஸ், பாவாடையில் தங்க விக்ரகமாக நின்றாள்.
ஒட்டிய வயிறுடன் ஜீனத் அமன் போல காட்சி தந்தாள்.
நான் அளவெடுப்பதற்க்காக, அவள் முன் மண்டியிட்டு அமர்ந்தேன்.
அவளது மர்ம ஸ்தான பகுதியில் இருந்து,
உயர்ந்த மெல்லிய சென்ட் மணம் வீசியது.
ஒருவேளை தெரிஞ்சே பண்றாளோன்னு சந்தேகம் வந்தது.
எதுவா இருந்தா நமக்கென்ன என்று என் சந்தேகத்தை உதறி விட்டுட்டு,
டேப்பை தொப்புளுக்கு கீழே நாலு விரல்கடை கேப் விட்டுட்டு,
பிறப்பு உறுப்பு வரை அளந்தேன்.
கை பிறப்பு உறுப்பில் இடித்தது.
உள்ளே முடி நிறைய முளைத்திருக்கும் போல.
பொசு பொசுவென்று இருந்தது.
நான் டேப்பை நகர்த்தாமல்,
இடுப்பு உயரம் இவ்வளவு இருந்தால் போதுமா என்று கேட்பதற்காக,
நிமிர்ந்து அந்தப் பெண்ணின் முகத்தை பார்த்தேன்.
அந்தப் பெண் கண்களை சுருக்கி மூடியபடி,
எதையோ அனுபவிப்பதை போல் இருந்தாள்.
நான் எதுவுமே பண்ணலை.
அதுக்குள்ளே இந்தப் பொண்ணு ஏன் கண்ணை மூடிகிச்சு...?
ஏங்க இடுப்பு உயரம் இங்க இருந்து ஆரம்பிச்சா போதுமா...? என்றேன்.
அந்தப் பெண் டக்குன்னு கண்ணை திறந்து குனிஞ்சு பார்த்தாள்.
இன்னும் கொஞ்சம் மேலே வைங்க என்றாள்.
நான் டேப்பை மேலே ஏற்றி தொப்புளுக்கு ஒரு விரல் கீழே வைத்தேன்.
இப்பொழுது தொப்புளில் என் விரல்கள் பட,
மீண்டும் கண்ணை சொருகினாள்.
இது போதுமா...? என்றேன்.
குனிஞ்சு பாத்துட்டு, ம்ம்... போதுங்க.... என்றாள்.
டேப்பை தொப்புளுக்கு கீழ வைத்த இடத்திலிருந்து
பிறப்பு உறுப்பு வரை அளந்தேன்.
இந்த முறை பிறப்பு உறுப்பில் விரல்கள் நல்லாவே உரசியது.
லேசா காலை அகட்டுங்க என்றேன்.
இப்ப டேப்பை பாவாடையோடு சேர்த்து பிறப்பு உறுப்பில் வைத்து,
உள் பக்கமாக லேசாக அழுத்தி அளவெடுத்தேன்.
பாவாடையை அழுத்தியதால் பிறப்பு உறுப்பில் இருந்து
வழவழப்பான திரவம் கசிந்து பாவாடையை,
வட்டமாக ஈரமாக்கி இருந்தது.
நான் விரலை நகர்த்தாமல் அழுத்திய படியே வைத்துக் கொண்டு,
சாந்தி அக்காவை பார்த்து,
இடுப்புல இருந்து பிட் வரைக்கும், ம்ம்.... ஆறு இன்ச் என்றேன்.
அவங்க சிரித்துக்கொண்டே எழுதினாங்க.
அந்தச் சிரிப்பின் அர்த்தம் எனக்கு புரிஞ்சுது.
நான் கண்டுக்காம தொடர்ந்து அளவு எடுத்தேன்.
பிறகு இடுப்பு சுத்தளவு அளந்து முப்பத்தி ரெண்டு இன்ச் என்றேன்.
பிறகு பட்டக்ஸ் சுத்தளவு பாக்க,
அரை பட்டக்ஸுல டேப்பை சுத்தி கொண்டு வந்து,
பட்டக்ஸை கையால தடவியபடியே டேப்பை
நழுவாமல் பிடித்துக் கொண்டு,
மீண்டும் பிறப்பு உறுப்பு மேலேயே நிறுத்தினேன்.
இந்த முறை இன்னும் கொஞ்சம் அதிகமா ஈரமாகி இருந்தது.
ஏங்க.... வயித்தை கொஞ்சம் எக்குங்க.... என்றேன்.
அந்தப் பெண் வயித்தை எக்க நான் டேப்பை
இன்னும் நல்லா உள்ளே அழுத்தி வைத்தேன்.
கையெல்லாம் வழவழவென்று திரவம் அப்பிக் கொண்டது.
அவ்வளவுதான் எக்க முடியுமா...? என்றேன்.
அந்தப் பெண் எக்குறேன்னு சொல்லி வயித்தை உப்ப தான் செய்தாள்.
நானும் ஒரு நாலு முறை சொல்லிப் பார்த்தேன்.
நல்லா இந்த அளவுக்கு வயித்தை உள்ளே தள்ளுங்க என்று,
நான் அவங்க வயித்துலயே கையை வச்சு தள்ளி காட்டினேன்.
அந்த இடம் நற நறன்னு இருந்ததை கவனிச்சேன்.
அது அந்தப் பொண்ணோட பிறப்பு உறுப்பு.
மண்டி போட்டு உடக்கார்ந்தபடி உள்ளங்கையால தள்ளுனதுனால,
உள்ளங்கை எல்லாம் வழவழன்னு ஒட்டிகிச்சு.
ஆனா அந்தப் பெண் எதுவுமே சொல்லலை.
அமைதியாவே இருந்தாள்.
ஏங்க நீங்க கேட்கிற மாதிரி வயிரை ஒட்டி ஸ்கர்ட் வரனும்னா...
வயித்தை உள்ளாற தள்ளுனா தான் உண்டு.
அப்பதான் அளவு சரியா வரும்.
இல்லைன்னா இந்த இடம் லூஸ் கொடுத்திடும்.
தொள தொளன்னு ஆயிடும்.
அப்புறம், ஃப்ரில் வச்ச ஸ்கர்ட்ல
இதை பிரிச்சுட்டு தைக்கிறதுங்கறது ரொம்ப கஷ்டம்.
நான் உங்களுக்கு உதவி பண்றதுக்கு தான்,
பாவாடையை கழற்றாம அளவு எடுக்கிறேன் புரிஞ்சுக்கங்க..... என்றேன்.
என்னால இதுக்கு மேல வயிற்றை எக்க முடியலை....
வேணும்னா பாவாடையை தூக்கிக்கிறேன்.
நீங்க அளந்துக்குறீங்களா....? என்றாள்.
நான் சாந்தி அக்காவை பார்த்தேன்.
எனக்கென்ன தெரியும். உனக்கு அந்த அளவு ரொம்ப முக்கியம்னா
அவங்க சொல்ற மாதிரியே எடுத்துக்க..... என்றார்கள்.
சரி... அப்புறம் வேற வழி.....
ம்ம்..... தூக்குங்க.... என்றேன்.
நான் இன்னமும் மண்டியிட்டு தான் அமர்ந்து இருந்தேன்.
அந்தப் பெண் தன் பாவாடையை மேலே சுருட்டியபடி,
வயிற்றுக்கு மேலே தூக்கிப் பிடித்துக் கொண்டாள்.
என் முகத்துக்கு நேரே அந்த மர்ம பிரதேசத்தின்
க்ளோசப் காட்சியில் நான் என் மனக் கட்டுப்பாட்டை,
கிட்டத்தட்ட இழக்கிற அளவுக்கு போயிட்டேன்.
அந்தப் பொண்ணுக்கு அந்த இடத்துல
பயங்கரமா காடாட்டம் முடி முளைச்சிருந்தது.
சாந்தி அக்கா பார்த்துட்டு வாயடைச்சு போயிட்டாங்க.
ஏற்கெனவே அந்தப் பொண்ணு நல்ல கலர்.
இதுல அந்த இடம் வெயில் படாத இடம்ங்கிறதால,
பாக்கும் போதே அந்த இடம் வழு வழுப்பா, நல்ல சைனிங்கா,
நெகு நெகுப்போட இருந்துச்சு.
அதுல கருகரு கருன்னு அடர்த்தியா,
நல்லா கொச கொச கொசன்னு சுருள் சுருளா இருந்துச்சு.
கொஞ்சம் நேரம் என்னை மறந்து அதையே பாத்துகிட்டு இருந்தேன்.
இதுக்கு தான் இப்படி நியூடா அளவெடுக்க ஒத்துக்கறதே இல்லை.
என் வாழ்க்கையில இது ரெண்டாவது தடவை.
ஆனால் எங்க அப்பாவுக்கு இது மாதிரி பல தடவை நடந்திருக்கு.
சடக்குனு ஞாபகம் வந்தது.
ஐயோ என்ன காரியம் பண்ணிகிட்டு இருக்கோம்....னு தோனவும்,
டக்குன்னு அளவு எடுக்க ஆரம்பிச்சேன்.
அக்கா பழசை அழிச்சுடுங்க, திரும்ப அளவு குறிச்சுக்க..... என்றேன்.
அவங்களும் மரியாதையாக சரி தம்பி என்றார்கள்.
இடுப்பு முப்பது இன்ச்.....
ம்ம்... சரி.....
இடுப்பு உயரம்னு சொல்லிட்டு திரும்பி தொப்புளுக்கு
கீழே ஒரு விரல் அளவு விட்டுட்டு அளந்தேன்.
இந்த முறை பிறப்பு உறுப்பு வரை டேப்பை கொண்டு போன போது,
சொத சொத சொதன்னு ரொம்ப ஈரமா இருந்துச்சு.
டேப்பை அந்த இடத்துல அழுத்தி பிடிக்கும் போது
விரலெல்லாம் ஈரமாயிடுச்சு.
நான் துனி ஒன்றை எடுத்து என் விரலை துடைச்சு கிட்டேன்.
அதே துனியில அந்த இடத்தையும் துடைச்சு விட்டேன்.
அதுக்கும் அந்தப் பொண்ணு ஒன்னும் சொல்லலை.
எட்டு இன்ச் எழுதிக்கங்க....
ம்ம்...
பட்டக்ஸ் சுற்றளவுன்னு சொல்லிட்டு டேப்பை பட்டக்ஸை
சுற்றி கொண்டு வந்துட்டு, டேப்பை கரெக்டா ஒழுங்கா இருக்கான்னு
ஒரு முறை பட்டக்ஸை தடவியபடி செக் பண்ணி பார்த்தேன்.
சாஃப்டா மெது மெதுன்னு, வெல்வெட் மெத்தையை தொடுற மாதிரி இருந்துச்சு.
முப்பத்தி ஆறு எழுதிக்கங்க.....
ம்ம்.... என்றார்கள்.
ரைட் சைடு தொடை உள் அளவு.....ன்னு சொல்லிட்டு,
டேப்பை பிறப்பு உறுப்பை ஒட்டி விட்டு
ஒரு தொடையை மட்டும் சுற்றி அளந்தேன்.
அளக்கும் போது விரல் பிறப்புறுப்பின் பிளவுக்குள் உரசியது.
இன்னும் வழவழன்னு வந்துகிட்டு தான் இருந்தது.
லேசா காலை அகட்டுங்க என்றேன்.
அந்தப் பெண் காலை ரொம்ப அகட்டி வச்சா.
விரல் பிறப்புறுப்புக்கு உள்ளாறயே போயிடுச்சு.
நான் கையை எடுக்கலை.
எடுக்காமலேயே அவ்ளோ இல்லைங்க லேசா விரிங்க போதும் என்றேன்.
உடனே அவள் டக்குன்னு காலை சேர்த்துட்டா.
என் விரல் பிறப்புறுப்புக்கு உள்ளாற மாட்டிகிச்சு.
விரலை வெளியே உருவ பார்த்தேன்.
பசைக்குள்ள மாட்டிகிட்ட மாதிரி ஒட்டிகிட்டு இருந்துச்சு.
மொட்டு மாதிரி ஏதோ தடிமனா ஒன்னு
விரல்ல நல்லா அழுந்திகிட்டு இருந்துச்சு.
கொஞ்சம் கஷ்டப்பட்டு விரலை வெளியே எடுத்துகிட்டேன்.
ரைட் தொடை உள் அளவு இருபத்தி ஓரு இன்ச்....
ம்ம்...
லெப்ட் உள் அளவு அதே இருபத்தி ஒன்று தான்....
ம்ம்....
வெளி உயரம்னு சொல்லிட்டு பட்டக்ஸுல இருந்து
பாதம் வரைக்கும் அளந்து முப்பத்தி எட்டு... என்றேன்.
ம்ம்....
மொத்த உள் உயரம்னு சொல்லிட்டு டேப்பை பிறப்புறுப்புல இருந்து
உள் பக்கமா பாதம் வரைக்கும் அளந்தேன்.
விரல் எல்லாம் திரும்பவும் ஈரமாயிடுச்சு.
முப்பத்தி நாலு இன்ச் என்று சொல்லிட்டு எழுந்தேன்.
அந்த பொண்ணு பாவாடையையே வாங்கி அவள் முகத்தை பாத்துகிட்டே,
விரலை துடைச்சு கிட்டேன்.
அவள் தலையை குனிஞ்சுகிட்டா.
நான் எதுவும் பேசாமல் போய் மெஷின்ல உக்காந்து கொண்டேன்.
என் அக்காவிடம் ஏதோ சொல்லிக் கொண்டு இருந்தாள்.
பிறகு என்னிடம் வந்தாள்.
நான் முகத்தை கூட பாக்கலை.
வர்ற வெள்ளிக் கிழமை வாங்க வாங்கிக்கலாம் என்றேன்.
ம்ம்... சரிங்க. அளவெல்லாம் சரியா எடுத்துகிட்டீங்க தானே....
ம்ம்... எடுத்துகிட்டேனே அதுல என்ன சந்தேகம்.... என்றேன்.
இல்லை சும்மாதான் கேட்டேன்.
அப்படி ஏதாவது விட்டு போயிருந்தா என் நம்பருக்கு ஃபோன் பண்ணுங்க
நான் திரும்ப வர்றேன்..... என்றாள் கொஞ்சலாக.
இவள் வேணும்னே தான் வந்திருக்கிறாள் என்று எனக்கு புரிஞ்சு போச்சு.
சரி... வாங்க...ன்னு சொல்லி ஒரு வழியா அனுப்பி வைத்தேன்.
அநதப்பொண்ணு போனாளோ இல்லையோ.....
இந்த பக்கம் சாந்தி அக்கா வேலையை காட்ட ஆரம்பிச்சுட்டாங்க.
எல்லா அளவும் எடுத்துக் கொண்டீர்களா பிரபு....?
ஏதாவது விட்டுப் போயிருந்தா
என் நம்பருக்கு ஃபோன் பண்ணுங்க பிரபு.....
நான் ஓடோடி வந்து விடுவேன்.....
எனக்கு வந்த எரிச்சல்ல கையில கிடைச்ச நூல் கண்டை எடுத்து,
அவங்களை நோக்கி வீசினேன். நகர்ந்து கொண்டார்கள்.
ஏன்டா... அளவெடுக்கறேன்னு சொல்லி,
அவளை தடவி தடவி ஒரு பிட்டு படமே ஓட்டிட்டீயேடா....
அதுவும் அக்கா முன்னாடியே.... இது நியாயமா பிரபூ......
வெறுப்பேத்தாத-க்கா..... அது தொழில்.
ஏன் பட்டக்ஸுல டேப் நிக்காதோ....
ஐயா கையை வச்சு தடவி விட்டால் தான் டேப் ஒழுங்கா நிக்குமோ......
அக்கா நீங்க ரொம்ப அபத்தமா பேசறீங்க..... இது தப்பு.....
அப்ப உன் கையை மட்டும் துடைச்சுக்க வேண்டியது தானே.
எதுக்குடா அவளுக்கும் சேர்த்து துடைச்சு விடறே.....
உங்க முன்னாடி அவங்களை துடைச்சுக்க சொன்னா.....
அவங்களை காட்டி கொடுத்த மாதிரி ஆகும்.
அதனால தான் சத்தமில்லாம துடைச்சு விட்டேன்.
அதுவும் இல்லாம என் கைதான்
அதுல திரும்ப திரும்ப படற மாதிரி இருக்கு.
அதுக்காக கூட நான் துடைச்சு விட்டிருக்கலாம்.
அதுக்காக அக்கா முன்னாடியேவா செய்வாங்க....?
அக்கா லூசாக்கா நீ..... இது நம்ம தொழில். அதை தப்பா பேசாதே.
இதையெல்லாம் பாத்தா அப்புறம் தொழிலே செய்ய முடியாது.....
ஏய்..... சும்மா தொழில் தொழில்னு கதை அளக்காதே.
எனக்கு அளவெடுத்து தைச்சு குடுன்னா தான்...
உங்களுக்கு நான் அக்காவா தோனும்.
ஆனா நீங்க அக்கா முன்னாடியே
ஒருத்தியை அம்மணமா நிக்க வச்சு அளவெடுக்கறேன்னு
சொல்லி தடவிகிட்டு இருப்பீங்க.....
கேட்டா... இது தொழில்னு சொல்லுவீங்க.
நாங்களும் நீங்க செய்யற லீலைகளை எல்லாம் வேடிக்கை பாத்துகிட்டு,
ஐயா தொழில் செய்யறாருன்னு கம்முனு இருக்கனும்.....
ஆண்டவன் உனக்கு எதுக்கு-க்கா இவ்ளோ வாயை குடுத்திருக்கான்....
வாயைப் பாரு வண்டி வண்டியா..... இப்ப உனக்கு என்னதான்-க்கா வேணும்.....?
அப்ப எனக்கும் அளவெடுத்து ப்ளவுஸ் தைச்சு கொடு.....
தைச்சு கொடுத்தா இப்படி பேச மாட்டியா...?
இல்லை பேச மாட்டேன்.....
சரி... ஒரு நாளைக்கு உனக்கு அளவெடுத்து தைச்சு தர்றேன்....
ஏன்... இன்னைக்கு என்னவாம்....?
அக்காவும் சூர்யாவும் வந்துடுவாங்க....
அவங்கல்லாம் வர்றதுக்கு சாயங்காலம் ஆகும்.....
சரி போ..........
வந்து தொலைக்கறேன்..... என்றேன்.
ஏய்.... கடமைக்கு அளவெடுக்கக்கூடாது.
சூப்பரா தைக்கனும் சொல்லிட்டேன்.
அதுக்கு நான் எப்படி அளவு கொடுக்கனும்னு சொல்லு அது மாதிரி வர்றேன்....
நான் அவங்களை ஒரு நிமிஷம் உத்து பாத்துகிட்டு இருந்தேன்.
என்ன பாக்கறே.....? என்றார்கள்.
இல்லை... ஒரு முடிவோட தான் இருக்குறீங்க போல..... என்றேன்.
ஆமா... அப்படித்தான்னு வச்சுக்க...ன்னாங்க.
நல்ல பிரேசியர் வச்சிருக்கீங்களா....?
ம்ம்.... இருக்குது......
சரி.... அதை எடுத்து போட்டுகிட்டு வந்து நில்லுங்க... போங்க.... என்றேன்.
நீ வா.... உள்ளே.... என்றாள்.
போங்க.... போய் ப்ரேசியர் போடுங்க வர்றேன்....
எல்லாம் போட்டுதான் இருக்கேன். நீ மொதல்ல வா....
சரி சரி போங்க..... வர்றேன் என்று பின்னாடியே போனேன்.