top of page

​மலைத்தேன்

காலையில் எழுந்தவுடன் பார்த்தால், நண்பனின் அக்காவும் ரெடியாகிக் கொண்டிருந்தாள். 
அத்தையை தனியாக அனுப்ப மனமில்லையா, அல்லது அத்தை மேல் நம்பிக்கை இல்லையா என்று தெரியவில்லை. 
எதுவாக இருந்தாலும் சரி, எனக்கு ஒன்றும் பிரச்சினை இல்லை. அடுத்த பத்து நிமிடத்தில் குளித்து முடித்து நான் ரெடி. 
கடவுளுக்கு நன்றி, மழை விட்டிருந்தது.
ஆனால் நல்ல பனி மூட்டம். நண்பனிடமும், குடும்பத்தினருடனும், சொல்லிக் கொண்டு கிளம்பினோம். 
ஒரு இருபது நிமிடங்கள் நடந்திருப்போம். வீட்டில் அமைதியாக இருந்த நண்பனின் அக்கா, இப்போது நன்கு வாயடிக்க ஆரம்பித்திருந்தாள்
பனி மூட்டத்தில்  எனக்கு பாதை சற்று புரியவில்லை, முன்னால் நடந்த அத்தையின் பின்னாலேயே நடந்தேன். 
எனக்கு பின்னால் கோதை. (நண்பனின் அக்கா) 
அரைமணி நேர நடை,  ஒரு மேட்டுப்பகுதியின் உச்சிக்கு வந்திருந்தோம்.
எனக்கு சற்று ஓய்வு தேவைப்பட்டது. அவர்களும் அதற்காகவே காத்திருந்த மாதிரி சற்று அமர்ந்தார்கள். 
அது வரை அமைதியாக இருந்த அத்தை பேச ஆரம்பித்தாள்.
ஏன் கோதை உங்கம்மா திடீர்னு உன்னை, என் கூட துனைக்கு அனுப்பியிருக்கங்க...? 
ஏன் என் மேல நம்பிக்கை இல்லையா...? என்றாள்.
அப்படி இல்லை பாரு (பார்வதி), (இருவரும் ஏறக்குறைய ஒரே வயது தான்.)
ஏதாவது ஒரு ஆபத்துன்னா துனைக்கு வேணும்ல அதுக்குதான். நீ எதுக்கு பாரு.... அதைப் போய் தப்பா எடுத்துக்கிற...? 
நான் உடனே, ஆபத்தா.... ஏதாவது சிங்கம், புலி, சிறுத்தை, இருக்குதா இங்கே, என்றேன். 
உடனே பாரு, சிங்கமும் இல்லை புலியும் இல்லை..... அவ சிங்கம் புலின்னு உங்களைத்தான் சொல்றாள்.... என்றாள். 
ஏங்க...., நான் என்ன உங்க அத்தையை கடிச்சா தின்றுவிடுவேன்....  என்றேன்
தின்னுட்டா என்ன பன்றது.... என்று நண்பனின் அக்கா,  கோதையின் பதில் விணயமாக வரவும்,
நான் அமைதியானேன்.
சரி போகலாமா, இன்னும் இரண்டு மணிநேரம் ஆகும் கீழே போவதற்கு. மழை வராமல் இருந்தால் நல்லது. 
என்னதான் மழைக் கடுதாசி கொண்டு வந்து இருந்தாலும், பெரிய மழைவந்தால் தொப்பளா  நனஞ்சு போய்டுவோம்..., என்றாள் பாரு அத்தை.
மெதுவாக சரிவில், இறங்க ஆரம்பித்தோம். சிறிது நேரத்தில் உயர்ந்த மரங்களுக்கு இடையே நடந்து கொண்டிருந்தோம். எங்களை சுற்றிலும் காட்டுப்பூச்சி கத்தும் சத்தமும், அவ்வப்பொழுது ஒன்றிரண்டு பறவைகள்
கத்துற சத்தமும் கேட்டுக் கொண்டிருந்தது. காட்டுக்கே உரிய அந்த காட்டு செடிகளின் வாசனை எங்கும் நிறைந்து இருந்தது. ஒரு அரைமணி நேரம் போயிருக்கும், மேகம் இருட்ட தொடங்கியது. மாலை  ஆறு மணி போல் காட்சியளித்தது. சற்று விரைவாக நடக்க தொடங்கினோம். 
இங்க அப்பப்ப வேட்டைக்கு வர்றவங்க தங்கறதுக்காக, டெம்ப்ரவரியா, கொடி, தலைகள் வச்சு கூடாரம் மாதிரி சிம்பிளா ஏதாவது பண்ணி இருப்பாங்க.... அது மாதிரி ஏதாவது கிடைச்சா நல்லா இருக்கும்..... என்று பாரு சொன்னாள். 
ஏங்க இப்படி அடர்ந்த காட்டுக்குள்ளேயும் மழை பெய்ஞ்சா நனைஞ்சிடுவோமா...? என்றேன். 
அவ்வளவா நனைய மாட்டோம். இருந்தாலும், இலையிலே இருந்து சொட்டுற தண்ணியால 
கொஞ்சம் கொஞ்சமா நனைஞ்சுடுவோம்.... என்றாள். 
நான் மழை கோட்டை எடுத்து போட்டுக் கொண்டேன். தூரத்துல அந்தமாதிரி ஒரு சின்ன டெண்ட்டோட, டாப் மட்டும் தெரிஞ்சுது. மூவரின் கால்களும் அதை நோக்கி வேகமாக நடக்க தொடங்கின. 
அடர்ந்த மேகங்கள் அந்த காட்டை மேலும் இருட்டாக்கின. 
திடீரென்று... சட சடவென மழை பெய்ய ஆரம்பித்தது. 
போச்சு.... இங்கு மழை ஆரம்பித்தால் சீக்கிரம் விடாது.... ஏன்னா இது பள்ளத்தாக்கு பகுதி...   என்றாள் பாரு. 
கிட்டத்தட்ட அந்த டெம்ப்ரவரி டாப்பை நெருங்கி இருந்தோம்.
இன்னும் சிறிது தூரம் தான் போய்விடலாம். ஒன்னும் பிரச்சினை இல்லை. 
மரங்கள் அடர்ந்து இருப்பதால் பெருசா ஒன்னும் நனைஞ்சிட மாட்டோம். 
நல்லவேளை மழை பெய்ததால் பனி இல்லை, பாதை நல்லாவே கண்ணுக்கு தெரிந்தது. 
மலை சரிவின் விளிம்பில்,  ஒரு இருபது அடி வித்தியாசத்தில் பாதை சென்று கொண்டிருப்பது தெரிந்தது. 
மழை நன்றாக பெய்ய துவங்கியது. அப்பாடா ஒரு வழியா அந்த டாப்புக்குள்ளே வந்து விட்டோம்.
நாங்கள் மரங்களுக்கு இடையே நடந்ததால் பெரிதாக  ஒன்றும் நனையவில்லை. 
ஜோ...வ்வென மழையின் சப்தம் காட்டையே அதிரவைத்துக் கொண்டிருந்தது. 
இந்த அடர்ந்த காட்டிற்குள் நாங்கள் மூவர் மட்டும் செல்வது சற்று பயமாக இருந்தது.
நான் அவ்வப்பொழுது எனது கேமராவில் அடர்ந்த காட்டை படம் பிடித்து கொண்டேன். 
குளிருக்கு.., உடலில் மெல்ல நடுக்கம் ஏற்பட ஆரம்பித்தது. கைகள் ஏற்கனவே மரத்துப்போக ஆரம்பித்திருந்தது. 
எங்கோ விழுந்த இடியின் ஓசை ஒட்டுமொத்த காட்டையே அதிரவைத்தது. 
திடீரென பாரு அத்தை கீழே விழாத குறையாக உட்கார்நதாங்க. 
நான் புரியாமல் நின்றேன், என்னங்க ஆச்சு.... என்று கேட்க, 
கால் குளிருக்கு குரக்கொளி பிடித்துக் கொண்டது (விருத்துக் கொண்டது) என்றார்கள். 
வலியின் வேதனை தாங்க முடியாமல், கண்ணுல இருந்து தண்ணீர் கடகட கடவென வழிந்தது. 
பார்க்கவே பாவமாக இருந்தது. 
எனது  பேக்கை திறந்து ஆயின்மென்ட் எடுத்துக் கொடுத்து கோதையை தடவிவிட சொன்னேன். 
அவளோ...,  தனக்கு சரியாக தடவ வராது என்றாள். 
அவசரத்திற்கு தப்பு இல்ல நீங்களே தடவிவிடுங்கள் என்றாள்.
அவள் வேண்டும் என்றே சொல்கிறாள் என்று தோன்றியது.
பாரு அத்தையோ வலியில் துடித்தாள். (எல்லோருக்கும் கிட்டத்தட்ட ஒரே வயதுதான்)
நான், என்ன செய்வது என்று தெரியாமல் முழித்தேன்.
பாரு, கோதையை சைகையில் அழைத்தாள், கோதை குனிந்து என்ன என்று கேட்க, அவள் கோதையின் காதில் 
ஏதோ சொன்னாள். 
நான் என்ன என்று கேட்க, 
அவள் பாருவே தடவிக்கிறாளாம், மருந்தை கொடுங்க என்றாள். 
நான் கொடுத்தேன். வாங்கி கொண்டு என்னை அந்தப் பக்கமாக திரும்பி கொள்ள சொன்னாள். 
நான் லேசாக சிரித்தபடியே திரும்பி நின்றேன். 
பாரு மருந்தை அடி தொடையில் பூசிக் கொண்டாள். 
மழை பலமாக பெய்ய தொடங்கியது. இந்த மழையில போகவும் முடியாது. 
மழை அரைமணி நேரமாக பெய்து கொண்டிருந்தது. 
பாருவிற்கு வலி எப்படி இருக்கிறது என்று கேட்டேன். 
கொஞ்சமும் குறையவில்லை என்றாள். மருந்து சரியில்லை என்றாள். 
ஏங்க.... இது சூப்பர் மருந்து..... இந்த மாதிரி கால் குரக்கொளி பிடிச்சுகிட்டா... 
இந்த மருந்தை போட்டா அஞ்சே நிமிஷத்துல சரியா போய்டும்..... நீங்க என்னடான்னா இப்படி சொல்றீங்களே... 
நல்லா சூடு பறக்க தேய்ச்சு விட்டீங்களா...? என்றேன். 
தேய்ச்செல்லாம் விடலை.... சும்மா தடவிதான் விட்டேன்... என்றாள். 
நான் கோதையிடம், நீங்களாவது வாங்கி நல்லா தேய்ச்சு விடுங்க.... என்றேன். 
என்னங்க... இவ்வளவு விவரமா பேசறீங்க... நீங்களே தான் தேய்ச்சு விடுங்களேன்.... என்றாள் கோதை. 
பாருவும் இப்போது வலி தாங்க முடியாமல், பரவாயில்லை தேய்ச்சு விடுங்க... என்றாள்.
கோதையும் உடனே, நான் மட்டும்தானே இருக்கிறேன்..., பரவாயில்லை மருந்து போடுங்கள்.... என்றாள்.  
நான் மெதுவாக மண்டியிட்டு அமர்ந்தேன். 
தொடையின் அடிப்பகுதியில்தான் எப்போதும் குரக்கொளி பிடிக்கும் என்பதால், 
அவளுடைய காலை எடுத்து என் தொடை மீது வைத்தேன். புடவை பாதி அளவுக்கு நனைந்திருந்தது.
மெதுவாக புடவையை மேலே தள்ளினேன். கண்கள் ஆச்சர்யத்தில் விரிந்தன. 
மலை ஜாதி பெண் என்பதால், தொடைகள் கின்னென்று இருந்தது. 
பெண்களுக்கே உண்டான ஒரு நெகு நெகுப்பை அவள் தொடையில் உணர முடிந்தது. 
முதல் முறையாக ஒரு பெண்ணின் தொடையில் கை வைக்கிறேன். 
அந்த நொடியில் என் மனம் காம குளத்தில் விழுந்தது. 
விரல்கள் லேசாக  நடுங்கியது. அது குளிருக்கா இல்லை, 
அவளை தொடும் அந்த எதிர்பாராத சம்பவத்தினாலா என்று எனக்கு புரியவில்லை. 
அதுவரை அவள் மேல் வராத மோகம், மெல்ல வர ஆரம்பித்தது.  

மலைத்தேன் - 01

முதல் முறையாக ஒரு பெண்ணின் தொடையில் கை வைக்கிறேன். 
அந்த நொடியில் என் மனம் காம குளத்தில் விழுந்தது. 

ஒருவேளை யூரின் போனபோது, இருவரும் ஒருவருக்கொருவர் பேசி முடிவு பண்ணி இருப்பாங்களோ
என்று எனக்குள் ஒரு சந்தேகம் தோன்றியது. அனால் இருவரையும் பார்த்தால் அப்படி தெரியவில்லை, 
ஒருவர் செய்வது ஒருவருக்கு தெரியாதபடிதான் நடந்து கொண்டனர்.
எனக்கோ இது புது அனுபவமாக இருந்தது. 
மனசு அடுத்த கட்டத்தை நோக்கி நகர தொடங்கியது. 
காட்டு வழி பயணம் ஒரு வழியாக முடிவிற்கு வந்தது. 
அடர்ந்த காடும், அதன் மரங்களும் முடிந்து, கீழே சிறிது தூரத்தில் அவர்கள் சொன்ன ஆறு தெரிந்தது. 
மனதில் சந்தோஷம் வரும் வேளையில்..., தலையில் இடி விழுந்தது போல் மூவரும் அதிர்ச்சி அடைந்தோம்.
காரணம் ஆற்றில் வெள்ளம் பெருக்கெடுத்து ஓடியது. 
ஆற்றிற்க்கு அந்தப்புறம் கொஞ்சம் தூரத்தில் வீடுகள் தெரிந்தது. மழையும் நின்றபாடில்லை. 
காலை 9-30 மணி சுமாருக்கு ஆரம்பித்த மழை இன்னும் ஓயவில்லை. 
அந்த வீடுகளில் இருந்து பார்த்தாலும் நாங்கள் தெரிவதற்கு சான்சே இல்லை.
அப்படியே தெரிந்தாலும், யாராலும் எங்களை வந்து அழைத்து செல்ல முடியாது. 
ஏனென்றால், ஆற்றில் அவ்வளவு வெள்ளம் போய் கொண்டு இருந்தது. 
மழை விட்டால் தான் போகமுடியும். அப்படியே மழை விட்டாலும், அப்பவும் உடனே போகமுடியாது.  
ஆற்று வெள்ளம் ஓய குறைஞ்சது ஒரு ஏழு மணி நேரமாவது ஆகும் என்றாள் பாரு. 
ஆற்றை கடப்பதற்கு வசதியா, ஆற்றுக்கு குறுக்கே நாலு மரம் வெட்டி போட்டு இருக்கும். 
ஆனால் வெள்ளம் அதுக்கு மேல ஓடுது. தண்ணீரின் வேகம் குறையவும், அந்த மரங்கள் வெளியே தெரியவும், 
எப்படியும் கண்டிப்பாக மழை விட்டு, ஒரு நாலு மணி நேரமாவது ஆகும். 
மழையோ விடுவது போல் இல்லை. முதன் முதலாக சற்று பயம் தோன்றியது. 
அதை பாரு கவனித்து விட்டாள்.
பயப்படாதீர்கள், இங்கிருந்து சைடுல ஒரு அரை கல் தூரம் போனால், ஒரு பழைய ஏசு நாதர் கோயில் உள்ளது. 
மழை விடும் வரை அங்கு இருக்கலாம், மழை விட்டதும் கிளம்பலாம் என்றாள். 
அங்கு செல்ல அரைமணி நேரம் ஆனது. 
அது ஒரு பழைய கருங்கல்லால் கட்டப்பட்ட ஒரு சிறிய அறை போல் தோன்றியது. 
மூன்று புறமும் கருங்கல்லால் அடைத்து வாசல் பகுதியில் ஜன்னல் போல ஒரு பெரிய சதுரமான இடத்தை காலியாக 
விட்டு வைத்து இருந்தார்கள். ஆனால் உள்ளே ஏசு நாதரை காணவில்லை. 
அறைக்கு வெளியே, அதன் கூரையில் ஒரு சிலுவை அடையாளம் வைக்கப் பட்டிருந்தது.
உள்ளே நுழைந்தோம். உள்ளே யாரோ கூட்டி வைத்தது போல், தரை சுத்தமாகத் தான் இருந்தது. 
சுவற்றில் ஆனிகள் போல எல் ஷேப்ல, நிறைய இரும்பு கொக்கிகள் பதித்து இருந்தார்கள்.
அங்கிருந்து பார்த்தால் தொலைவில் நாங்கள் வந்த இடம் தெரிந்தது. 
மணி ஐந்தை நெருங்கி இருந்தது. வெளியே வெளிச்சம் கம்மியாக இருந்தது. 
காட்டில் சீக்கிரம் இருட்டிவிடும் என்று தோன்றியது. பள்ளத்தாக்கு பகுதி என்பதால் கடுமையான குளிர் இருந்தது.
எப்படி சமாளிக்க போகிறோமோ தெரியவில்லை என்றேன். 
பயப்படாதீர்கள் எங்களுக்கு இது பழக்கமான ஒன்றுதான்...., நாங்கள் உங்களுக்கு துனையாக இருப்போம்..... 
இந்த பகுதியில் கொடிய மிருகங்கள் எதுவும் இல்லை, யானைகள் மட்டும் தான் இருக்கு, 
நாம இருக்க இருக்கிற இடத்துக்கு யானைகளும் வரமுடியாது. ஏன்னா...?  இது சேறு அதிகமாக இருக்கிற இடம்.... .
நம்ம மூணு பேருக்கும் போதும் கவலைப்படாதீர்கள்.... சாப்பாடு கூட இருக்கிறது, என்றாள் பாரு 
மழை முன்பை விட அதிகமாக பெய்தது. இங்கிருந்து ஆறு ஓடும் பகுதியையும் பார்க்க முடிந்தது.
எனக்கு குளிர் தாங்க முடியவில்லை பாட்டிலை எடுத்து மூன்று மொடக்கு உள்ளே ஊற்றினேன். 
கோதையிடம் நீட்டினேன், சற்றும் தயங்காமல் வாங்கி நாலு மொடக்கு உள்ளே ஊற்றினாள்,
பிறகு பாருவிடம் நீட்ட...., அவளும் வாங்கி சிறிது குடித்தாள். 
ராவா குடிக்கிற அளவுக்கு குளிரில் நடுங்கிக் கொண்டு இருந்தனர். 
மெல்ல வெளியே இருட்ட தொடங்கியது. இப்பொழுது அவர்கள் இருவருக்கும் குளிர் விட்டதோடு இல்லாமல் சற்று போதையும் ஏறியிருந்தது. நான் என் ரெயின் கோட்டை கழற்றி கருங்கல் சுவரில் இருந்த பெரிய ஆனியில் மாட்டிவிட்டு சொட்டரை எடுத்து போட்டுக்கொண்டேன். 
ஈரமான பேண்ட்டை கழற்றி பிழிந்து அதை ஜன்னல் திட்டில் காய போட்டேன். 
பிறகு கைலியை கட்டிக்கொண்டு உள்ளிருந்து ஜட்டியை கழட்டி காயவைத்தேன். 
ஈரமான துனிகளை கழற்றியவுடன் குளிர் நன்கு குறைந்ததை உணர முடிந்தது.  
நீங்கள் காய வைக்கவில்லையா? என்று கோதையிடம் கேட்டேன். 
உங்களுக்கு மாத்து துனி இருக்கு, எங்களுக்கு கொண்டு வந்த துனியும் நனைந்து விட்டது... என்ன செய்யறது என்றாள். 
இப்படியே இருந்தால் விடிவதற்குள் ஜன்னி வந்து விடும் பார்த்து கொள்ளுங்கள் என்றேன். 
இங்கு நம்மைத் தவிர, வேறு யாருமில்லை, 
எதுவாக இருந்தாலும் நாம்தான் ஒருத்தருக்கு ஒருத்தர் உதவி பண்ணி கொள்ள வேண்டும்.
ஆபத்துக்கும், அவசரத்துக்கும் தப்பில்லை அப்புறம் உங்க விருப்பம், என்றேன். 
வெளியே லேசான வெளிச்சமே இருந்தது. 
கோதை பாருவை பார்த்தாள். 
பாரு இன்னும் இருட்டட்டும் பொறு.... என்றாள். 
எனக்கு ரொம்ப குளுருதுன்னு சொல்லிட்டு, கோதை தன் புடவையை மட்டும் அவிழ்த்து அங்கிருந்த இரண்டு ஆனிகளில் முடிச்சு போட்டு காய வைத்தாள். 
பாரு அதை பார்த்து விட்டு தானும் புடவையை மட்டும் அவிழ்த்து காய வைத்துவிட்டு, 
ஜன்னல் திட்டு அருகில் நின்று வெளியே வேடிக்கை பார்த்துக் கொண்டு இருந்தாள். 
கோதை இங்கும் அங்குமாக கிடந்த சின்ன சின்ன கற்களை எடுத்து ஓரமாக போட்டுக் கொண்டிருந்தாள். 
மலை ஜாதி பெண்களுக்கு, இப்படி ஜாக்கெட்டும், பாவாடையுடனும் இருப்பது ஒன்றும் புதிதல்ல,
பழகிப் போன ஒன்றுதான். அதனால் அவர்கள் அதை பெரிதாக கண்டுகொள்ளாமல் இருந்தனர். 
எனக்குள்ளே தான் ஏதோ ஒரு சலனம் தோன்றியிருந்தது. 
திருட்டுத்தனமாக அவர்கள் இருவரின் அங்கத்தின்  மேடுபள்ளங்களை பார்வையால் விழுங்க ஆரம்பித்தேன். 
நான் இன்னொரு ரவுண்டு குடிக்க பாட்டிலை வெளியே எடுத்தேன்.      
ஆனால் அதை பாரு வாங்கி இன்னொரு ரவுண்டு குடித்தாள். 
நன்கு திரண்ட மார்பகங்கள் பாருவிற்கு, திரண்ட மார்பகங்கள் என்றால்,  பெரிய மார்பகங்கள் அல்ல. 
ஒரு நல்ல திரண்ட தேங்காய் என்ன அளவு இருக்குமோ, அதே அளவிலான  மார்பகங்கள். 
நான் அவள் மார்பகங்களை கண்கொட்டாமல் பார்த்துக் கொண்டு இருப்பதை அவள் கவனித்தாலும், 
அவள் அதை கண்டுகொள்ளாமல் இருந்தது, எனக்கு இன்னும் கொஞ்சம் தைரியத்தை கொடுத்தது. 
வெளியே லேசாக இருட்ட தொடங்கியிருந்நது. உள்ளே அரைகுறையான வெளிச்சமே இருந்தது. 
கோதை தான், குளிர் தாங்க முடியாமல் நடுங்கிக் கொண்டிருந்தாள். 
ஏங்க.... இவ்வளவு குடிச்சுமா... இன்னும் உங்களுக்கு குளிர் போகலை....? என்றேன். 
உடனே கோதை, நீங்க காய்ஞ்ச துனியை போட்டுகிட்டீங்க..... நாங்க அப்படியா இருக்கோம்...? 
ஈரமான ஜாக்கெட்டும், ஈரமான பாவாடையையும் கட்டிகிட்டு இருக்கோம்.... அப்புறம் எப்படி குளிர் போகும்.... என்றாள். 
ஏய்.... நாம மூனு பேர் மட்டும் தானே இருக்கோம், சங்கோஜப்பட்டு குளுருல உடம்பை கெடுத்துக்காதீங்கன்னு 
அவர்தான் ஏற்கெனவே சொல்லிட்டாரே......டீ...  
குளுரு தாங்க முடியலேன்னா, கழட்டி போட்டுட்டு உக்காரு. 
அதான் இருட்டிப்போச்சே அப்புறம் என்னத்துக்கு தயங்கறே...? என்று சொல்லிக் கொண்டே 
தன் ஜாக்கெட்டையும் பாவாடையையும் கழட்டி ஜன்னல் திட்டில் காயவைத்தாள். 
நன்றாக இருட்டியிருந்ததால் எதுவும் என் கண்ணுக்கு தெரியவில்லை. 
சிறிது நேரம் அமைதியாக சென்றது. 
அப்புறம் பட் பட்டென்று சன்னமான ஓசை கேட்டது. ஓ... கோதையும் ஜாக்கெட்டை கழற்றுகிறாள் என்று புரிந்தது. 
இந்த அடர்ந்த காட்டுக்குள் மின்னல் வெளிச்சம் கூட கம்மியாக தான் வந்தது. 
அப்படி வந்த வெளிச்சத்தில் பாருவின் நிர்வாண உடம்பு, ஒரு வினாடி கண்ணுக்கு காட்சி தந்து மறைந்தது. 
கோதையை காணவில்லை. புடவைக்கு அந்தப் பக்கமாக நிற்பாள் போல, என்று நினைத்துக் கொண்டேன். 
சற்று நேரம் போன பின், பாரு எனக்கு பக்கத்தில், சைடில் இருந்த சுவரில் சாய்ந்து அமர்ந்து கொண்டாள். 
அதுக்கப்புறம் கொஞ்ச நேரம் கழித்து கோதை வந்து எனக்கு எதிரில் இருந்த சுவரில்
சாய்ந்து அமர்ந்து கொண்டாள். 
இருட்டுதானே என்று காலை மடக்கி குத்துக்கால் போட்டு உட்கார்ந்து இருந்தாள். 
அவ்வப்போது வந்த மங்கலான மின்னல் வெளிச்சத்தில் இருவரின் நிர்வாண உடம்பும் கண்ணில் பட்டு
எனது மூடை ஏற்றிவிட்டன. கண்கள் மெல்ல மெல்ல இருட்டுக்கு பழகி இருந்தது. 
அந்த இருட்டிலும் அவர்களின் நிர்வாண உடம்பை என்னால் ஓரளவிற்கு பார்க்க முடிந்தது. 
கோதைக்கு சற்று சிறியதான மார்பகங்கள் என்றாலும் கைக்குள் அடங்கக் கூடியது,
காம்புகள் மட்டும் சற்றே நீளமாதாக தெரிந்தது. 
குளிருக்கு இன்னும் கொஞ்சம் விரைப்பாக இருப்பது போல் தெரிந்தது.
இருட்டுக்குள் தெரிந்த அவளுடைய மார்பகங்கள் என்னை சூடேற்றியது. 
நான் கோதையின் மார்பகங்களை பார்த்துக்கொண்டு இருப்பதை பாருவும் இருட்டில் 
கவனித்து கொண்டுதான் இருந்தாள். 
நான் சிறிது நேரம் கண்களை மூடி கொண்டு அமைதியாக, என் மனதை அடக்க முயற்சி செய்து கொண்டு இருந்தேன். 
நன்கு இருட்டிவிட்டது,  இப்பொழுது மழையுடன் இடியும் சேர்ந்து கொண்டது. 
இருவருக்கும் கச்சிதமான இடுப்பு மற்றும் பின்புறம். தொந்தியே இல்லாத வயிற்றுப் பகுதி, 
அந்தரங்க உறுப்பில் மட்டும் கோதையை விட பாருவிற்கு முடிகள் அதிகமாக கொச கொசவென்று இருந்தது. 
பாருவிற்கு தொடை கோதையை விட கொஞ்சம் பெருசு. கோதைக்கோ அளவான தொடைகள்.  
பாரு பாட்டில் தருமாறு கேட்டாள். 
நான் இங்க வந்து உக்காரு... நான் குடிக்கவும் வசதியா இருக்கும்.... என்றேன். 
இதற்காகவே காத்திருந்தது போல் சட்டென்று வந்து அருகில் அமர்ந்து கொண்டாள். 
உடனே எனக்கும் வேணும் என்று கோதையும் அருகில் வந்து அமர்ந்து கொண்டாள். 
பாட்டிலில் மீதமிருந்த முக்கால்வாசி  ஸ்காட்சை காலி செய்ய ஆரம்பித்தோம். 
இருவரும் எனக்கு இருபுறமும் அமர்ந்து கொண்டனர். 
மூவரும் ஆளுக்கொரு மொடக்கு என்ற அளவில் குடித்துக் கொண்டே மழையை
வேடிக்கை பார்த்துக் கொண்டிருந்தோம்.
என்னதான் அறைக்குள் இருந்தாலும் சுழன்று சுழன்று அடித்த சாரலில், 
எனது சொட்டரும் கைலியும் ஈரம் ஆனதை, கோதை தான் என்னிடம் சொன்னாள். 
உங்க துனியும் தான் நனைஞ்சு போச்சே காய வைக்கலாம்ல.... என்றாள். 
நான் சற்று சங்கோஜப் பட்டேன். 
பொம்பளைங்க நாங்களே இருட்டுகுள்ளே இப்படி இருக்கோம். 
நீங்க ஆம்பளை இவ்வளவு வெட்கப்படுறீங்களே.... என்றாள் கோதை. 
நீங்க ரெண்டு பேரும் பொம்பளைங்க, அதுவுமில்லாம கல்யாணமானவங்க உங்களுக்குள்ளே ஒன்னும் தெரிவிச்சுக்காது.... 
நான் வெளி ஆள், எனக்கு கொஞ்சம் கூச்சமா தான் இருக்கும். 
நீங்க தானே சொன்னீங்க, நாம மூனு பேர் தானே இருக்கோம், கூச்சப்படாதீங்கன்னு...
இப்ப என்ன உங்களுக்கு மட்டும் புதுசா கூச்சம்....? என்றாள் பாரு. 
பிறகு எழுந்து நின்று சொட்டரையும், கைலியையும் கழற்றி காய வைத்து விட்டு, இருட்டில் தடவியபடி
அவர்களை தேடி வந்து அமர்ந்தேன். பாட்டிலை வாங்கி ஒரு மொடக்கு குடித்தேன். 
புதுக்கோட்டையில் இருந்த என்னையும், குன்னூருக்கு அருகில் இருந்த இந்த ரெண்டு பெண்களையும், 
விதி இன்றிரவு காட்டுக்குள் அம்மணமாக உட்கார வைத்து இருந்தது. 
இருட்டில் இருந்தாலோ, அல்லது வேறு வழியில்லை என்பதை நன்கு உணர்ந்ததாலோ, 
மூவரும் அம்மனமாக இருப்பதற்கு பழகி விட்டிருந்தோம். 
என்ன ஒன்னு.... எனது ஆணுறுப்பின் விறைப்பை மட்டும் கட்டுப்படுத்த முடியாமல் தவித்தேன். 
நான் சற்று போதை ஏறி இருந்ததால், பாட்டிலை கால்களுக்கு இடையில் வைத்திருந்தேன்.
அவர்கள் இருவருக்கும் கூட நன்றாகவே போதை ஏறி இருந்தது. 
என்னிடமிருந்து பாட்டிலை வாங்குவதற்கு பாருவும் போதையில் இருட்டில் கையை துலாவினாள். 
பாரு துலாவும் போது அவள் கை எனது பிறப்புறுப்பில் பட்டது.  
பாரு சற்று தடுமாறினாலும் சுதாரித்து கொண்டு பாட்டிலை எடுத்து ஒரு மொடக்கு குடித்துவிட்டு
சற்று நேரம் அமைதியாக இருந்தாள். பிறகு மீண்டும் எடுத்த இடத்திலேயே வைக்க, 
இம்முறை நன்றாகவே என் ஆணுறுப்பில் அவள் கை உரசியது. சற்று பொறுமையாகவே கையை எடுத்தாள்.
நேரம் சென்று கொண்டே இருந்தது. 
இருவரும் என்னை நெருங்கி இருப்பதை பார்த்தால், ஏற்கனவே இருவரும் முடிவு செய்துவிட்டது போல் தோன்றியது. 
கிளம்பும் போதா....., இல்லை வரும்போதா......., ஒருவேளை மருந்து தடவும் போதா......., எனக்கு புரியவில்லை. 
எதற்கும் நாம் கொஞ்சம் அடங்கியே இருப்போம்னு நான் முடிவு செய்தேன். 
கால சூழ்நிலை சும்மா விடுமா?

மலைத்தேன் - 02

இருட்டுக்குள் தெரிந்த அவளுடைய மார்பகங்கள் என்னை சூடேற்றியது. 
நான் கோதையின் மார்பகங்களை பார்த்துக்கொண்டு இருப்பதை பாருவும் இருட்டில்
கவனித்து கொண்டுதான் இருந்தாள். 

பாரு, மல்லாந்து படுத்து இருந்தாலும், முலைகள் இரண்டும் பக்கவாட்டில் சரியாமல் நின்றது.
கைகளால் தட்டினால், ஒரு ஜெல்லி போல் ஆடி மீண்டும் பழைய படியே வந்து நின்றது.
இதை கவனித்த கோதை எழுந்து வந்து என் தொடையில் தலை வைத்து படுத்துக் கொண்டாள்.
படுத்தவள், சும்மா இருக்காமல், என் டிராக் சூட்டிற்கு மேல் முட்டிக் கொண்டிருக்கும்,
என் விறைத்த உறுப்பை விரல்களால் தேய்த்து விட, அது மேலும் பெரியதாக விறைத்தது.
அதை அப்படியே தடவியபடி இருந்தாள்.
பாரு எழுந்து மண்டியிட்டு நின்று, தனது ஒரு பக்கத்து மார்பை, என் உதடுகளுக்கு அருகில் கொண்டு வந்தாள்.
என் உதடுகள் மெல்ல அதை, சுவைக்க ஆரம்பித்தது. 
முலைகள் வாய்க்குள் அடங்காமல் வழுக்கி வழுக்கி வெளியே வந்தது. நிமிர்த்தி பிடித்து, வாய்க்கு தந்தாள்.
கீழே கோதை என்னுடைய விறைத்த உறுப்பை, விரலால் அளந்து கொண்டு இருந்தாள்.
தடவித் தடவி  அதை முழுவதுமாக வெளியே எடுத்து, கண் கொட்டாமல் பார்த்தபடி இருந்தாள்.  
எனது ஒரு கையை, மண்டியிட்டு நின்ற பாருவின், புட்டத்தில் கொடுத்து என் பக்கம் இழுத்தேன்.
தோளில் இருந்த சேலையை இறக்கி கீழே போட்டு விட்டு அவளை அருகில் வைத்து பார்த்தால்,
அப்படி ஒரு அழகை என் வாழ்நாளில் நான் இதுவரை பார்த்ததேயில்லை.
கொக்கிகள் கழற்றப்பட்ட பிளவுஸ் இருபுறமும் ஒதுங்கி நிற்க, 
நடுவில் சரியான அளவில் நிமிர்ந்து நிற்கும் இரு முலைகள்........, 
பூசி விட்டது போல ஒட்டிய வயிறு........, 
நீர் சுழல் போன்ற தொப்புள்......., 
இளஞ்சிவப்பு நிறத்தில் இருக்கும் இடுப்பு......., 
இதையெல்லாம் அருகில் பார்க்க, பயங்கரமாக மூடு ஏறியது.
அவளை அருகில் இழுத்து, முலைகளுக்கு நடுவே முகத்தை புதைத்து கொண்டேன்.  
என் உறுப்பிலிருந்து முத்து போல், வெளிவந்த திரவத்தை, கோதை தன் நுனி நாக்கால்
நக்க, நக்க, என் உறுப்பு புடைக்க ஆரம்பித்தது.
பாருவின் முலைக்காம்புகளை மாறி மாறி சப்பினேன். இரு பற்களுக்கு இடையில் வைத்து உருட்டினேன்.
காம்புகள் என் எச்சிலால் பளபள என்று சுரந்திரந்தது.
எத்தனை முறை நக்கினாலும் அடங்க மறுத்தது அவள் முலைகள். 
வாழ்நாள் முழுவதும் அந்த முலைகளின் மேல் தலை வைத்து படுத்திருக்க வேண்டும் போல் இருந்தது.
கோதை சற்று ஒருக்களித்து படுத்து என்னுடைய  உறுப்பை முழுவதும் வாய்க்குள் வைத்து உறிஞ்சினாள்.  
நான் பாருவின் தொப்புள் குழியில் முத்தமிட்டு, உதடுகளை இன்னும் கொஞ்சம் கீழே இறக்க, 
பாரு எழுந்து நின்று தன் புடவையை மேலே தூக்கி,
என் இரு புறமும் கால்களை நன்கு அகட்டி விரித்து நின்றாள். 
சொள சொளவென, அவள் உறுப்பில் வழவழப்பான நீர் கசிய ஆரம்பித்தது.
நான் என் நாக்கை அவள் உறுப்பில் வைத்து நக்க ஆரம்பித்தேன்.
ஒரு விதமான  வெதுவெதுப்பான திரவம் என் உதடுகளை நனைத்தது.  
என் உறுப்பை நக்கி சுவைத்து கொண்டிருந்த கோதை, வாயிலிருந்து உறுப்பை வெளியே எடுத்து விட்டு,
என் இடுப்பின் இரு புறமும் கால்களை குத்துக் கால் போட்டு அமர்ந்து கொண்டாள்.
பிறகு புடவையை மெல்ல மேலே சுருட்டி விட்டு, என்னுடைய உறுப்பை விரல்களால் உருவி பிடித்து,  
அவளுடைய அந்தரங்க உறுப்பில் வைத்து அழுத்தி, இடுப்பை பக்கவாட்டில் ஆட்டி ஆட்டி
உள்ளே தள்ள முயன்றாள். அது சிறிது சிறிதாக மெல்ல மெல்ல உள்ளே சென்றது.
அவளது பிறப்புறுப்பு, என் உறுப்பை டைட்டாக கவ்வி பிடித்தபடி இருந்தது. 
என்னுடைய உறுப்பை விரல்களால் உருவி பிடித்து அவளுடைய அந்தரங்க உறுப்பில் வைத்து அழுத்தி,
இடுப்பை  பக்கவாட்டில் ஆட்டி ஆட்டி உள்ளே தள்ள முயன்றாள்.
அது சிறிது சிறிதாக, மெல்ல மெல்ல உள்ளே சென்றது.
அவளது பிறப்புறுப்பு, என் உறுப்பை டைட்டாக கவ்வி பிடித்தபடி இருந்தது. 
இப்போது அவள் தன் கால்களை எனது பின்புறமாக நீட்டி இடுப்பை சுற்றி வளைத்துக் கொண்டு, 
என் ஆணுறுப்பை நன்கு உள்ளே தினித்துக் கொண்டாள்.
என் ஆணுறுப்பில் பட்டையா, ரப்பர் பேண்ட் போட்டு இருப்பது போல் இருந்தது எனக்கு. 
பிறகு புடவையை மேலே தூக்கி விட்டுட்டு, கால்களால் என் இடுப்பை இறுக்கி பிடித்தபடியே,
நான் விரித்து நீட்டியிருந்த கால்களுக்கு இடையில் மல்லாந்து படுத்துக் கொண்டாள். 
என் ஏழு இன்ச் உறுப்பில் ஒரு சிறிய வலி வந்தது. அந்த அளவுக்கு டைட்டாக பிடித்து இருந்தது.
உணர்ச்சியால் என் உறுப்பு புடைக்கும் போதெல்லாம், கோதை அவள் உறுப்பால் கவ்வி பிடிப்பாள்.
அந்த நேரத்தில் நான் உலகையே மறந்தேன்.  
மல்லாந்து படுத்து இருந்த கோதை.....,   
புடைப்பாக இருந்த அவளுடைய மதன உறுப்பு......, 
காடு போல் வளர்ந்து இருந்த ரோமங்கள்......, 
அதற்குள் சொருகி இருந்த என் தடிமனான உறுப்பு......, 
இதை எல்லாம் கண்ணுல பார்க்கும் போதே காம உணர்ச்சிகள் அளவு கடந்து சென்றது.
விரல்கள் கோதையின் மயிர் காட்டில் உலாவ ஆரம்பித்தது.
என்னுடைய வாய் பாருவின் அந்தரங்க உறுப்பை சப்பிகொண்டு இருந்தது.
அதையும் கோதை பார்த்தபடி இருந்தாள்.
பாரு, மூடு ஏற ஏற என்னுடைய வாயில் அவளுடையதை வைத்து அழுத்த,
என் நாக்கு உள்ளே சென்று துலாவ ஆரம்பித்தது.
என் நாக்கு உள்ளே உரச உரச,
அவள் மேலும் கிளர்ச்சி அடைந்து இடுப்பை லேசாக சுழற்றினாள்.  
இதையெல்லாம் வேடிக்கை பார்த்துக் கொண்டு இருந்த கோதைக்கு, என்ன ஆனதோ தெரியவில்லை, 
திடீரென என்னுடைய உறுப்பை அவள் உறுப்பால் கவ்வி கவ்வி, பிடித்து பிடித்து விட ஆரம்பித்தாள்.
சடக்கென்று அவளது அந்தரங்க உறுப்பின் சதைகளால் இறுக்கமாக பிடித்து கொண்டாள்.
அவளது தொடைகளும், அந்தரங்க உறுப்பும் நடுங்க ஆரம்பித்தது.
சூடாக ஏதோ, என் உறுப்பை நனைத்ததை உணர்ந்தேன்.
அதேநேரம் பாருவின் அந்தரங்க உறுப்பில், பட்டாணி போல் முட்டி நிற்கும் கிளிரிடோஸை   
உதடுகளால் கவ்வி சுவைக்க ஆரம்பித்தேன்.
என்னை சுவைக்க விடாமல் தன் கையால் என் தலையை அழுத்தி பிடித்துக் கொண்டாள்.
வழவழப்பான திரவம்  என் முகத்தை நனைத்தது.  
பாரு உணர்ச்சி பிளம்பில் திளைத்தாள். 
​சிறிது நேரம் கழித்து பாரு, கோதையின் தலை அருகில் குனிந்து, கண்களை மூடி இருந்த கோதையிடம், 
என்ன கோதை,  செய்ய சொல்லட்டுமா என்று கேட்க,
ஏற்கனவே எனக்கு வந்துருச்சு, அவருக்கு தான் இன்னும் வரவில்லை.
ஆனாலும் நல்லா இருக்குதுன்னு உள்ளேயே புடிச்சு வைச்சிருக்கேன் என்றாள்.
அவருடையது உள்ளே விறைக்க விறைக்க , என்னை எங்கேயோ கொண்டு போகுது,
என்றாள் கோதை.  

மலைத்தேன் - 03

கொக்கிகள் கழற்றப்பட்ட பிளவுஸ் இருபுறமும் ஒதுங்கி நிற்க, 
நடுவில் சரியான அளவில் நிமிர்ந்து நிற்கும் இரு முலைகள், பூசி விட்டது போல ஒட்டிய வயிறு,
நீர் சுழல் போன்ற தொப்புள், இளஞ்சிவப்பு நிறத்தில் இருக்கும் இடுப்பு,
இதையெல்லாம் அருகில் பார்க்க, பயங்கரமாக மூடு ஏறியது.

bottom of page