ஶ்ரீரங்க பட்டிணம்- A

நீ பெரிய மனுஷியாயிட்டே, இனிமேல் கண்டபடி வெளியில எல்லாம் விளையாட போக கூடாதுன்னு அம்மா சொல்லிட்டா.

முன்னாடி பக்கத்துல வாயால என்னென்னமோ பண்ணுனாண்டீ… சும்மா சொர்க்கத்துல மிதக்குற மாதிரி இருந்துச்சுடீன்னு

மாமி வந்துடுவா… நீ கிளம்புடீ. வேணும்னா நாளைக்கு இந்த நேரத்துக்கு கொஞ்சம் முன்னாடி வா…
உனக்கு விளக்கமா சொல்றேன்னு சொன்னாங்க.

மந்திரத்துக்கு கட்டுப்பட்டது போல், நானும் என் ஒரு காலை தூக்கி அவர் தோள் மேல போட்டுண்டு நின்னேன்.

அதுக்கு ஆசை வந்துட்டா பெருசா ஆயிடும்…ன்னு சொன்னாங்க.
என்ன ஆசை வந்துட்டா இப்படி ஆயிடும் என்றேன்.

என்னுது பூ மாதிரி உடம்பு, அவளுக்கு திடகாத்திரமான உடம்பு.
இயற்கையிலேயே நான் கொஞ்சம் அழகு. அவ கொஞ்சம் என்னை விட அழகு கம்மி.

கிச்சா மாமா செவுத்து பக்கமா திரும்பி நின்னு, வேஷ்ட்டியை தூக்கி பிடிச்சுகிட்டு இருந்தாரு.
என்ன பண்றாருன்னு தெரியலை. கை மட்டும் ஆடிண்டே இருந்தது.

அது எப்படி இருந்ததுன்னு, அந்த வயசுல சொல்லத் தெரியலை. ஆனா ரொம்ப நல்லா இருந்துச்சு.

நா வீட்டுகுள்ளே இருந்து பார்த்தாலே தெருவோட அந்த கடைசி கோடி வரை தெரியும்.
அதனால எனக்கு ரொம்ப வசதியா இருந்துச்சு. யாராவது வர்றாளான்னு பார்த்துக்க முடியும்.

எனக்கு அவ்வளவுதான்னு புரிஞ்சு போயிடுச்சு.
திரும்ப பூனை மாதிரி நடந்து வந்து, அலுங்காம கேட்டை திறந்து வீட்டுக்கு வந்துட்டேன்.

ஆச்சரியம் அன்னைக்கு அம்மா போய் ராத்திரி ஒன்பது மணிக்கு குளிச்சுட்டு வந்தாங்க.
கொஞ்சமா மேக் அப் பண்ணிகிட்டாங்க. எனக்கு என்ன நடக்குதுன்னு ஒன்னுமே புரியலை.

பெட் லைட் மட்டும் எரிஞ்சுட்டு இருந்தது. அதுவே ஹால் முழுக்க நல்ல வெளிச்சமா இருந்துச்சு.
அம்மா, பட்டாபி அண்ணாவுக்கும் எனக்கும் நடுவுல மல்லாக்க படுத்திருந்தாங்க.